บทที่ 367
ในห้องนอนนั้น
เซียวอี้เชียนนอนรอฤทธิ์ยาอยู่บนเตียงอย่างใจจดใจจ่อ
ส่วนเซียวเวยเวยคุมด้วยผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำก่อน
ไม่รู้ว่าทำไม เซียวอี้เชียนรู้ผิดปกติ ท้องน้อยของเขารู้สึกร้อนตั้งแต่อยู่ในบ้านของตระกูลเว่ยแล้ว แต่ส่วนสำคัญของเขายังไม่มีการตอบสนองใดๆ เลย
แม้กระทั่งในขณะนี้เริ่มรู้สึกคันและปวดขึ้นมาแล้ว
“คงจะเป็นฤทธิ์ของยาสินะ!”
เซียวอี้เชียนได้แต่ปลอบใจตัวเอง และในขณะนี้เซียวเวยเวยก็กลับมาจากห้องน้ำแล้ว
เซียวเวยเวยเป็นเหมือนแมวป่านอนอยู่ในอ้อมแขนของเซียวอี้เชียนและถามเขาเบาๆ ว่า “ประธานเซียว คุณรู้สึกดีขึ้นหรือยัง?”
เซียวอี้เชียนส่ายหัวด้วยสีหน้าขมขื่น “ยังเลย แต่คงใกล้แล้วล่ะ”
เซียวเวยเวยตั้งใจจะปรนนิบัติเซียวอี้เชียนให้ดีที่สุดเพื่อจะได้รับผลประโยชน์จากเขา จากนั้นเธอกะพริบตาและก้มหน้าปลดกางเกงของเซียวอี้เชียนออก
เมื่อเซียวอี้เชียนเห็นแบบนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความคาดหวังและความเหลือทน
เกิดเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง ต้องคอยอดกลั้นกับเรื่องนี้ มันช่างทรมานเหลือเกิน
แต่แล้ว......
ในวินาทีต่อมา เซียวเวยเวยก็กรีดร้องตะโกนด้วยเสียงอันสยดสยองของเธอออกมา
“ไม่นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะท่านประธานเซียว ทำไมมันเริ่มกลายเป็นสีม่วง แถมยังเริ่มเปื่อยแล้วด้วย!”
“แมร่งเอ๊ย! ยาของตระกูลเว่ยต้องผิดปกติแน่ ถึงว่าไอ้แก่เว่ยหย่งเจิ้งให้เราใช้ยาเป็นคนแรกเลย นี่มันจงใจให้เราเป็นหนูทดลองนี่เอง”
เซียวเวยเวยก็อึ้งไปสักพัก จากนั้นพูดอย่างตื่นตระหนก “เราต้องทำยังไงต่อคะท่านประธานเซียว......”
เซียวอี้เชียนเหวี่ยงฝ่ามือไปที่เธอแล้วพูดด้วยความโกรธ “มันจะเน่าเปื่อยหมดแล้ว ยังคิดจะเอายังไงอีก ก็ต้องรีบไปโรงพยาบาลสิ! บอกพ่อเธอให้เตรียมรถเดี๋ยวนี้เลย!”
......
เซียวฉางเฉียนใจสลายทันทีเมื่อได้ยินว่าเขากำลังจะไปโรงพยาบาลอีกครั้ง!
ก่อนหน้านี้เธอยังคิดว่าเซียวอี้เชียนจะดีขึ้น ลูกสาวก็จะได้รับความโปรดปรานจากเซียวอี้เชียน แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะกลายเป็นความผิดหวังอีกครั้ง!
ไม่เพียงแค่นั้น เมื่อฟังจากน้ำเสียงของเซียวอี้เชียนแล้ว ดูเหมือนว่าคราวนี้สถานการณ์จะเลวร้ายกว่าเดิมเสียอีก!
............

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...