ในเวลานี้ สมิธที่หมดหนทางแล้ว ยังคงขอร้องพนักงานเสิร์ฟของเทียนเซียงฝู่ แต่เขาไม่ได้สังเกตว่าเฟ่ยเข่อซินยืนมองเขาอยู่ไม่ไกล
ตอนนี้สมิธเพียงต้องการพบคนของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน และรีบหาวิธีซื้อยาเกิดใหม่เก้าเสวียน มิฉะนั้น ลูกชายของเขาจะต้องขาดยาในไม่ช้า
แต่ว่า พนักงานเสิร์ฟของเทียนเซียงฝู่ไม่ยอมปริปากเลย และถึงกับพูดออกมาว่า:"คุณผู้ชายครับ ถ้าคุณยังโวยวายแบบนี้ต่อไป เราจะแจ้งตำรวจแล้วนะครับ!"
เมื่อสมิธเห็นท่าทีที่แน่วแน่ของอีกฝ่าย ก็รู้ว่าวันนี้ดันทุรังไม่ยอมแพ้คงจะไม่ได้ผล ดังนั้นเขาจึงพูดว่า:"ได้โปรดบอกคุณหงด้วยว่า วันนี้ผมจะกลับโรงแรมก่อน พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่…...:"
พูดจบ สมิธก็หันหลังกลับด้วยความเศร้า และเดินออกจากเทียนเซียงฝู่
ในเวลานี้ สมิธ อยู่ในความสับสนวุ่นวาย ไม่ได้นั่งแท็กซี่กลับโรงแรมทันที แต่เดินช้าๆ ตามถนนไปยังโรงแรม
ไม่ได้เจอหงห้า และยิ่งไม่ได้เจอเว่ยเลี่ยงกับเย่เฉิน ตอนนี้สมิธก็ไม่มีอารมณ์อะไรเลย และดูเหมือนวิญญาณหายไป
ผู้บริหารของหน่วยสืบราชการลับของสหรัฐ ยังคงรอข่าวของเขาอยู่ที่โรงแรม แต่ถ้าเขาไม่สามารถพบกับคนของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนได้ กิจการของ งั้นเรื่องของหน่วยสืบราชการลับของสหรัฐก็จะถูกยกเลิกเช่นกัน และทั้งสองได้เพียงกลับไปวอชิงตันด้วยความสิ้นหวังเท่านั้น
ตอนที่เขาไม่มีวิธีใดๆเลย จู่ๆ ก็ได้ยินมีคนพูดข้างหลังเขาว่า"คุณสมิธ!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สมิธก็หันหน้าไปโดยไม่รู้ตัว และเห็นสาวสวยแบบตะวันออกยืนอยู่ข้างหลังเขา
สมิธจำเธอได้ในพริบตา และพูดด้วยความประหลาดใจ:"คุณเฟ่ย คุณอยู่ที่นี่ได้ไงครับ?"
ตอนนี้ จู่ๆ ก็เจอเฟ่ยเข่อซินในจินหลิง ทำให้สมิธประหลาดใจเป็นพิเศษ เขาไม่นึกเลยว่าคุณหนูใหญ่ของตระกูลใหญ่ ที่มีเงินหลายแสนล้านเหรียญจะมาที่นี่
เฟ่ยเข่อซินยิ้มและพูดกับสมิธว่า:"ฉันมาทำธุระที่จินหลิงค่ะ ไม่นึกเลยว่าคุณสมิธจะอยู่ที่นี่ด้วย ไม่ทราบว่าคุณสมิธมาทำอะไรที่จินหลิงเหรอคะ?"
สมิธนั้นไม่ได้ปิดบัง และพูดนิ่งๆ:"ที่ผมมาหัวเซี่ย แค่ต้องการพบผู้รับผิดชอบบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน และคุยเกี่ยวกับการนำเข้ายา"
เฟ่ยเข่อซินรู้สึกประหลาดใจมากและถามว่า:"คุณต้องการพบบุคคลที่รับผิดชอบบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ทำไมคุณถึงหาหงห้านั้นล่ะ? ถ้าข้อมูลของฉันถูกต้อง หงห้าก็เป็นแค่ผู้นำของโลกใต้ดิน คงจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนไม่ใช่เหรอ?"
สมิทพูดตามความจริงว่า:"คุณเฟ่ยคงไม่รู้ เว่ยเลี่ยงจากบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนเคยนำยาเกิดใหม่เก้าเสวียน มาหาผมที่สหรัฐอเมริกาเอง ในเวลานั้นเขาจ่ายเงิน 50,000 ดอลลาร์สหรัฐเพื่อพบผมผ่านบริษัทประชาสัมพันธ์ แต่ครั้งนั้นผมมีตาหามีแววไม่ และทำให้เขาขุ่นเคือง ตอนนี้เปลี่ยนเป็นผมที่ขอร้องเขา เขาก็จงใจให้หงห้าเป็นคนกลาง ถ้าผมอยากพบเขา ต้องนัดหมายผ่านหงห้าเท่านั้น เจอหนึ่งครั้งก็ต้องค่าธรรมเนียมประชาสัมพันธ์ห้าล้านดอลลาร์"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...