ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3451

“ยังครับ” ว่านพั่วจวินรีบเอ่ย: “หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้พวกเขาได้ส่งสามคนนั้นไปถึงฮามิดซีเรียอย่างปลอดภัยเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้น่าจะกำลังเดินทางกลับแล้ว”

“ดี” เย่เฉินเอ่ย: “ในเมื่อพูดถึงซีเรียแล้ว ฉันมีความคิดเห็นอย่างหนึ่ง อยากจะหารือกับนายสักหน่อย”

ว่านพั่วจวินเอ่ยอย่างไม่ลังเลว่า: “คุณเย่ คุณมีเรื่องอะไรรับสั่งมาได้เต็มที่เลย ไม่ต้องขอความเห็นของกระผมหรอก ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจทำอะไร กระผมก็จะทำตามร้อยเปอร์เซ็นต์!”

เย่เฉินโบกมือ: “เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการพัฒนาสำนักว่านหลงในอนาคต ดังนั้นฉันไม่เพียงแต่ต้องขอความเห็นของนาย ยังต้องขอความเห็นจากทหารจากสำนักว่านหลงคนอื่นๆ ด้วย”

สิ้นเสียง เย่เฉินเอ่ยขึ้นอีกว่า: “ที่ฉันอยากจะคุยกับพวกนาย ก็คือปัญหาที่ว่าลำดับต่อไปสำนักว่านหลงควรจะพัฒนาไปทิศทางไหนดี”

ว่านพั่วจวินเอ่ยด้วยความเคารพนอบน้อมทันที: “คุณเย่เชิญพูดมาได้เลยครับ กระผมจะตั้งใจฟัง!”

เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยด้วยความจริงจัง: “ปีนั้นซ่งเจียงถูกบังคับให้อิทธิพลกดดันให้ไปเป็นโจร วันแรกที่กลายเป็นโจร ภายในหสัวก็คิดเพียงว่าจะชำระความบริสุทธิ์ในอนาคต แม้ว่าสำนักว่านหลงจะไม่ใช่โจร แต่ว่าพวกนายก็แฝงเข้าร่วมความวุ่นวายในสงครามโลกและพื้นที่เป็นเวลานาน การสู้รบก็ดูเพียงว่าได้เงินเยอะหรือเงินน้อย แต่ไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องถูกต้องหรือผิด ตั้งหลายปีมาก็มีพฤติกรรมช่วยคนเลวกระทำความชั่วอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นแม้ว่าสำนักว่านหลงจะมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก ทว่าสำหรับคนภายนอกกลับไม่ใช่ชื่อเสียงที่ดีอะไร”

กล่าวถึงตรงนี้ เย่เฉินเงียบไปสักครู่ เอ่ยต่อว่า: “แต่ปัจจุบันนี้ สำนักว่านหลงของพวกนายได้มาอยู่ใต้บังคับบัญชาของฉันเย่เฉินทั้งหมดแล้ว เส้นทางข้างหน้าทอดยาว ทั้งอันตรายและยาวนาน ฉันก็ไม่อยากเห็นอนาคตพวกนายต้องมาถูกโลกภายนอกดูหมิ่นรังเกียจ ดังนั้นฉันหวังว่าสำนักว่านหลงจะสามารถปฏิรูปใหม่ ชำระมลทินให้โดยเร็วที่สุด”

ว่านพั่วจวินเอ่ยอย่างไม่ลังเลสักนิด: “คุณเย่ครับ สิ่งที่คุณพูดมาเหล่านี้ ผมก็มีความคิดคล้ายกันตั้งนานแล้วเหมือนกัน เพียงแค่ทหารภายในบังคับบัญชาของสำนักว่านสำนักว่านหลงมีมากเกินไป ค่าใช้จ่ายเยอะมหาศาล ตามความสามารถของผม คิดไม่ออกโดยตลอดว่าจะพาทุกคนปฏิรูปอย่างราบรื่นได้ยังไง ไม่รู้ว่าคุณเย่มีความคิดดีๆ อะไรบ้าง?”