ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3412

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและคิดอยู่ในใจว่า “พวกคุณสองคนยังจะแสดงต่อหน้าผมอีก? แน่จริง ๆ”

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขากระแอมและกล่าวกับเย่หงหยางว่า “มันเสี่ยงเกินไปที่จะมอบธุรกิจใหญ่ขนาดนี้ของตระกูลให้กับเด็กหนุ่ม ถึงแม้ตระกูลหลักต้องการความช่วยเหลือจากพวกคุณ แต่ก็ไม่สามารถทำให้พวกคุณละทิ้งธุรกิจของครอบครัวตนเองได้ เช่นนั้นดูเหมือนว่าผู้นำตระกูลอย่างผมจะเห็นแก่ตัวเกินไป”

เมื่อเย่หงหยางและเย่ทาวสองพ่อลูกได้ยินเรื่องนี้ พวกเขารู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก และคิดว่าเย่เฉินกำลังจะเปลี่ยนความคิด

เย่หงหยางไม่กล้าเปิดเผยออกมา และคิดที่จะแสดงอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงรีบกล่าวว่า “ผู้นำตระกูล เวลาเช่นนี้ ถึงแม้ว่าพวกเราจะละทิ้งธุรกิจเล็ก ๆ และปกป้องธุรกิจใหญ่ของตระกูล เรื่องนี้พวกเราทุกคนสามารถเข้าใจได้...... ”

เย่เฉินโบกมือและกล่าวว่า “ทำเช่นนั้นมันไม่เหมาะสม”

หลังจากนั้น ดวงตาของเขาประกายขึ้นทันที และกล่าวโพล่งออกมาว่า “ผมมีวิธีที่ดี!”

เย่หงหยางรีบถามว่า “ผู้นำตระกูล คุณมีวิธีอะไร?”

เย่เฉินชี้เย่ฉางโคงที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้นท่ามกลางฝูงชน และกล่าวว่า “เย่ฉางโคงลุงใหญ่ของผม เป็นลูกชายคนโตของตระกูลเย่ มีความสามารถเป็นอย่างมาก ให้เขาไปบริหารธุรกิจครอบครัวให้พวกคุณดีกว่า แล้วคุณกับลูกชายก็ทำงานให้กับตระกูลหลักอยู่ในหัวเซี่ย มีลุงใหญ่ของผมบริหารธุรกิจให้พวกคุณ ไม่แน่อีกสองสามปี ธุรกิจครอบครัวของพวกคุณจะกลายเป็นบริษัทที่ติดอันดับหนึ่งในห้าร้อยของโลกก็ได้ พวกคุณทำธุรกิจเฟอร์นิเจอร์ใช่ไหม? ผมให้เวลาลุงใหญ่สามปี และมั่นใจว่ามูลค่าตลาดของพวกคุณจะแซงหน้าอิเกียของสวีเดนไปอย่างแน่นอน”

เย่ฉางโคงรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อยเมื่อได้ยินประโยคนี้

“ผมมีความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอ? แม่งฉิบหาย ผมฟังจนเกือบจะเชื่อตนเองแล้ว.....”