ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3694

สรุปบท บทที่ 3694: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 3694 – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 3694 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ในเวลาเดียวกัน เฟ่ยเข่อซินที่อยู่ในโรงแรม เปิดน้ำร้อนในอ่างไว้ให้ตัวเองอาบ หลังจากที่เธอล้างเครื่องสำอาง แช่ตัวในน้ำร้อน บังคับตัวเองให้ผ่อนคลายทั้งกายและใจ จากนั้นก็คิดทบทวนในใจอีกครั้งถึงเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในคืนนี้

เรื่องคืนนี้ นอกจากทำให้เธอช็อกและกลัว ยังแอบทำให้เธอรู้สึกแปลกๆเล็กน้อย

เธอไม่เข้าใจเลยว่า สรุปแล้วเป็นใครกัน ที่ล็อกเป้ามาที่ลั่วเจียเฉิงอย่างแน่วแน่ขนาดนี้

อีกอย่าง อีกฝ่ายลงมือเด็ดขาดเรียบร้อยเช่นนี้ ไม่ทิ้งร่องรอยไว้แม้แต่น้อย

ในใจเธอยังสงสัยเย่เฉิน

แต่ความคิดของเธอ คำพูดก่อนหน้านี้ของลั่วเจียเฉิงมักจะวนเวียนเข้ามาอยู่เสมอ

เธอมักจะรู้สึกว่า แม้ว่าเย่เฉินจะลึกลับมาก แต่ไม่น่าจะแข็งแกร่งได้ถึงขั้นนี้

เธอจำสิ่งที่คุณปู่พูดทางโทรศัพท์ได้ อาจารย์หยวนคาดการณ์ว่า คู่ปรับที่ลั่วเจียเฉิงปะทะ น่าจะเป็นยอดฝีมือแดนมืด

ยอดฝีมือของแดนสว่างชั้นสูงสุดต่างก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน ยอดฝีมือแดนมืดที่สูงกว่าแดนสว่าง โดยพื้นฐานแล้วมีน้อยมากในโลกนี้ซึ่งหาได้ยาก

สิ่งนี้ทำให้เฟ่ยเข่อซินอดไม่ได้ที่จะมองจินหลิงในมุมมองใหม่ เธอใช้มือดีดน้ำในอ่างโดยที่ไม่รู้ตัวไปด้วย บ่นพึมพำกับตัวเองไปด้วย: “ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเมืองหนึ่งที่ทำได้เพียงอยู่ในอันดับที่ 10 ของหัวเซี่ย จู่ๆจะมียอดฝีมือแดนมืดหนึ่งท่านซ่อนตัวอยู่……อีกอย่างเมืองนี้นอกจากยอดฝีมือแดนมืดแล้ว ยังมีอาจารย์เย่ที่สามารถนำยาอายุวัฒนะออกมาได้……จินหลิงเล็กๆนี้ ยังมีเสือซุ่มอยู่จริงๆ……”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้……งั้นเย่เฉินควบคุมพลังงานที่มีค่าสูงกว่า ทำไมตัวเองกลับไม่มีพละกำลังใดๆเลย? นี่……มันไม่แปลกไปหน่อยหรือ?”

เฟ่ยเข่อซินจำได้ ลั่วเจียเฉิงเคยบอกเธอ นักศิลปะการต่อสู้ เป็นแดนที่ยิ่งสูงก็ยิ่งแกร่ง คนที่มีการบำเพ็ญตนสูง สามารถเห็นได้อย่างรวดเร็วว่าคนที่มีการบำเพ็ญตนที่ต่ำกว่า อยู่ในระดับใด ดังนั้นเขาดูออกว่า เย่เฉินไม่มีการบำเพ็ญตนแต่อย่างใด ถึงขั้นที่พูดได้ว่าเขาไม่ใช่นักศิลปะการต่อสู้เลย

ในตอนแรก เฟ่ยเข่อซินไม่ได้สงสัยวิธีการพูดนี้ ท้ายที่สุดแต่ละคนมีด้านที่เก่งไม่เหมือนกัน ในเมื่อเย่เฉินคืออาจารย์ฮวงจุ้ย งั้นก็คงยากที่จะบรรลุในการเดินทางด้านศิลปะการต่อสู้

แต่ว่า ตอนนี้กลับไปวิเคราะห์เรื่องนี้ ก็รู้สึกว่ามีข้อผิดพลาดในตรรกะ และเป็นช่องโหว่ของตรรกะ ช่องโหว่นี้คือ ในเมื่อเย่เฉินครอบครองยาอายุวัฒนะซึ่งเป็นยาอายุวัฒนะที่มีประสิทธิภาพ แล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่เขาไม่มีการบำเพ็ญตนเลยแม้แต่น้อย?

นี่ก็คล้ายว่า คนหนึ่งคนมีทรัพยากรมีค่า ไม่มีเงินในบัญชีธนาคารก็แปลกมาก!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน