ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3444

ในขณะนี้เอง หวังตงเสวี่ยนเคาะประตูอยู่ด้านนอกห้องรับรอง: “คุณชาย เชิญคุณมาที่ห้องทำงานของฉันเถอะค่ะ”

เย่เฉินเปิดประตู เอ่ยถามว่า: “เซียวชูหรันกลับไปแล้วหรือยัง?”

หวังตงเสวี่ยนพยักหน้าเอ่ยว่า: “นายหญิงน้อยลงไปแล้ว คุณสบายใจได้ค่ะ”

“ดี” เย่เฉินถอนหายใจโล่งอก พร้อมมาห้องทำงานของหวังตงเสวี่ยนพร้อมเธอ ขณะเดียวกันก็ถามเธอว่า: “เซียวชูหรันมาหาเธอมีธุระอะไรเหรอ?”

หวังตงเสวี่ยนตอบกลับ: “เรื่องความคืบหน้าโปรเจกต์โรงแรมตี้เหานั่นแหละค่ะ การก่อสร้างขั้นตอนที่สองที่นายหญิงน้อยรับผิดชอบอยู่ได้เสร็จสิ้นแล้ว สองวันนี้ผู้ควบคุมของเราก็จะตั้งคณะไปตรวจรับมอบแล้ว”

เย่เฉินถาม: “ทางนั้น ชูหรันจัดการราบรื่นอยู่ใช่ไหม?”

หวังตงเสวี่ยนพยักหน้า เอ่ยว่า: “คุณนายน้อยทำดีมากค่ะ ทั้งคุณภาพและความคืบหน้าของการก่อสร้างล้วนทำได้ดีกว่าที่เราประมาณการไว้เยอะเลย ทั้งยังเป็นฝ่ายพาร์ทเนอร์ที่มีจรรยาบรรณในอาชีพที่สุด เท่าที่ตี้เหากรุ๊ปเคยร่วมมือมาในหลายปีนี้เลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นด้านวัสดุการก่อสร้างและอื่นๆ ล้วนไม่ได้แอบทำการลดวัสดุเลยแม้แต่น้อย เป็นเกณฑ์มาตรฐานของวงการธุรกิจแน่นอนค่ะ”

เย่เฉินเอ่ยด้วยความชื่นชม: “ถ้างั้นก็ดี”

หวังตงเสวี่ยนเอ่ยถามขึ้นมา: “จริงสิ คุณชาย คุณกลับมาจากเย่นจิงตั้งแต่เมื่อไรเหรอคะ?”

เย่เฉินเอ่ย: “วันนี้ตอนเช้าน่ะ”

หวังตงเสวี่ยนพยักหน้า เอ่ยด้วยความละอายใจว่า: “หลังจากได้ยินเรื่องสำนักว่านหลงแล้ว เดิมทีฉันกะว่าจะไปเย่นจิงทันทีเลย แต่หลังจากนั้นพอมาคิดๆ ดูแล้ว ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง เมื่อไปแล้วกลัวว่าไม่เพียงแต่จะช่วยอะไรไม่ได้ กลับกันอาจจะเพิ่มความวุ่นวายให้คุณชายเพิ่มด้วย ฉันเลยอยู่ที่จินหลิงดูแลตี้เหากรุ๊ปให้ทุกอย่างดำเนินไปตามเดิม ต้องขอให้คุณชายให้อภัยด้วย”