เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3616

แต่สำหรับเฟ่ยเข่อซินนั้น มันยากที่จะกลืนจริงๆ ในความเห็นของเธอ งานเลี้ยงระดับสูงสุดในเทียนเซียงฝู่ ที่ราคาหลายแสนต่อหนึ่งโต๊ะ เป็นโต๊ะขนาดใหญ่ที่มีโปรตีนคุณภาพต่ำและแพคเกจโรคเกาต์ทั้งนั้นเลย

เธอรู้สึกว่าถ้ายังกินแบบนี้ต่อไป เธอจะต้องมีอาการเบื่ออาหาร ในไม่ช้าก็เร็ว

ดังนั้นเธอจึงเรียกพนักงานเสิร์ฟเข้ามา และถามเธอว่า:"สวัสดีค่ะ ให้ครัวทำสลัดไก่ให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ? แค่ใส่ผักสลัดกับอกไก่ต้ม แล้วใส่น้ำสลัดนิดหน่อยก็พอค่ะ"

พนักงานเสิร์ฟพูดอย่างสุภาพว่า:"ขออภัยค่ะคุณผู้หญิง เราไม่มีสลัดไก่ มีแต่ทูน่าครีบน้ำเงินกับสลัดคาเวียร์ สลัดซาซิมิกุ้งล็อบสเตอร์ออสเตรเลีย สลัดฟัวกราส์เห็ดทรัฟเฟิลดำ และสลัดปลาปักเป้า คุณอยากเลือกสักอย่างจากในนี้ไหมคะ?"

เฟ่ยเข่อซินรู้สึกหัวโต เธอรู้สึกคลื่นไส้เมื่อได้ยินชื่ออาหารเหล่านี้

ดังนั้นเธอจึงพูดกับพนักงานอย่างช่วยไม่ได้ว่า:"ช่างเถอะค่ะ คุณไปทำงานของคุณเถอะ"

พูดจบ เธอจึงลุกขึ้นพูดกับเฉินอิ่งซานและคนอื่นๆ ว่า:"พวกเธอกินช้าๆ ฉันจะออกไปข้างนอก และดูว่ามีอาหารว่างของจินหลิงแถวๆ นี้ไหม"

เฉินอิ่งซานรีบพูดว่า:"คุณหนู ฉันไปกับคุณด้วยค่ะ!"

บอดี้การ์ดหญิงหลายคนยืนขึ้นและพูดพร้อมกันว่า:"คุณหนู พวกเราจะไปกับคุณด้วยค่ะ!"

เฟ่ยเข่อซินโบกมือแล้วพูดว่า:"พวกเราทุกคนออกไป ทั้งๆที่อาหารบนโต๊ะนี้ยังไม่แตะเลย พรุ่งนี้จะมาได้ไง? คนที่นี่เห็นแล้วจะรู้สึกแปลกแน่นอน"

หลังจากนั้นเฟ่ยเข่อซินก็พูดอีกครั้ง:"พวกเธอไม่ต้องตามมา ฉันจะออกไปเดินเล่นเอง ความปลอดภัยของจินหลิงดีมาก ไม่มีอะไรหรอก"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน