ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3445

หวังตงเสวี่ยนเอ่ยด้วยความประหลาดใจ: “คุณชายคะ จะลงทุนครั้งเดียวสองแสนล้านเลยเหรอคะ? ราคานี้มันเยอะเกินไปหรือเปล่า...”

เย่เฉินอมยิ้ม เอ่ยว่า: “ในเมื่อต้องการไขว่คว้าโอกาสเอาไว้ก่อน ถ้างั้นเมื่อเงินทุนยิ่งเยอะก็จะยิ่งดีอยู่แล้ว ไม่งั้นก็คงกินเนื้อไม่ได้หรอกนะ อย่างมากสุดก็คงได้ซดซุปสองคำ”

สิ้นเสียง เย่เฉินเอ่ยขึ้นอีก: “ในอนาคต ฉันเตรียมที่จะค่อยๆ สร้างจินหลิงให้กลายเป็นเมืองอายุยืน นอกจากการประมูลยาอายุวัฒนะแล้ว ฉันยังวางแผนว่าจะสร้างชุมชนอายุยืนรวมทั้งกิจการบริการระดับไฮเอนด์อีกหลายแห่ง เกณฑ์มาตรฐานของชุมชนอายุยืนจะต้องกำหนดไว้สูงไร้ขีดจำกัด สูงจนเจ้าของกิจการทุกคนจะต้องมีชื่อเสียงเรียงนามเป็นเศรษฐีที่ขึ้นจัดลำดับในฟอบส์ถึงจะได้เท่านั้น ถึงตอนนั้นตราบใดที่พวกเขาอาศัยอยู่ในเขตชุมชนในเมืองฉัน ฉันก็สามารถมอบยาอายุวัฒนะตามสัดส่วนที่จำกัดกับพวกเขาเป็นล็อตๆ ได้ สำหรับคนเหล่านี้แล้ว ยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ดละลายในน้ำถังใหญ่ แล้วแบ่งให้พวกเขากินคนละหนึ่งแก้ว ก็เพียงพอแล้วที่จะให้พวกเขาแห่กันชิงสิ่งที่ไม่ถูกต้องหรือไม่ถูกทำนองคลองธรรม”

หวังตงเสวี่ยนเข้าใจความหมายของเย่เฉินทันที รีบเอ่ยขึ้นว่า: “คุณชาย ฉันมีแผนที่โดยละเอียดของที่ดินรอพัฒนาของจินหลิงทั้งหมดอยู่ คุณจะดูสักหน่อยไหมคะ ดูว่าที่ดินผืนไหนคุณสนใจเป็นพิเศษ”

“ดี!”

หวังตงเสวี่ยนเปิดจออัจฉริยะโต้ตอบภายในห้องทำงานทันที จากนั้นก็เปิดแผนที่จินหลิงสุดพิเศษขึ้นมา ในแผนที่นี้ เขตเมืองจินหลิงเต็มไปด้วยขนาดใหญ่และเล็กไม่เท่ากัน รวมทั้งพื้นที่สีเขียวที่ขนาดไม่สม่ำเสมอกันด้วย

หวังตงเสวี่ยนชี้ไปยังพื้นที่สีเขียวบนแผนที่ เอ่ยกับเย่เฉินว่า: “คุณชาย พื้นที่สีเขียวทั้งหมดบนแผนที่ ล้วนเป็นที่ดินรอการพัฒนาและใช้สำหรับการค้าขายได้ เมื่อเทียบกับในเมืองแล้วค่อนข้างน้อย ขอบเขตก็เล็กเหมือนกัน แต่ว่าเริ่มจากเขตพัฒนาใหม่ไปจนถึงเขตชานเมือง การอุปทานที่ดินดีขึ้นเยอะอย่างเห็นได้ชัด”