ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3429

“ทั่วทั้งโลกมีประเทศที่สามมากมายขนาดนั้น มีวิศวกรรมโครงสร้างพื้นฐานมากมายขนาดนั้น สำหรับความต้องการการรักษาความปลอดภัยระหว่างประเทศก็คงจะมากมายอย่างแน่นอน โครงการนี้ถ้าหากดำเนินการขึ้นมา อย่างน้อยก็สามารถแก้ปัญหาการเปลี่ยนแปลงของทหารหลายพันนายถึงขนาดเกือบหนึ่งหมื่นนายได้ ด้วยเหตุนี้ ใช้เวลาไม่กี่ปี สำนักว่านหลงก็สามารถเปลี่ยนแปลงรูปแบบได้อย่างสมบูรณ์”

“ถ้าหากหลายปีนี้ สำนักว่านหลงสามารถสะสมคดีที่ประสบความสำเร็จจำนวนมากได้ ถ้าหากประสบความสำเร็จในการขับไล่โจรสลัด ประสบความสำเร็จในการขับไล่ผู้ก่อกบฏและกองกำลังติดอาวุธผิดกฎหมาย ป้องกันและช่วยชีวิตของประชาชนรวมทั้งความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของวิสาหกิจที่เกี่ยวข้องกับต่างประเทศซ้ำแล้วซ้ำเล่า งั้นตำนานเล่าขานของสำนักว่านหลงก็จะกลายเป็นบริษัทรักษาความปลอดภัยระดับสากลแห่งหนึ่งที่มีรากฐานมวลชนที่แข็งแกร่งและตำนานเล่าขานของมวลชน!”

พูดถึงตรงนี้ กู้เย้นจงก็นิ่งไปเล็กน้อย ยิ้มอย่างมีเลศนัย และพูดต่อไปว่า: “ถ้าหากนายยังต้องการให้สำนักว่านหลงทำเรื่องที่เปิดเผยให้คนนอกรู้ไม่ได้ จะต้องลบรายชื่อคนกลุ่มนี้ออกจากสำนักว่านหลงล่วงหน้า ด้วยวิธีแบบนี้ สำหรับนาย สำหรับสำนักว่านหลง ก็จะไม่เกิดผลกระทบด้านลบอะไร ถ้าหากถูกคนจับเบาะแสร่องรอยแล้วถามไถ่ ต่อให้กัดให้ตายก็ไม่ยอมรับ หากไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด ใครจะทำอะไรนายได้?”

เมื่อเย่เฉินได้ยินเช่นนี้ ก็ค่อนข้างตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

ในเวลาเดียวกัน เขาก็ตระหนักได้ว่า ช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างตัวเองและผู้ประกอบการรุ่นเก่าแก่อย่างกู้เย้นจง

มุมมองโดยรวมของกู้เย้นจง ควบคุมได้อย่างละเอียด และตระหนักถึงความทุกข์นึกเผื่อถึงความยากลำบากและอันตรายในช่วงระยะเวลายามสงบ ก็ล้วนเป็นการสะสมและฝึกฝนด้วยประสบการณ์จริงทีละเล็กน้อยมาหลายปี และในเวลาเดียวกันก็เป็นสิ่งที่วัยรุ่นอย่างตัวเองขาดแคลน

การแก้ไขปัญหาที่เขาพูดอย่างต่อเนื่องนี้ เรียกได้ว่าโดยพื้นฐานแล้วสามารถที่จะแก้ไขคุณลักษณะปัญหาของตัวสำนักว่านหลงได้อย่างครบถ้วน

ตราบใดที่มีการจัดการอย่างถูกต้อง จะสามารถทำให้สำนักว่านหลงเปลี่ยนจากองค์กรทหารรับจ้างประเภทสีเทา กลายเป็นองค์กรสีขาวได้สำเร็จ ถึงกับเป็นบริษัทรักษาความปลอดภัยระดับสากลที่ได้รับการยกย่องจากโลกภายนอกอย่างกว้างขวาง

เย่เฉินพยักหน้า และถอนหายใจ: “เดิมทีผมก็เป็นกังวลกับพลทหารหลายหมื่นนายนี้ของสำนักว่านหลง ทางตะวันออกกลางนั้นยังมีทหารหนึ่งหมื่นกว่านายของสำนักว่านหลงที่โดนจับ แต่หลังจากที่ปล่อยออกมา คนมากมายขนาดนี้จะจัดการยังไงก็เป็นปัญหายุ่งยากมาก”

“แต่คำแนะนำเมื่อกี้นี้ของลุงดีมากจริงๆ ผมสามารถแบ่งทหารของสำนักว่านหลงเป็นสามส่วนได้ ส่วนหนึ่งยังคงเป็นทหารรับจ้างต่อไป แต่จะต้องสมเหตุสมผลและถูกกฎหมาย อีกส่วนหนึ่งก็ไปเป็นคนรักษาความปลอดภัยระหว่างประเทศสำหรับการขนส่งทางทะเล ให้พวกเขาร่วมมือกับบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดก่อน หลังจากที่สร้างระดับชื่อเสียงจนกลายเป็นที่รู้จักไปทั่วก็ย่อมมีอาชีพเดียวกันมาหาถึงที่ ส่วนที่เหลือนั้น ก็เป็นคนรักษาความปลอดภัยเฉพาะของโครงการโลกที่สาม”

กู้เย้นจงพูดด้วยรอยยิ้ม: “ลุงมีเพื่อนมากมาย ดำเนินโครงการโครงสร้างพื้นฐานในประเทศโลกที่สามมากมาย ลุงคิดว่าพวกเขาก็คงจะต้องการเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเป็นอย่างมาก พรุ่งนี้ลุงจะโทรถามดู ดูว่าพวกเขาต้องจำนวนมากหรือไม่”

จากนั้น กู้เย้นจงก็พูดว่า: “ใช่แล้ว ถ้าหากทำงานรักษาความปลอดภัยแบบนี้ นายต้องให้ว่านพั่วจวินไปหาวิธีแก้ไขปัญหาใบอนุญาตอาวุธปืนในท้องถิ่น ในฐานะที่เป็นชาวต่างชาติ อย่าได้ครอบครองปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด ประเทศและภูมิภาคส่วนใหญ่อ่อนไหวต่อปืนมาก หากไม่ได้รับการจัดการอย่างเหมาะสม ถึงเวลาขาวก็จะกลายเป็นดำได้!”