ตระกูลกู้ในเวลานี้ ก็เปิดไฟสว่างไสว
กู้เย้นจงรู้ว่าเย่เฉินกลับมาจากยุโรปเหนือแล้ว ก็รู้ว่าหลังจากที่เขาจัดการเรื่องราวของภูเขาเย่หลิงซานเสร็จ จะต้องมาที่บ้านของตัวเองอย่างแน่นอน
ดังนั้น เขาก็ให้คนเตรียมงานเลี้ยงอาหารหลากหลายเต็มโต๊ะแต่เช้าตรู่ ต่อจากนั้นก็สั่งคนให้คนนำอาหารทั้งหมดใส่ในลิ้นชักเก็บอุณหภูมิระดับไฮเอนด์ และรอเย่เฉินกลับมา
เมื่อเย่เฉินขับรถกลับไปที่ตระกูลกู้ เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว
เมื่อกู้ชิวอี๋ได้ยินเสียงรถขับเข้าไปในสนาม ก็เป็นคนวิ่งออกจากในบ้านก่อนด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก กู้เย้นจงและกู้ชิวอี๋ก็ตามหลังมา
เย่เฉินจอดรถนิ่ง เพิ่งจะลงรถก็ถูกกู้ชิวอี๋กอดไว้ในอ้อมกอด เธอพูดอย่างตื่นเต้นว่า: “พี่เย่เฉิน ในที่สุดพี่ก็กลับมาสักที!”
กู้เย้นจงก็พูดด้วยรอยยิ้ม; “เฉินเอ๋อ เรื่องของภูเขาเย่หลิงซาน น่าจะจัดการได้พอสมควรแล้วใช่มั้ย?”
เย่เฉินพยักหน้า และพูดด้วยความเคารพว่า: “ลุงกู้ หลายเรื่องจัดจัดการได้ดีพอสมควรแล้วครับ”
“ดี!”กู้เย้นจงพยักหน้า และพูดทอดถอนหายใจ: “สำนักว่านหลงเป็นดาบคมเล่มหนึ่ง เฉินเอ๋อนายสามารถทำให้ดาบคมนี้อยู่ภายใต้คำสั่งได้ ในอนาคตจะต้องเป็นสิ่งที่สวยงามยิ่งขึ้น เหมือนเสือติดปีก!”
จากนั้น กู้เย้นจงก็เตือนอย่างจริงจังว่า: “แต่ว่าเฉินเอ๋อ จะใช้งานสำนักว่านหลงให้ดีได้ยังไง เป็นปัญหาใหญ่ เนื่องจากว่าสถานะของพวกเขาพิเศษ ยิ่งไปกว่านั้นมีคนนับหมื่นภายใต้คำสั่ง มีบางส่วนที่จัดการอย่างไม่ระวัง อาจจะสร้างปัญหามาให้ตัวเองอย่างไม่จำเป็น ดังนั้นเฉินเอ๋อนายมีแผนการเฉพาะต่อไปหรือเปล่า?”
เย่เฉินตอบกลับว่า: “ทหารรับจ้างส่วนใหญ่ของสำนักว่านหลงก็อยู่ต่างประเทศ หลังจากนี้ไปผมไม่มีแผนที่จะพวกเขากลับมาในประเทศ ดังนั้นแผนการของผมคือให้พวกเขามีที่ตั้งรกรากมั่นคงและเชื่อถือได้ในต่างประเทศก่อน อย่าได้เหมือนกับก่อนหน้านี้อีก เร่ร่อนไปในสถานที่ต่างๆที่มีความวุ่นวายอันเกิดจากสงคราม”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...