ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3616
แต่สำหรับเฟ่ยเข่อซินนั้น มันยากที่จะกลืนจริงๆ ในความเห็นของเธอ งานเลี้ยงระดับสูงสุดในเทียนเซียงฝู่ ที่ราคาหลายแสนต่อหนึ่งโต๊ะ เป็นโต๊ะขนาดใหญ่ที่มีโปรตีนคุณภาพต่ำและแพคเกจโรคเกาต์ทั้งนั้นเลย
เธอรู้สึกว่าถ้ายังกินแบบนี้ต่อไป เธอจะต้องมีอาการเบื่ออาหาร ในไม่ช้าก็เร็ว
ดังนั้นเธอจึงเรียกพนักงานเสิร์ฟเข้ามา และถามเธอว่า:"สวัสดีค่ะ ให้ครัวทำสลัดไก่ให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ? แค่ใส่ผักสลัดกับอกไก่ต้ม แล้วใส่น้ำสลัดนิดหน่อยก็พอค่ะ"
พนักงานเสิร์ฟพูดอย่างสุภาพว่า:"ขออภัยค่ะคุณผู้หญิง เราไม่มีสลัดไก่ มีแต่ทูน่าครีบน้ำเงินกับสลัดคาเวียร์ สลัดซาซิมิกุ้งล็อบสเตอร์ออสเตรเลีย สลัดฟัวกราส์เห็ดทรัฟเฟิลดำ และสลัดปลาปักเป้า คุณอยากเลือกสักอย่างจากในนี้ไหมคะ?"
เฟ่ยเข่อซินรู้สึกหัวโต เธอรู้สึกคลื่นไส้เมื่อได้ยินชื่ออาหารเหล่านี้
ดังนั้นเธอจึงพูดกับพนักงานอย่างช่วยไม่ได้ว่า:"ช่างเถอะค่ะ คุณไปทำงานของคุณเถอะ"
พูดจบ เธอจึงลุกขึ้นพูดกับเฉินอิ่งซานและคนอื่นๆ ว่า:"พวกเธอกินช้าๆ ฉันจะออกไปข้างนอก และดูว่ามีอาหารว่างของจินหลิงแถวๆ นี้ไหม"
เฉินอิ่งซานรีบพูดว่า:"คุณหนู ฉันไปกับคุณด้วยค่ะ!"
บอดี้การ์ดหญิงหลายคนยืนขึ้นและพูดพร้อมกันว่า:"คุณหนู พวกเราจะไปกับคุณด้วยค่ะ!"
เฟ่ยเข่อซินโบกมือแล้วพูดว่า:"พวกเราทุกคนออกไป ทั้งๆที่อาหารบนโต๊ะนี้ยังไม่แตะเลย พรุ่งนี้จะมาได้ไง? คนที่นี่เห็นแล้วจะรู้สึกแปลกแน่นอน"
หลังจากนั้นเฟ่ยเข่อซินก็พูดอีกครั้ง:"พวกเธอไม่ต้องตามมา ฉันจะออกไปเดินเล่นเอง ความปลอดภัยของจินหลิงดีมาก ไม่มีอะไรหรอก"
กำลังคิดอยู่ เธอก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองสมิธอีกครั้ง
ทันใดนั้น จู่ๆ เธอก็รู้สึกว่าสมิธดูคุ้นตาเล็กน้อย
ยังไงซะสมิธก็เป็นผู้ดูแลของFDA เป็นและหัวหน้าความปลอดภัยด้านอาหารและยาในสหรัฐอเมริกา เขามีชื่อเสียงในสหรัฐอเมริกาหน่อย ดังนั้นเฟ่ยเข่อซินจึงจำเขาได้อย่างรวดเร็ว
เฟ่ยเข่อซินเดาจุดประสงค์ที่เขามาหัวเซี่ยได้ทันที คิดในใจว่า:"ในเมื่อเขาเป็นผู้ดูแลFDA เขาต้องมาที่นี่เพื่อซื้อยาเกิดใหม่เก้าเสวียนที่ช่วงนี้ดังมาก"
เมื่อคิดเช่นนี้ เธออดไม่ได้ที่พูดพึมพำในใจว่า:"ยาเกิดใหม่เก้าเสวียน......ยาอายุวัฒนะ…...อาจารย์เย่…...คุณเย่…...ในนี้ มีอะไรเกี่ยวข้องกันไหม?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...