ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 368

บทที่ 368

กลางดึกวันนั้น เซียวฉางเฉียนพร้อมกับบอดี้การ์ดสองคนของเซียวอี้เชียนขับรถพาเซียวอี้เชียนไปส่งที่โรงพยาบาลชุมชนอย่างเร่งรีบ

เซียวอี้เชียนยังไม่ทันได้รับบัตรคิวเข้าห้องพยาบาลก็บุกเข้าไปในห้องฉุกเฉินพร้อมกับบอดี้การ์ดของเขาแล้ว

ทันทีที่เข้าไปในห้องฉุกเฉินและเห็นแพทย์ชายคนหนึ่งนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เซียวอี้เชียนก็รีบปลดเข็มขัดและถอดกางเกงออกทันที

แพทย์ชายในห้องฉุกเฉินถึงกับอึ้งไปทันที

“คุณคิดจะทำอะไร? โรคจิตเหรอ!”

แพทย์ชายคนนั้นตกใจและพูดเสียงดัง “คุณรีบใส่กางเกงแล้วออกไปให้พ้น ไม่อย่างนั้นผมจะเรียกคนมาจับคุณเดี๋ยวนี้เลยนะ!”

จู่ๆ ก็ต้องเจอสถานการณ์แบบนี้ในกลางดึก ไม่มีใครรับได้อย่างแน่นอน

เซียวอี้เชียนรีบอธิบายด้วยน้ำตา “คุณหมอเข้าใจผิดแล้วครับ ผมไม่ได้เป็นคนโรคจิต มันมีปัญหาร้ายแรงเกี่ยวกับร่างกายของผม คุณหมอช่วยดูให้ที! ไม่อย่างนั้นมันต้องเน่าหมดแน่!”

ในขณะนี้ อาการก็เริ่มแย่ลงกว่าเดิมแล้ว

แพทย์มองไปที่จุดนั้น จากนั้นหายใจเข้าลึกๆ และพูดว่า “เนื้อเยื่อของร่างกายคุณมันกลายเป็นเนื้อร้ายไปหมดแล้วนะ......”

“กลายเป็นเนื้อร้ายไปหมด? หมายความว่าไง?”

แพทย์ชายพูดต่อ “ก็มันช่วยไม่ได้แล้วล่ะสิ เช่นเดียวกับคนที่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และขาถูกบูดขยี้อย่างละเอียด ซึ่งมันไม่สามารถใช้การได้อีก เพื่อไม่ให้ติดเชื้อ มันจึงต้องตัดทิ้งอย่างเดียว”

“ตัดทิ้ง?” ดวงตาของเซียวอี้เชียนแดงก่ำและพูดต่อด้วยใจที่สลาย “ตัดมันทิ้งเนี่ยนะ?”

หมอพยักหน้าตอบเขา “ต้องรีบตัดมันออกก่อนที่เชื้อจะลามไปที่อื่น”

เซียวอี้เชียนกรีดร้องอย่างเสียงดัง “ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่งนะ จะให้ตัดมันทิ้งได้ไง ผมแค่ต้องการเก็บมันเอาไว้ ถึงแม้จะใช้การไม่ได้ก็เถอะ ผมแค่อยากให้มันอยู่ที่เดิม ที่ที่มันควรอยู่”