ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 368
บทที่ 368
กลางดึกวันนั้น เซียวฉางเฉียนพร้อมกับบอดี้การ์ดสองคนของเซียวอี้เชียนขับรถพาเซียวอี้เชียนไปส่งที่โรงพยาบาลชุมชนอย่างเร่งรีบ
เซียวอี้เชียนยังไม่ทันได้รับบัตรคิวเข้าห้องพยาบาลก็บุกเข้าไปในห้องฉุกเฉินพร้อมกับบอดี้การ์ดของเขาแล้ว
ทันทีที่เข้าไปในห้องฉุกเฉินและเห็นแพทย์ชายคนหนึ่งนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เซียวอี้เชียนก็รีบปลดเข็มขัดและถอดกางเกงออกทันที
แพทย์ชายในห้องฉุกเฉินถึงกับอึ้งไปทันที
“คุณคิดจะทำอะไร? โรคจิตเหรอ!”
แพทย์ชายคนนั้นตกใจและพูดเสียงดัง “คุณรีบใส่กางเกงแล้วออกไปให้พ้น ไม่อย่างนั้นผมจะเรียกคนมาจับคุณเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
จู่ๆ ก็ต้องเจอสถานการณ์แบบนี้ในกลางดึก ไม่มีใครรับได้อย่างแน่นอน
เซียวอี้เชียนรีบอธิบายด้วยน้ำตา “คุณหมอเข้าใจผิดแล้วครับ ผมไม่ได้เป็นคนโรคจิต มันมีปัญหาร้ายแรงเกี่ยวกับร่างกายของผม คุณหมอช่วยดูให้ที! ไม่อย่างนั้นมันต้องเน่าหมดแน่!”
ในขณะนี้ อาการก็เริ่มแย่ลงกว่าเดิมแล้ว
แพทย์มองไปที่จุดนั้น จากนั้นหายใจเข้าลึกๆ และพูดว่า “เนื้อเยื่อของร่างกายคุณมันกลายเป็นเนื้อร้ายไปหมดแล้วนะ......”
“กลายเป็นเนื้อร้ายไปหมด? หมายความว่าไง?”
แพทย์ชายพูดต่อ “ก็มันช่วยไม่ได้แล้วล่ะสิ เช่นเดียวกับคนที่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และขาถูกบูดขยี้อย่างละเอียด ซึ่งมันไม่สามารถใช้การได้อีก เพื่อไม่ให้ติดเชื้อ มันจึงต้องตัดทิ้งอย่างเดียว”
“ตัดทิ้ง?” ดวงตาของเซียวอี้เชียนแดงก่ำและพูดต่อด้วยใจที่สลาย “ตัดมันทิ้งเนี่ยนะ?”
หมอพยักหน้าตอบเขา “ต้องรีบตัดมันออกก่อนที่เชื้อจะลามไปที่อื่น”
เซียวอี้เชียนกรีดร้องอย่างเสียงดัง “ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่งนะ จะให้ตัดมันทิ้งได้ไง ผมแค่ต้องการเก็บมันเอาไว้ ถึงแม้จะใช้การไม่ได้ก็เถอะ ผมแค่อยากให้มันอยู่ที่เดิม ที่ที่มันควรอยู่”
แพทย์ชายเริ่มรู้สึกรำคาญและพูดอย่างเคร่งขรึม “คุณฟังไม่รู้เรื่องจริงๆ เหรอ? ผมบอกคุณแล้ว อาการของคุณต้องทำการตัดเท่านั้น ไม่มีโอกาสที่จะรักษาด้วยวิธีอื่นได้!”
“และอย่าคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องของอวัยวะเพศเท่านั้น ในไม่ช้ากระแสเลือดทั่วร่างกายของคุณก็จะติดเชื้อแบคทีเรีย เมื่อถึงเวลานั้น ร่างกายของคุณก็จะติดเชื้อและมันจะอันตรายถึงชีวิตได้!”
เซียวอี้เชียนใจสลายทันที เขาเกลียดตระกูลเว่ยและความเกลียดชังนี้มันแทบจะมากกว่าการเกลียดเย่เฉินแล้ว!
แมร่งเอ๊ย! ตระกูลเว่ย！
ถ้ารากกูหายจริงๆ ตระกูลเว่ยของพวกมึงรอถึงจุดจบได้เลย!
กูจะทำให้ผู้ชายทุกคนของตระกูลเว่ยได้ใช้ชีวิตเหมือนขันที!
เมื่อนึกถึงจุดนี้ เขาตะโกนใส่บอดี้การ์ดทั้งสองที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา “ไปตระกูลเว่ย!”
............
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...