ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3413

เย่ทาวแทบเสียสติ

ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าเย่เฉินเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านการแสดง

ต่อหน้าเขาแล้ว ตนเองและพ่อไม่สามารถถือเป็นอะไรได้เลย

เดิมทีตนเองกับพ่อต้องการแสดง เพื่อจะดึงตนเองออกมาได้ และกลับไปบริหารธุรกิจของครอบครัวต่อไป

ไม่คิดว่าคำพูดไม่กี่ประโยคของเย่เฉิน ไม่เพียงแต่ดึงเขาเข้าไปอีก แต่ยังทำให้ครอบครัวของพวกเขานั้นถูกตั้งขอหาเจตนาล่วงเกินคนใหญ่โตที่ไม่สามารถล่วงเกินได้

เย่หงหยางรู้สึกหดหู่ใจมากเช่นกัน และตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไรดี

แม้กระทั่งจะเป็นคนริเริ่มให้ลูกชายของเขาอยู่ต่อนั้นโอกาสก็น้อยมาก

เพราะเมื่อเป็นเช่นนั้น เท่ากับเขายอมรับว่าเมื่อสักครู่นั้นเขาโกหกเย่เฉิน

เดิมทีพวกเขาก็เป็นคนบาปของตระกูลเย่แล้ว แต่ตอนนี้ยังถูกเฉินหลอกอีก และถ้าเย่เฉินจับจุดอ่อนได้แล้วคาดโทษขึ้นมา ก็จะไม่มีโอกาสแม้แต่น้อยแล้วจริง ๆ

ขณะเย่ฉางโคงรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

เมื่อเห็นว่าเย่ทาวยังคงต้องการที่จะปฏิเสธ เขารีบกล่าวว่า “เฉินเอ๋อ เรื่องนี้คุณไม่จำเป็นต้องฟังความคิดเห็นจากพวกเขาสองคน ผมคิดว่าพวกเขารู้สึกติดค้างตระกูลเย่ ดังนั้นจึงเกรงใจที่จะรบกวนผมอีก แต่ผมเป็นคนที่พูดง่าย ซึ่งงานมันอาจจะยุ่งยากหน่อย แต่ผมจะอดทนต่อความยากลำบากและเสียงวิพากษ์วิจารณ์ จะไม่บ่นสักคำ!”

เย่เฟิงเกิดความริษยาจนแทบคลั่ง และรีบกล่าวอ้อนวอนว่า “เย่เฉิน สุขภาพของพ่อผมไม่ค่อยดีเช่นกัน ให้ผมจะดูแลชีวิตประจำวันของพ่อด้วยได้ไหม?”

เย่เฉินไม่สนใจไยดีเขา หันไปมองเย่หงหยางกับเย่ทาว และถามด้วยรอยยิ้มว่า “เป็นอย่างไรบ้าง ผู้นำตระกูลอย่างผมเป็นคนที่ใส่ใจเรื่องต่าง ๆ ใช่ไหม? และผมยังส่งลุงใหญ่ไปช่วยพวกคุณ นี่ต้องเป็นความเสียสละขนาดไหน?”

เมื่อเย่โจงฉวนที่อยู่ด้านข้างได้ยิน อดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปเช็ดหน้า คิดอยู่ในใจว่าเย่เฉินนั้นช่างเลวจริง ๆ และเลวจนตนเองซึ่งเป็นอดีตผู้นำตระกูลรู้สึกอับอาย

ตนเองนั้นรู้ดีกว่าใครว่าลูกชายคนโตของตนเองนั้นมีความสามารถระดับไหน