ซึ่งสมิธก็ทรมานจริงๆ
คำพูดดูถูกนัยๆของเว่ยเลี่ยงเมื่อสักครู่ มันเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเขาไม่มีเหลือ
ถึงขนาดนี้แล้ว เขาก็ยังไม่ได้ยาเกิดใหม่เก้าเสวียนนั่นมาอยู่ดี
เรื่องศักดิ์ศรีมันไม่สำคัญต่อไปแล้ว ชีวิตลูกต่างหากล่ะที่สำคัญที่สุด
ดังนั้น สมิธจึงตัดสินใจในทันที เตรียมตัวออกเดินทางไปที่หัวเซี่ย ต่อให้ต้องโขกหัวกับพื้นต่อหน้าเว่ยเลี่ยงเขาก็ต้องได้ยากลับมาให้ได้
หลังจากนั้น เขาก็รีบลุกขึ้นเดินออกไปจากโรงแรม ขณะเดียวกันก็ต่อสายหาภรรยาว่า “เจนนี่ เว่ยเลี่ยงกลับไปที่หัวเซี่ยตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว คุณดูแลจิมมี่ไปนะ ผมจะกลับไปเอาพลาสปอร์ตที่บ้านและไปเจอเขาที่หัวเซี่ย!”
เจนนี่เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “คุณอย่าเพิ่งใจร้อน ที่เขากลับไปเมื่อคืน ต้องเป็นเพราะอยากหนีคุณแน่ๆ ถ้าคุณไปหาเขาถึงที่เร็วแบบนี้ เขาก็คงไม่ออกมาเจอคุณหรอก”
“งั้นต้องทำยังไง…..” สมิธกล่าวอย่างรู้สึกโทษตัวเองว่า “ถ้าผมไม่ไปขอร้องเขาล่ะก็ จิมมี่ก็จะไม่ได้ยามาใช้รักษาตัวหลังจากนี้…..”
เจนนี่เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ทำไมคุณโง่ขนาดนี้เนี่ย….คุณลองคิดดูดีๆนะ เขาถ่อมาหาคุณถึงอเมริกาด้วยระยะทางเป็นหมื่นๆกิโลไปทำไมกัน?”
สมิธเอ่ยขึ้นมาว่า “เขาอยากให้ผมช่วยเร่งเวลานำยามาวางขายในตลาดอเมริกา…..”
เจนนี่รีบเอ่ยขึ้นมาว่า “งั้นคุณก็ช่วยจัดการให้เขาก่อน แล้วค่อยไปเจอเขา แบบนี้ค่อยดูจริงใจหน่อย ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ถ้าฉันเป็นเขานะ ถูกคุณยั่วโมโหด้วยท่าทีหยิ่งๆขนาดนั้น คงไม่มาเจอหน้าคุณอีกหรอก!”
สมิธถึงได้รู้ตัวในตอนนี้ จึงตบหัวตัวเองแล้วพูดว่า “ผมเข้าใจที่คุณพูดแล้ว ผมจะไปที่FDAเดี๋ยวนี้ ต้องทำเรื่องอนุมัติยากระเพาะเก้าเสวียนให้พวกเขาก่อน!”
เจนนี่ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
สมิธเอ่ยถามเธอว่า “อาการของจิมมี่เป็นยังไงบ้าง?”
เจนนี่เอ่ยพูดว่า “อาการคงที่ แต่ก็ไม่ได้ดีขึ้นอีก หมอบอกว่า ถ้ายาไม่ออกฤทธิ์ต่อ เนื้องอกพวกนั้นก็มีโอกาสกลับมาจับตัวกันเป็นก้อนเหมือนเดิม”
สมิธเองก็รู้ดี ว่าการรักษาโรคมะเร็ง ไม่เหมือนการก่อสร้างตึกสูง ที่ต่อให้หยุดทำงานระหว่างทาง ความคืบหน้าก็จะหยุดอยู่ตรงนั้น ไม่มีเดินหน้าหรือถอยหลัง
ซึ่งตรงกันข้ามกับการรักษาโรคมะเร็ง ที่เหมือนกระแสน้ำในอ่างเก็บน้ำ
ความเร็วของการกักเก็บน้ำต้องมีเท่าๆความเร็วของน้ำที่ไหลออกเท่านั้น ถึงจะสามารถมั่นใจได้ว่าน้ำจะไม่หมดไป
แต่ว่าตอนนี้ เขาไม่สนใจอะไรเหล่านี้แล้ว
ไม่ว่ายากระเพาะเก้าเสวียนจะดีหรือไม่ดี เขาก็ต้องแสดงท่าทีหวังดีต่อเว่ยเลี่ยงโดยการอนุมัติตรวจสอบยากระเพาะเก้าเสวียนให้เร็วที่สุด
มีแค่อย่างนี้เท่านั้น เขาถึงจะมีโอกาสได้ยาชนิดนี้จากเว่ยเลี่ยงอีกครั้ง
ในสถานการณ์สำคัญอย่างนี้ สำหรับเขาแล้วยาเกิดใหม่เก้าเสวียนมีความหมายมากที่สุด
ถ้าพูดในด้านแคบๆ ยานี้สามารถช่วยชีวิตลูกชายของเขาได้
ถ้าพูดในด้านกว้างๆ ยานี้สามารถกลายเป็นฮีโร่แห่งวงการแพทย์ของสหรัฐอเมริกาได้เลย
เพราะถึงอย่างไร ไม่ว่าใครจะเป็นคนนำยาวิเศษนี้เข้ามาในอเมริกา ก็จะได้เป็นบุคคลผู้มีพระคุณต่อทุกคนในประเทศทั้งนั้น
ดังนั้น เขาต้องเอายาเกิดใหม่เก้าเสวียนเข้ามาให้ได้

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...