ขณะนี้ ซูจือหยูแทบอดใจไม่ไหวที่จะไปหาเย่เฉินที่เมืองจินหลิง
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าตอนบ่ายได้จัดงานแถลงข่าว เพื่อประกาศการสืบทอดตำแหน่งของเธอในฐานะผู้นำตระกูลซู และประธานของซูซื่อกรุ๊ปอย่างเป็นทางการ เธอแทบอยากจะบินไปหาเขาทันที
ยิ่งไปกว่านั้น การที่เธอมาที่เมืองจินหลิงนั้นด้วยเหตุผลที่เพียงพอสองประการ
หนึ่งคือแม่ของตนเองนั้นอาศัยอยู่ที่เมืองจินหลิง และอีกอย่างคือตนเองเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ด้วยการลงทุนจำนวนมากในบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ตนเองจึงต้องมาดูแลสถานการณ์การขนส่งอย่างเป็นประจำ
เย่เฉินไม่ได้คิดอะไรมาก และประจวบเหมาะที่เขาต้องการพบกับซูจือหยูและเฮ่อจือชิวเพื่อสนทนาทางธุรกิจเท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่เพียงแค่ต้องการพูดคุยกับพวกเธอสองคนเรื่องคุ้มกันติดอาวุธของสำนักว่านหลงเท่านั้น แต่ยังต้องการพูดคุยเกี่ยวกับทิศทางการพัฒนาต่อไปของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด
ดังนั้น เขาจึงกล่าวกับซูจือหยูว่า “พรุ่งนี้คุณมาถึงแล้วโทรหาผม ผมจะนัดจือชิว เมื่อถึงเวลานั้นพวกเราจะได้สนทนากันซึ่งหน้า”
“ค่ะ” ซูจือหยูรีบกล่าวว่า “เช่นนั้นฉันจะไม่รบกวนผู้มีพระคุณแล้ว เจอพวกเรากันพรุ่งนี้ค่ะ”
“เจอกันพรุ่งนี้ครับ”
เย่เฉินวางสาย ส่วนเฉินจื๋อข่ายซึ่งกำลังขับรถอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณชาย คุณซูได้ครอบครองตระกูลซูอย่างสมบูรณ์แล้วหรือ?”
“อึ่ม” เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “หญิงสาวอายุ 24 ปี ได้สืบทอดธุรกิจของตระกูลที่มีมูลค่าหลายล้านล้าน และข่าวเปิดเผยไปทั่วโลก เกรงว่าจะเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้น”
“ใช่ครับ......” เฉินจื๋อข่ายอดถอนหายใจ “หลังจากประกาศข่าวนี้ออกไปแล้ว เกรงว่าคุณซูจะเป็นผู้หญิงที่ผู้ชายในโลกนี้อยากแต่งงานมากที่สุด........”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ใครก็ตามที่ได้แต่งงานกับเธอ เพียงแค่ก้าวเดียวก็กลายเป็นผู้ชนะในชีวิตทันที”
ขณะที่กำลังพูด โทรศัพท์มือถือของเย่เฉินดังขึ้นอีกครั้ง
“แน่นอน” เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “การแต่งงานเป็นเรื่องของคนสองคน อย่างดีที่สุดก็เป็นเรื่องของสองตระกูล แต่คุณสืบทอดบัลลังก์ต่อจากราชินี นี่เป็นพิธีที่ยิ่งใหญ่สำหรับราชวงศ์ของคุณ และกระทั่งแม้แต่คนทั้งประเทศ”
จากนั้น เย่เฉินกล่าวอีกครั้งว่า “ถ้าอย่างนั้นผมขอแสดงความยินดีกับคุณล่วงหน้ากับความสำเร็จที่จะได้ครองบัลลังก์!”
เฮเลน่ากล่าวด้วยความซาบซึ้งว่า “ขอบคุณค่ะ คุณเย่......”
หลังจากนั้น เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และถามด้วยความประหม่าว่า “คุณเย่.....คุณ......คุณสามารถมาร่วมพิธีราชาภิเษกของฉันได้ไหม?”
เย่เฉินกล่าวว่า “เฮเลน่า ต้องขอโทษด้วย ตอนนี้ผมอยู่ที่เมืองจินหลิง ดังนั้นผมไม่สามารถไปร่วมพิธีราชาภิเษกของคุณได้ และอีกอย่างในงานพิธีราชาภิเษกของราชวงศ์ยุโรป ถ้าผมซึ่งเป็นคนเอเชียไปปรากฏตัวอยู่ที่นั่น มันจะสะดุดตามากเกินไป”
“ฉันเข้าใจค่ะ.......” เฮเลน่ากล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ฉันแค่.......แค่อยากให้คุณอยู่ที่นี่ ฉันก็เลยอดไม่ได้ที่จะถาม ทั้งที่ฉันรู้ว่ามันอาจจะยากสำหรับคุณที่จะมาที่นี่ และด้วยบุคลิกของคุณ คุณอาจไม่ชอบสถานการณ์เช่นนี้.......”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...