ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3453

เย่เฉินได้ยินถึงตรงนี้ จึงสอบถามว่า: “เธอรู้จักบริษัทรักษาความปลอดภัยนานาชาติตอนนี้ไหม? ปกติแล้วฐานทัพของพวกเขาอยู่ที่ไหนเหรอ?”

เฮ่อจือชิวเอ่ย: “ตอนนี้บริษัทรักษาความปลอดภัยในตลาดขนส่งทั่วประเทศมีอยู่อย่างน้อยสามร้อยบริษัท และแน่นอนที่เขตอ่าวเอเดนมีความต้องการเรือติดอาวุธมากที่สุด ดังนั้นทุกคนจึงตั้งฐานทัพริมฝั่งชายทะเลมหาสมุทรอินเดียและทะเลอาหรับกัน และบางแห่งกระทั่งซื้อเรือเก่าแล้วมาซ่อมแซมใหม่ด้วย โดยซ่อมแซมเป็นฐานทัพบนทะเลที่สามารถจอดเฮลิคอปเตอร์ได้ ตอนนี้ทั้งตลาดส่วนมากจะอยู่ในเนื้อมือของชาวอังกฤษ รองลงมาคือคนอเมริกัน สำหรับชาวเอเชียนั้นค่อนข้างน้อย อีกทั้งด้านของราคา บริษัทดูแลความปลอดภัยเรือจะวันตกจะสูงกว่าทางตะวันออกหน่อย ระดับการยอมรับของพวกเขาก็ถือว่าสูงกว่า”

“ฉันเข้าใจแล้ว” เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยว่า: “จือชิว เธอส่งข้อมูลเรือทุกลำในปัจจุบันนี้ของเราให้ฉันหน่อยนะ”

เย่เฉินในเวลานี้ ได้คิดไว้เรียบร้อย ว่าจะให้สำนักว่านหลงเข้าสู่ตลาดรักษาความปลอดภัยเรือติดอาวุธอย่างเข้มแข็ง ในเมื่อคนอังกฤษสามารถยึดครองส่วนเกินครึ่งไปได้ ถ้าเช่นนั้นหัวเซียก็ต้องทำได้เช่นกัน

ในเมื่อตั้งใจแล้วว่าจะทำ เช่นนั้นก็ต้องยึดครองทั้งภาคพื้นดินและทางทะเลทั้งสองอย่างนี้ด้วย ด้านหนึ่งอยากให้ว่านพั่วจวินคิดหาวิธีสร้างฐานใกล้ริมฝั่งทะเลประเทศเยเมน ซาอุดีอาระเบียและอื่นๆ ให้ได้ อีกด้านหนึ่งก็ต้องเตรียมพร้อมสำหรับฐานบนทะเลด้วย ดังนั้นเขาจึงต้องการนำข้อมูลเรือทุกลำจากบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดให้ว่านพั่วจวิน ให้เขาเลือกลำที่เหมาะสมสำหรับดัดแปลงใหม่ที่สุด

หลังจากวางสายไป เย่เฉินก็ได้บอกกล่าวเรื่องที่คุยกับเฮ่อจือชิวให้กับว่านพั่วจวินฟัง