ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3479

ซ่งหวั่นถิงผู้ซึ่งกำลังดิ้นรนเพื่อหาโอกาส และจู่ ๆ เย่เฉินก็นำยาอายุวัฒนะมาให้เธอทำการประมูล ซึ่งทำให้เธอรู้สึกซาบซึ้งเย่เฉินเป็นอย่างมาก ขณะเดียวกันก็รู้สึก ตื่นเต้นมากเช่นกัน

นั่นเป็นเพราะเธอรู้อย่างชัดเจนถึงมูลค่าของยาอายุวัฒนะ บางทีอาจจะไม่มีของสะสมอื่นใดในโลกนี้ที่สามารถเทียบกับยาอายุวัฒนะที่เป็นยาวิเศษระดับสูงนี้ได้

ดังนั้น ดูเหมือนเธอจะสามารถคาดการณ์ได้ว่าการประมูลของยาอายุวัฒนะนั้นจะสร้างประวัติศาสตร์อย่างแน่นอน

นี่เป็นโอกาสดีที่จี๋ชิ่งถังจะสามารถสร้างชื่อได้

เหมือนกับดาราเกรดสาม ที่ในที่สุดก็มีโอกาสได้แสดงบนเวทีเดียวกับดาราชั้นนำของโลก โอกาสดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่!

ดังนั้น เธอจึงกล่าวด้วยความตื่นเต้นกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ คุณวางใจเถอะ ฉันจะพยายามจัดงานประมูลครั้งนี้ออกมาให้ดีที่สุด!”

เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ถึงแม้จี๋ชิ่งถังจะเป็นธุรกิจของตระกูลซ่ง แต่ก็มีความหมายพิเศษสำหรับผม.....ดังนั้นหวั่นถิง คุณต้องทำให้จี๋ชิ่งถังมีชื่อเสียงและยิ่งใหญ่ขึ้น จะได้ไม่เสียดายที่ผมมีวาสนากับมัน”

ย้อนกลับไปตอนอยู่ที่จี๋ชิ่งถัง ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าเซียวฉางควนพ่อตาของเขาทำแจกันโบราณแตกโดยไม่ตั้งใจ เย่เฉินคงไม่มีโอกาสได้รับ《ตำราเก้าเสวียนเทียน》

หากไม่มี《ตำราเก้าเสวียนเทียน》วันนี้เมืองจินหลิงจะไม่มีอาจารย์เย่ แต่จะมีเพียงคุณชายเย่เท่านั้น

ดังนั้น เย่เฉินจึงรู้สึกว่าจี๋ชิ่งถังมีความหมายกับตนเองมาก

อย่างไรก็ตาม เขาจะรู้ได้อย่างไรว่าตอนนี้เมื่อซ่งหวั่นถิงได้ยินประโยคนี้ แล้วเกิดความเข้าใจผิด

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน ซ่งหวั่นถิงรู้สึกหวั่นไหว และมองไปที่ดวงตาของเย่เฉิน ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก

ความจริง สำหรับซ่งหวั่นถิงที่รักเย่เฉินมาโดยตลอด เธอถือว่าจี๋ชิ่งถังนั้นเป็นหนึ่งในสถานที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอมานานแล้ว

เพียงแต่ เธอไม่คิดว่าเย่เฉินจะรู้สึกว่าจี๋ชิ่งถังนั้นมีความหมายมากขนาดนี้เช่นกัน