เฟ่ยเจี้ยนจงโพล่งพูดออกมา: “แกแน่ใจใช่ไหม? คนนั้นมีพละกำลังของแดนมืดงั้นเหรอ?!”
เฟ่ยเข่อซินกล่าว: “ฉันไม่มีหลักฐานโดยตรงอะไร แต่พอวิเคราะห์ดูแล้ว เขามีความเป็นไปได้มากที่สุด ดังนั้นฉันคิดว่า ควรระวังไว้ดีกว่า ไม่ว่ายังไงก็ห้ามให้มีผลกระทบต่อการประมูลยาอายุวัฒนะของท่าน”
เฟ่ยเจี้ยนจงคิดๆ และพูดว่า: “เข่อซิน ฉันว่าแกรีบกลับมาเถอะ ในเมื่อแกมีความเสี่ยงและเป็นไปได้ที่จะโดนเปิดเผย งั้นอยู่จินหลิงต่อไปก็ไม่มีความหมายอะไรแล้ว กลับยังจะเพิ่มความเสี่ยงอีก”
พูดจบ เฟ่ยเจี้ยนจงก็กล่าวอีก: “แกกลับมาก่อน เมื่อถึงตอนงานประมูล ฉันจะให้อาจารย์หยวนไปกับแก ถึงเวลานั้นเราจะไปเข้าร่วมการประมูลที่จินหลิงอย่างเปิดเผย อีกอย่างคนอื่นที่เข้าร่วมการประมูล เกรงว่าจะพายอดฝีมือนักศิลปะการต่อสู้มาเป็นผู้ตามด้วย ถึงเขาจะเก่งแค่ไหน ก็คงทำอะไรกับผู้ติดตามเหล่านี้ไม่ได้หรอกมั้ง?”
เฟ่ยเข่อซินกล่าว: “ถ้าผู้บงการเบื้องหลังคือเขาจริงๆ เขาจะต้องไม่ลงมือกับผู้ที่เข้าร่วมงานประมูลแน่นอน แบบนั้นก็เท่ากับว่าทำลายชื่อเสียงของตัวเอง ไม่งั้นถึงตอนนั้นท่านก็ให้อาจารย์หยวนมาพร้อมกับท่านจะดีกว่า”
เฟ่ยเจี้ยนจงถาม: “แล้วแกล่ะ? แกกลับมาเมื่อไหร่?”
เฟ่ยเข่อซินคิดอยู่ครู่หนึ่ง กล่าว: “ฉันยังไม่กลับไปก่อน”
เฟ่ยเจี้ยนจงรีบถาม: “เข่อซิน เรื่องมาถึงนี้แล้วแกยังอยู่ที่นี่เพื่ออะไร? อันตรายมากนะ!”
เฟ่ยเข่อซินอธิบาย: “คุณปู่ สองสามวันนี้ที่ฉันรู้จักคนๆนี้ เขาเป็นคนที่ไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจมากๆ ดังนั้นงานประมูลครั้งนี้ เขาจะต้องไม่ปรากฏตัวต่อหน้าด้วยตัวเองอย่างแน่นอน เป็นไปได้ว่าราคาประมูลขายยาอายุวัฒนะสูงเสียดฟ้าจนทำให้โลกตะลึง แต่ทั้งโลกก็ยังไม่รู้ ว่าเขาคือใครกันแน่ และยากมากกว่าที่ฉันจะหาเขาเจอ ถ้ากลัวเขาจนหนีไปแบบนี้ จะไม่เป็นการเสียโอกาสดีๆครั้งหนึ่งไปเลยเหรอ”
เฟ่ยเจี้ยนจงพูดโน้มน้าว: “เข่อซิน ตอนนี้อีกฝ่ายอาจจะมองแกออกแล้ว ขืนแกยังอยู่ที่นั่นต่อไป แล้วยังจะมีโอกาสดีๆอะไรอีก?”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างจริงจัง: “คุณปู่ เขาไม่ได้ลงมือกับฉัน ก็แสดงว่าในใจเขาไม่ได้เกลียดฉันขนาดนั้น หรือเขาเพียงแค่ต้องการให้ฉันรับรู้ถึงความยากลำบากจากเรื่องนี้และถอนตัวไป ดังนั้นฉันคิดว่าฉันไม่ได้เสี่ยงอันตรายแต่อย่างใด”
“หรือว่า เขาแค่อยากให้ฉันรู้ว่าควรทำอย่างไร และเดินจากไปเอง……”
คิดถึงตรงนี้ ในใจของเฟ่ยเข่อซิน มีความปรารถนาที่จะเอาชนะอย่างแรงกล้าโดยที่ไม่รู้ตัว
เย่เฉินยิ่งอยากให้เธอไป เธอก็ยิ่งไม่อยากไป!
ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้เป็นโอกาสสุดท้ายที่จะได้แสดงต่อหน้าคุณปู่ ถ้าครั้งนี้ไม่คว้าไว้อีก ในอนาคตครอบครัวของตัวเองจะมีวันที่กลับมาดีแน่นอน!
ครั้นแล้ว เธอให้กำลังใจตัวเองในใจ: “ใครๆต่างก็บอกว่าผลตอบแทนมากความเสี่ยงก็ยิ่งสูง ครั้งนี้ฉันจะต้องคว้าโอกาสให้ได้!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...