เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 367

บทที่ 367

ในห้องนอนนั้น

เซียวอี้เชียนนอนรอฤทธิ์ยาอยู่บนเตียงอย่างใจจดใจจ่อ

ส่วนเซียวเวยเวยคุมด้วยผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำก่อน

ไม่รู้ว่าทำไม เซียวอี้เชียนรู้ผิดปกติ ท้องน้อยของเขารู้สึกร้อนตั้งแต่อยู่ในบ้านของตระกูลเว่ยแล้ว แต่ส่วนสำคัญของเขายังไม่มีการตอบสนองใดๆ เลย

แม้กระทั่งในขณะนี้เริ่มรู้สึกคันและปวดขึ้นมาแล้ว

“คงจะเป็นฤทธิ์ของยาสินะ!”

เซียวอี้เชียนได้แต่ปลอบใจตัวเอง และในขณะนี้เซียวเวยเวยก็กลับมาจากห้องน้ำแล้ว

เซียวเวยเวยเป็นเหมือนแมวป่านอนอยู่ในอ้อมแขนของเซียวอี้เชียนและถามเขาเบาๆ ว่า “ประธานเซียว คุณรู้สึกดีขึ้นหรือยัง?”

เซียวอี้เชียนส่ายหัวด้วยสีหน้าขมขื่น “ยังเลย แต่คงใกล้แล้วล่ะ”

เซียวเวยเวยตั้งใจจะปรนนิบัติเซียวอี้เชียนให้ดีที่สุดเพื่อจะได้รับผลประโยชน์จากเขา จากนั้นเธอกะพริบตาและก้มหน้าปลดกางเกงของเซียวอี้เชียนออก

เมื่อเซียวอี้เชียนเห็นแบบนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความคาดหวังและความเหลือทน

เกิดเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง ต้องคอยอดกลั้นกับเรื่องนี้ มันช่างทรมานเหลือเกิน

แต่แล้ว......

ในวินาทีต่อมา เซียวเวยเวยก็กรีดร้องตะโกนด้วยเสียงอันสยดสยองของเธอออกมา

“ไม่นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะท่านประธานเซียว ทำไมมันเริ่มกลายเป็นสีม่วง แถมยังเริ่มเปื่อยแล้วด้วย!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน