ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3639

สรุปบท บทที่ 3639: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปเนื้อหา บทที่ 3639 – ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บท บทที่ 3639 ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ครั้งนี้ตัวเองได้ของชิ้นโต!

ดังนั้น เธอดีใจจนปรบมือ แล้วพูดว่า “โอ้ งั้นดีมากเลย! อีกอย่างขาฉันยังเดินไม่คล่อง คงออกไปข้างนอกไม่ได้สักพัก ให้ยันต์ขลังคุ้มครองเรื่องการเดินทางกับฉัน เปลืองเปล่าๆ ทองแท่งดีกว่า ยังทำให้ร่างกายแข็งแรงด้วย! ขอบใจนะลูกเขยที่รัก!”

เซียวชูหรันเห็นท่าทางหิวเงินของแม่ เธอส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ เก็บยันต์ขลังของเย่เฉินอย่างระมัดระวัง แล้วพูดเบาๆ กับเย่เฉินว่า “ที่รัก งั้นฉันไปกับพ่อแล้วนะ”

“โอเค” เย่เฉินพยักหน้า พูดกับเซียวฉางควนว่า “พ่อ เอายันต์ขลังติดตัวไว้ตลอดนะ อย่าทำหาย”

เซียวฉางควนก็เอายันต์ขลังยัดลงไปในกระเป๋ากางเกง พยักหน้าพูดว่า “นายวางใจเถอะ ไม่หายหรอก!”

สองพ่อลูกขับรถออกไป เย่เฉินยืนอยู่ในลานบ้าน โทรหาจานเฟยเอ๋อร์ ซึ่งก็คือเฟ่ยเข่อซินนั่นเอง

เฟ่ยเข่อซินรอโทรศัพท์เขาตั้งแต่เมื่อคืน แทบไม่ได้นอนทั้งคืน

หมายเลขโทรศัพท์นี้ เธอให้ผู้ช่วยอย่างเฉินอิ่งซานจัดการขึ้นมาใหม่ และตั้งใจซื้อมือถือใหม่ เพื่อใส่ซิมนี้ เพราะเป็นเบอร์ใหม่ จึงไม่ค่อยมีใครรู้ ดังนั้นเมื่อเธอได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง ก็ตื่นเต้นทันที

สะกดกลั้นความตื่นเต้นในใจ เฟ่ยเข่อซินจงใจให้เสียงโทรศัพท์ดังสองครั้ง จากนั้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ถามอย่างสุภาพ “ฮัลโหล สวัสดีค่ะ”

เย่เฉินเอ่ยถามว่า “สวัสดีครับ ใช่คุณจานเฟยเอ๋อร์หรือเปล่า”

เมื่อได้ยินเสียงเย่เฉิน เฟ่ยเข่อซินมั่นใจทันที นี่เป็นเสียงที่เธอได้ยิน ตอนเจอเย่เฉินที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงครั้งแรก

เธอรู้ตัวตนของเย่เฉินทันที แต่แสร้งทำเป็นถามอย่างสุขุม “ขอโทษค่ะ คุณคือใครคะ”

เฟ่ยเข่อซินรีบพูดว่า “คฤหาสน์อยู่ที่โฮมสเตย์สุ่ยหยุน ไม่รู้คุณเย่เคยได้ยินหรือเปล่า ส่วนเรื่องเวลา ฉันได้ทุกเมื่อค่ะ ตอนนี้ก็ไม่เป็นปัญหา”

เย่เฉินคิดครู่หนึ่ง ช่วงเช้าตัวเองไม่ได้ทำอะไร ไปจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยดีกว่า จึงพูดว่า “ผมรู้จักโฮมสเตย์สุ่ยหยุน ให้ผมขับรถไปตอนนี้เลยไหมครับ”

“โอเคค่ะ!” เฟ่ยเข่อซินรีบพูด “งั้นฉันจะรีบไปที่นั่น เดี๋ยวเราเจอกันหน้าประตูโฮมสเตย์สุ่ยหยุนนะคะ!”

“ได้เลยครับ อีกเดี๋ยวเจอกันครับ” เย่เฉินพูดจบจึงวางสาย เดินกลับเข้าไปในคฤหาสน์ หยิบกุญแจรถBMWของเซียวชูหรัน ขับรถออกจาก Tomson Riviera

โฮมสเตย์สุ่ยหยุน อยู่ข้างอ่างเก็บน้ำ นอกเมืองจินหลิง ห่างจากเขตเมืองจินหลิงหลายสิบกิโลเมตร ค่อนข้างไกลเล็กน้อย เย่เฉินเคยไปโฮมสเตย์สุ่ยหยุนสองครั้ง เพราะคฤหาสน์ของฉินกาง ก็อยู่ในเขตนี้ ดังนั้นเขาจึงคุ้นชินเส้นทาง ขับรถออกจากเมือง มุ่งหน้าไปยังโฮมสเตย์สุ่ยหยุน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน