“ไม่เพียงแค่นั้น” เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างจริงจัง: “หลังจากที่คุณดึงรายชื่อ 20 อันดับนี้ออกมา ให้ทีมประชาสัมพันธ์ในอเมริกายืนยันค่าตัว 20 คนนี้ให้ฉัน ถึงตอนนั้นไม่ว่าเซียวชูหรันเลื่อมใสศรัทธาใครใน 20 คนนี้ คุณต้องรับรองกับฉันว่าจะต้องเชิญคนๆนี้มาที่จินหลิงให้ได้ อีกอย่างต้องรับรองว่าหลังจากที่คนๆนี้มาแล้ว ฉันพูดอะไร เธอก็ให้ความร่วมมือที่จะทำกับฉัน!”
เฉินอิ่งซานพูดอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย: “คุณหนูวางใจ คืนนี้ฉันทำงานล่วงเวลาและก็จะทำออกมาให้!”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า พูดกำชับ: “เตรียมรายชื่อและข้อมูลส่งมาให้ฉันก่อน ฉันจะทำความคุ้นเคยล่วงหน้าสักหน่อย”
เฉินอิ่งซานกล่าวด้วยความเคารพ: “ได้ คุณหนู ฉันจะรีบไปเตรียมให้ท่าน ท่านยังมีอะไรจะรับสั่งอีกไหม?”
เฟ่ยเข่อซินโบกมือกล่าว: “ไม่มีเรื่องอื่นแล้ว คุณรีบไปทำงานเถอะ!”
……
แม้ว่าเฟ่ยเข่อซินไม่ได้เป็นคนสำคัญอะไรในตระกูลเฟ่ย แต่เป็นเพราะมีคุณท่านคุ้มครองอยู่ ขอบเขตอำนาจของเธอในตระกูลเฟ่ยนั้นก็ไม่เล็กเลย
ช่องทางข้อมูลต่างๆของตระกูลเฟ่ย เธอมีสิทธิ์ที่จะจัดสรร ถ้าเธอต้องการข้อมูลใดๆ ช่องทางข้อมูลของตระกูลเฟ่ยจะต้องให้สิทธิพิเศษบริการเธอก่อนแน่นอน
ดังนั้น ไม่นานเฉินอิ่งซานส่งรายชื่อนักออกแบบภายใน 20 อันดับแรกที่ได้รับการยอมรับจากคนทั้งโลก และรายละเอียดของแต่ละคนไปยังเฟ่ยเข่อซินแล้ว
เฟ่ยเข่อซินใช้แท็บเล็ตดูทุกตัวอักษรเป็นเวลาหลายชั่วโมง จนกระทั่งถึงตอนรุ่งเช้าตี 4.30 น. เธอถึงจะอ่านจบ ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ 8 โมงเช้า นอนหลับไปอย่างสงบ
เมื่อเวลาแปดโมงเช้า หลังจากที่เฟ่ยเข่อซินลุกขึ้น เธอก็ยืนยันกับเฉินอิ่งซานทันที
บริษัทของเซียวชูหรันเปิดทำงาน 8 โมงเช้า ดังนั้นเฉินอิ่งซานได้เตรียมตัวออกจากบ้านแล้ว
เฟ่ยเข่อซินก็กินอาหารเช้าง่ายๆที่ส่งมาถึงห้อง จากนั้นก็เริ่มล้างหน้าบ้วนปากและแต่งหน้า แต่งหน้าเบาๆให้ตัวเอง และเปลี่ยนใส่เสื้อเชิ้ตแขนเจ็ดส่วนสีเบจที่เต็มไปด้วยสไตล์ไฮโซ จับคู่กับกระโปรงรัดรูปยาวปานกลางในสีเดียวกัน
ก็เหมือนกับเรื่องที่ดังในอินเทอร์เน็ตเมื่อนานมาแล้ว ลุงที่อาศัยอยู่ในชนบท นำเงินหลายล้านออกแล้วขอให้นักออกแบบออกแบบและสร้างคฤหาสน์หลังเล็กสองชั้น สุดท้ายนักออกแบบยืนกรานที่จะให้ชายชราอยู่ในบ้านในชนบท สร้างเป็นสไตล์ชนบทยิ่งขึ้น
แม้ว่านักออกแบบต้องการใช้โครงการเพื่อแสดงศักยภาพของตัวเอง แต่ก็ต้องเคารพตามความต้องการพื้นฐานของผู้จ้าง
มิฉะนั้น ก็กลายเป็นการใช้บ้านและเงินของคนอื่น เพื่อเติมเต็มงานอดิเรกและความทะเยอทะยานของตนเอง จะต้องได้รับการดูถูกในวงการแห่งนี้
ดังนั้น เซียวชูหรันรู้สึกว่า ก่อนที่ตัวเองทำการออกแบบ จะต้องเจอหน้าคุณจานก่อน เพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับความต้องการในการออกแบบ
ทันใดนั้น ดีไซเนอร์สาวในบริษัทของเธอมาเคาะประตูห้องทำงานของเธอ พูดว่า: “คุณชูหรัน คุณเฉินฝ่ายผู้จ้างโครงการโฮมสเตย์สุ่ยหยุนมาแล้ว บอกว่ามีธุระกับคุณค่ะ”
เซียวชูหรันรีบอบ: “รีบเชิญเธอเข้ามา!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...