เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า พูดอย่างสุภาพว่า “ลำบากคุณเลย”
“ยินดีค่ะ”
เฟ่ยเข่อซินรอตรงพื้นที่รอตรวจประมาณหนึ่งชั่วโมง หลังซือเทียนฉีตรวจคนไข้สามคนก่อนหน้าเสร็จ เฉินเสี่ยวจาวเดินเข้ามาพูดว่า “เชิญตามฉันมาค่ะคุณผู้หญิง”
เฟ่ยเข่อซินลุกขึ้น เข้าไปในห้องตรวจของซือเทียนฉี พร้อมกับเฉินอิ่งซาน
ซือเทียนฉีมองทั้งสองคน แล้วถามว่า “ทั้งสองท่าน ไม่ทราบว่าท่านไหนจะรักษา”
เฟ่ยเข่อซินรีบพูดว่า “สวัสดีค่ะหมอเทพซือ วันนี้ฉันไม่ได้มาให้คุณตรวจ แต่มาสอบถามแทนญาติคนหนึ่งในบ้าน”
ซือเทียนฉีพยักหน้าถามเธอว่า “ญาติของคุณไม่สบายตรงไหน”
เฟ่ยเข่อซินถอนหายใจ “หมอเทพซือ ก่อนหน้านี้ญาติฉันคนนี้เกิดอุบัติเหตุ หมอวินิจฉัยว่าเป็นอัมพาตท่อนบน เราสอบถามหลายต่อหลายที่ ได้ยินว่าเมื่อปีก่อน คุณรักษาผู้ป่วยอัมพาตท่อนบนคนหนึ่งจนหาย ดังนั้นฉันเลยมาจากเย่นจิงโดยเฉพาะ อยากขอร้องให้คุณช่วย!”
“อัมพาตท่อนบน......” เมื่อซือเทียนฉีได้ยิน ก็ส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจทันที ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า “ตั้งแต่ผมเปิดการรักษาที่จี้ซื่อถังมา มีคนมาให้ผมรักษาอัมพาตท่อนบนแทบจะทุกวัน พวกเขาเหมือนคุณ เคยได้ยินเคสผู้ป่วยเมื่อปีก่อนมาทั้งนั้น จึงมาหาผมที่นี่......”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ซือเทียนฉีพูดอย่างจริงจังว่า “แต่ผมต้องพูดความจริง เคสผู้ป่วยเมื่อปีก่อน เป็นการรักษาผู้ป่วยอัมพาตท่อนบนจนหาย แต่การที่รักษาผู้ป่วยคนนั้นจนหาย ไม่ใช่เพราะฝีมือการแพทย์ของผมสูงส่ง แต่เป็นเพราะความบังเอิญอย่างมหัศจรรย์”
เฟ่ยเข่อซินถามอย่างแปลกใจ “ความบังเอิญอย่างมหัศจรรย์เหรอ ทำไมหมอเทพซือถึงพูดอย่างนี้ล่ะคะ”
ซือเทียนฉีส่ายหน้า พูดอย่างจริงจังว่า “ขอโทษด้วยคุณผู้หญิง ผมพูดได้เพียงเท่านี้จริงๆ ได้โปรดให้อภัย”
พูดจบ เขาพูดกับเฉินเสี่ยวจาวว่า “เสี่ยวจาว คืนค่ารักษาให้คุณผู้หญิงคนนี้”
เฉินเสี่ยวจาวรีบพยักหน้าแล้วพูดว่า “ค่ะคุณตา”
เฟ่ยเข่อซินเห็นว่าไม่สามารถถามเบาะแสสำคัญอะไร จากซือเทียนฉีได้อีก จึงรีบพูดว่า “ขอบคุณหมอเทพซือ ฉันจะกลับไปหาวิธีอื่น ไม่ต้องคืนค่ารักษาหรอกค่ะ”
พูดจบ เธอโค้งคำนับซือเทียนฉี แล้วพูดว่า “หมอเทพซือ ผู้น้อยขอลา!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...