ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 354

บทที่ 354

เย่เฉินตั้งวงแขน หนึ่งฝ่ามือ ตบไปที่หน้าของอู๋ฉี จนกลิ้งลงกับพื้น

อู๋ฉีตลอดชีวิตนี้ไม่เคยโดนใครแตะแม้กระทั่งปลายนิ้ว ถูกประคับประคองมาตลอด ไหนเลยจะเคยโดนฝ่ามือแบบนี้ ทันใดนั้นลุกขึ้นมาแล้วโวยวายว่า “เย็xแม่ง เอานายตายแน่!"

"ทำให้ผมตาย?" เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา "ไอ้เด็กเปรต นายฟังให้ดีนะ ปู่แซ่เย่ ชื่อว่าเย่เฉิน！คุณชายตระกูลเย่แห่งเย่นจิง เป็นประธานของตี้เหากรุ๊ป！ตอนนี้นายพิจารณาๆดู นายเป็นแค่ตระกูลอู๋แห่งซูหางที่อยู่ในอำเภอ ยังคู่ควรที่จะมาวางก้ามต่อหน้าผมหรอ!”

ทันใดนั้นอู๋ฉีราวกับถูกฟ้าผ่า!

ตระกูลเย่แห่งเย่นจิง? !

นี่คือครอบครัวอันดับต้น ๆ ของประเทศ!

แม้ว่าตระกูลอู๋จะเหนือกว่าตระกูลซ่งหน่อย แต่ถ้าเทียบกับตระกูลเย่ยังไม่เท่าหนึ่งในสิบ

แม้ว่าเขาจะเคยสงสัย ว่าเย่เฉินกำลังข่มขู่ตัวเองหรือเปล่า แต่พอหวนคิดอีกที คนๆนี้ได้ยินตระกูลของตัวเองไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย ยังกล้าตบหน้าตัวเอง ดูจากเย่นจิงน่าจะมั่นใจเต็มที่！

นี่ยังแฝงความหมายว่า เรื่องที่เขาพูดนั้น เป็นความจริงแปดส่วน!

ในตอนนี้ อู๋ฉีก็รู้สึกกังวลขึ้นมาทันที!

เขาคิดว่าตัวเองสามารถแผลงฤทธิ์ในจินหลิงแม้แต่กระทั่งในเจียงหนานได้ แต่คิดไม่ถึง คุณชายตระกูลเย่แห่งเย่นจิง จะมาปรากฏตัวที่จินหลิง แถมยังปรากฏตัวต่อหน้าตัวเอง ยังหาเรื่องตัวเองด้วย

อย่างน้อยแล้วเขาก็เป็นตัวท๊อป ได้รับการฝึกฝนเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กจากตระกูลที่มีชื่อกลายมาเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ IQ, EQ และวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ คนในรุ่นของเซียวไห่หลงไม่มีทางมาเทียบได้ เขาตระหนักได้ทันทีว่าตัวเองได้ก่อเรื่องใหญ่แล้ว กระทั่งทำให้ครอบครัวได้รับความยุ่งยาก

ดังนั้นเขารีบคุกเข่าลงอย่างรู้จักกาลเทศะมาก อ้อนวอนว่า “คุณชายเย่ ผมมีตาหามีแววไม่ล่วงเกินท่านแล้ว ขอร้องท่านผู้ใหญ่อย่าถือสาเด็ก!"