ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 354
บทที่ 354
เย่เฉินตั้งวงแขน หนึ่งฝ่ามือ ตบไปที่หน้าของอู๋ฉี จนกลิ้งลงกับพื้น
อู๋ฉีตลอดชีวิตนี้ไม่เคยโดนใครแตะแม้กระทั่งปลายนิ้ว ถูกประคับประคองมาตลอด ไหนเลยจะเคยโดนฝ่ามือแบบนี้ ทันใดนั้นลุกขึ้นมาแล้วโวยวายว่า “เย็xแม่ง เอานายตายแน่!"
"ทำให้ผมตาย?" เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา "ไอ้เด็กเปรต นายฟังให้ดีนะ ปู่แซ่เย่ ชื่อว่าเย่เฉิน！คุณชายตระกูลเย่แห่งเย่นจิง เป็นประธานของตี้เหากรุ๊ป！ตอนนี้นายพิจารณาๆดู นายเป็นแค่ตระกูลอู๋แห่งซูหางที่อยู่ในอำเภอ ยังคู่ควรที่จะมาวางก้ามต่อหน้าผมหรอ!”
ทันใดนั้นอู๋ฉีราวกับถูกฟ้าผ่า!
ตระกูลเย่แห่งเย่นจิง? !
นี่คือครอบครัวอันดับต้น ๆ ของประเทศ!
แม้ว่าตระกูลอู๋จะเหนือกว่าตระกูลซ่งหน่อย แต่ถ้าเทียบกับตระกูลเย่ยังไม่เท่าหนึ่งในสิบ
แม้ว่าเขาจะเคยสงสัย ว่าเย่เฉินกำลังข่มขู่ตัวเองหรือเปล่า แต่พอหวนคิดอีกที คนๆนี้ได้ยินตระกูลของตัวเองไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย ยังกล้าตบหน้าตัวเอง ดูจากเย่นจิงน่าจะมั่นใจเต็มที่！
นี่ยังแฝงความหมายว่า เรื่องที่เขาพูดนั้น เป็นความจริงแปดส่วน!
ในตอนนี้ อู๋ฉีก็รู้สึกกังวลขึ้นมาทันที!
เขาคิดว่าตัวเองสามารถแผลงฤทธิ์ในจินหลิงแม้แต่กระทั่งในเจียงหนานได้ แต่คิดไม่ถึง คุณชายตระกูลเย่แห่งเย่นจิง จะมาปรากฏตัวที่จินหลิง แถมยังปรากฏตัวต่อหน้าตัวเอง ยังหาเรื่องตัวเองด้วย
อย่างน้อยแล้วเขาก็เป็นตัวท๊อป ได้รับการฝึกฝนเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กจากตระกูลที่มีชื่อกลายมาเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ IQ, EQ และวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ คนในรุ่นของเซียวไห่หลงไม่มีทางมาเทียบได้ เขาตระหนักได้ทันทีว่าตัวเองได้ก่อเรื่องใหญ่แล้ว กระทั่งทำให้ครอบครัวได้รับความยุ่งยาก
ดังนั้นเขารีบคุกเข่าลงอย่างรู้จักกาลเทศะมาก อ้อนวอนว่า “คุณชายเย่ ผมมีตาหามีแววไม่ล่วงเกินท่านแล้ว ขอร้องท่านผู้ใหญ่อย่าถือสาเด็ก!"
เย่เฉินแสยะยิ้ม พูด "ผมอยากใช้วิธีหนามยอก ก็ต้องเอาหนามบ่ง!"
อู๋ฉีตกใจเล็กน้อย
หมายความว่าอะไร? หรือว่าคุณก็อยากจะใช้วิธีจิตวิทยากับผม?
จะเป็นไปได้อย่างไร?
กูถึงจะเป็นจิตวิทยามืออาชีพ วิชาที่เลือกในมหาลัยก็คือจิตวิทยา คุณจะล้างสมองผมได้ไง?
เย่เฉินเห็นสีหน้าเขาแปลกๆ ยิ้มแล้วพูด "คุณชอบใช้จิตวิทยากับผู้หญิงไม่ใช่หรอ? ผมเตรียมไว้ เพิ่มจิตวิทยานี้ให้คุณ ชั่วโมงเว้นชั่วโมง ก็ต้องกินอึหนึ่งมื้อ กินไม่เกลี้ยงก็จะไม่หยุด!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...