เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3411

นับตั้งแต่นาทีนั้นที่เย่เฉินตัดสินใจแบกรับเจตนารมณ์ของบิดา เขาก็ไม่ได้เตรียมความเกรงใจให้กับคนแซ่เย่คนใดอีก

เพราะว่าในใจเขาชัดเจนดี คนเหล่านี้ แม้จะเป็นครอบครัว แต่ก็เป็นศัตรู

เป็นองค์ชายนั้นง่าย แต่เป็นจักรพรรดินั้นยาก

เมื่อเป็นจักรพรรดิ แล้วยังคิดจะเป็นจักรพรรดิที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่งไปพร้อมกัน ก็ต้องเจอกับข้อผูดมัดระหว่างการละทิ้งครอบครัว

นับแต่นาทีที่ขึ้นครองราชย์ จะไม่มีพ่อกับลูกอีก ไม่มีแม่กับลูกอีก ไม่มีปู่กับหลานอีก ไม่มีพี่กับน้องอีก

ที่มี มีเพียงกษัตริย์และขุนนาง!

หนึ่งคนเป็นกษัตริย์!

และอีกหมื่นคนเป็นขุนนาง!

ดังนั้น สำหรับสมาชิกตระกูลย่อยกลุ่มนี้แล้ว เย่เฉินย่อมไม่มีทางเกรงใจ

ว่ากันถึงที่สุดแล้ว ก็แค่คำพูดประโยคเดียว

ขอแกก็คือของฉัน ส่วนของฉัน ก็ยังคงเป็นของฉัน!

เขาเห็นว่าเย่ทาวอายุน้อยแค่นี้แต่สมองตื่นรู้ สายตาเฉียบแหลม ดังนั้นจึงเกิดความคิดจะให้เขารั้งอยู่ที่ตระกูลเย่

ต่อไปต้องร่วมมือกับเฮเลน่า ต้องอาศัยราชวงศ์ยุโรปเหนือเปิดประตูสู่ตลาดทวีปยุโรป จึงจำเป็นต้องได้คนที่มีมันสมองที่เข้าใจในทวีปยุโรปมากเป็นพิเศษสักคนมาทำด้วยตัวเอง

ซึ่งครอบครัวของเย่ทาวตั้งรกรากอยู่ที่ทวีปยุโรปมาหลายปีพอดี ถึงขั้นย้ายกิจการไปยังทวีปยุโรป จะต้องเข้าใจในนโยบายของยุโรปเป็นอย่างดีแน่

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้ คนคนนี้ ฉันเย่เฉินต้องการ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน