เพราะคิดไม่ออก เฟ่ยเข่อซินขมวดคิ้วเป็นปม เงียบอยู่นาน ยังครุ่นคิดความเป็นไปได้ในเรื่องนี้
เฉินอิงซ่านเห็นเธอมีสีหน้าเคร่งครึมและสับสน จึงอดถามไม่ได้ “คุณหนู ตอนนี้คุณคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้”
เฟ่ยเข่อซินถอนหายใจ จ้องกองเอกสารตรงหน้า เอามือขาวสวยนวดขมับตัวเอง พลางพูดอย่างกลัดกลุ้มว่า “ดูจากข้อมูลพวกนี้ นับตั้งแต่นายหญิงใหญ่เซียว เอาทรัพย์สินของแต่ละคนมารวมกัน ก็แค่เกินร้อยล้านหยวน”
“แต่ถ้าเย่เฉิน เป็นผู้มอบหมายยาอายุวัฒนะที่ฉันตามหาจริงๆ งั้นแค่ยาเพียงเม็ดเดียว ราคาคงเป็นหมื่นล้านดอลลาร์!”
“ถ้าเป็นเช่นนั้น ความสามารถของเย่เฉิน แข็งแกร่งกว่าตระกูลเซียวเป็นร้อยเป็นพันเท่า จะเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลเซียวได้ยังไง”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เฟ่ยเข่อซินพูดอีกว่า “นับจากค่าเฉลี่ย นี่เหมือนเศรษฐีที่มีฐานะทางสังคมเกือบสิบล้านเลยนะ แต่งเข้ามาในบ้านคนจน ที่เอาทรัพย์สินมารวมกันทั้งบ้านยังไม่ได้หมื่นหยวน ฉันอยากรู้ว่าเขาแต่งเข้าบ้าน หรือไปช่วยคนจนกันแน่”
“นั่นน่ะสิคะ......” เฉินอิ่งซานพยักหน้าเห็นด้วย แล้วพูดว่า “ถ้าอิงตามฐานะทางสังคมที่แตกต่างกัน ตระกูลเซียวต้องบูชาเย่เฉินเหมือนเทพเจ้าสิ ทำไมถึงพูดว่าเย่เฉินเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านผู้หญิงล่ะ”
พูดพลาง เธอถามขึ้นอีกว่า “คุณหนู เราตัดสินผิดตั้งแต่แรกหรือเปล่าคะ”
“ไม่” เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างจริงจัง “ประวัติเมื่อก่อนตอนที่เย่เฉินอายุ 18 ปี แทบจะไม่มีเลย นี่แสดงให้เห็นว่า เขาไม่ได้เรียนประถม และมัธยมต้นตามระเบียบปกติ ได้รับการศึกษาภาคบังคับ 9 ปี ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ประวัติแบบนี้ แทบจะเท่ากับไม่มีอะไรเลย ยิ่งเป็นเช่นนี้ ฉันก็ยิ่งรู้สึกว่าคาดเดาได้ยาก”
พูดถึงตรงนี้ เฟ่ยเข่อซินพูดอีกว่า “ส่วนทำไมเย่เฉินต้องแต่งเข้าตระกูลเซียว พูดจริงๆ ฉันก็ไม่เข้าใจ แต่ฉันคิดว่าเขาคงมีสาเหตุและเหตุผลของเขา!”
เฉินอิ่งซานถามว่า “คุณหนู งั้นตอนนี้คุณแน่ใจว่า คนที่คุณต้องการตามหา คืออาจารย์เย่ใช่ไหมคะ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...