ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3430

เมื่อได้ยินคำเตือนของกู้เย้นจง เย่เฉินก็พยักหน้าพูดในทันทีว่า: “ลุงกู้ ลุงวางใจได้ ในเมื่อตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงรูปแบบ งั้นทุกอย่างก็ต้องสมเหตุสมผลถูกกฎหมายถึงจะได้ ผมจะกำชับเรื่องนี้ให้กับว่านพั่วจวินอย่างชัดเจน!”

จากนั้น เย่เฉินก็พูดอีกว่า: “ยิ่งไปกว่านั้นความเข้าใจในปัจจุบันที่ผมมีต่อสำนักว่านหลง พลทหารของพวกเขาก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงศิลปะการต่อสู้ แม้ว่าจะไม่มีอาวุธร้อน กำลังการต่อสู้ก็ไม่มีวันด้อยกว่า จัดการกับเจ้าหน้าที่ติดอาวุธทั่วไปคงจะไม่มีปัญหาอะไรอย่างแน่นอน”

กู้เย้นจงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “งั้นดีกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว ตราบใดที่สามารถตรวจสอบให้แน่ใจว่าสมเหตุสมผลและถูกกฎหมาย เรื่องนี้ก็จะต้องสามารถที่จะดำเนินการได้เป็นเวลานาน ถ้าหากสามารถที่จะล้างมลทินได้อย่างหมดจด งั้นก็เป็นเรื่องดีมากสำหรับสำนักว่านหลง!”

เย่เฉินพยักหน้า ยกแก้วเหล้าขึ้น และกล่าวด้วยความเคารพว่า: “มา ลุงกู้ ผมดื่มให้กับคุณหนึ่งแก้ว! ขอบคุณที่ลุงออกแบบหนทางที่สดใส ให้กับสำนักว่านหลง!”

“ไม่ขนาดนั้นหรอก!”กู้เย้นจงยกแก้วเหล้าขึ้น และพูดอย่างจริงจังว่า: “ลุงเพียงแค่หวังว่าในอนาคตตอนที่นายเป็นผู้รับผิดชอบตระกูลเย่ ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก ไม่เหมือนกับพวกคนรวยอย่างฉับพลันและคนตำแหน่งสูงแบบนั้น มีประวัติศาสตร์ด้านมืดนับไม่ถ้วน มหาเศรษฐีชั้นนำของปีนี้ สามารถที่จะรับประกันประวัติปราศจากมลทินได้ น้อยมากจริงๆ!”

จากนั้น เขาก็ทอดถอนหายใจพูดว่า: “อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง ก็พูดถึงในประเทศของพวกเรา บางคนพึ่งพาการขายของปลอม กลายเป็นเศรษฐีที่รวยที่สุดในทันที; บางคนพึ่งพาการละเมิดลิขสิทธิ์และการลอกเลียนแบบเพื่อสร้างรายได้ทุกวัน; บางคนพึ่งพาซอฟต์แวร์หลอกลวงกลายเป็นลูกพี่ใหญ่ในอุตสาหกรรม ยังมีบางคนพึ่งพาการยักยอกทรัพย์สินสาธารณะกลายเป็นมหาเศรษฐี พวกคนเหล่านั้นที่พึ่งพาภรรยาเหล่า และพ่อตาในการโกงเก็งกำไรถึงกับจับเสือมือเปล่า ก็นับไม่ถ้วน!”

เย่เฉินหัวเราะเยาะตัวเอง และพูดว่า: “ลุงกู้ ถ้าพูดแบบนี้ ประวัติของผมก็ไม่แน่นอนว่าจะสดใสจริงๆ น้องรองของตระกูลโคบายา ตอนนี้ยังขังอยู่ที่เมืองจินหลิง”

“นั่นไม่เหมือนกัน”กู้เย้นจงโพล่งออกมา: “เรื่องราวของตระกูลโคบายาลุงเคยได้ยินมา ถ้าหากใช่ว่าพวกเขาอยากได้ยาของนาย ก็ย่อมไม่มีทางก่อให้เกิดหายนะใหญ่มาได้ ในเมื่อพวกเขาเป็นฝ่ายผิดก่อน ทั้งหมดที่นายทำนี้ก็เหตุผลและมูลฐาน! ดังนั้นนายไม่จำเป็นต้องมีภาระทางจิตใจอะไร!”

เย่เฉินยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน แล้วก็พูดว่า: “ผมไปยุโรปเหนือในครั้งนี้ ก็ได้เงินสี่สิบห้าพันล้านยูโร จากสาขาตระกูลย่อยของตระกูลรอธส์ไชลด์”