ไม่นาน เฉินอิ่งซานนำนักออกแบบหญิงคนนั้นมาที่บริษัทของเซียวชูหรัน
เซียวชูหรันลุกขึ้นและเดินออกจากโต๊ะไปต้อนรับ ยิ้มและพูดว่า: “คุณเฉิน ทำไมท่านมาเช้าขนาดนี้?”
เฉินอิ่งซานยิ้มและพูดว่า: “ประธานเซียว ฉันมาที่นี่เพื่อยืนยันระยะเวลาการก่อสร้างของเราสักหน่อย คุณหนูของเราอยากรู้มาก ทั้งการตกแต่งจนถึงสามารถเข้าไปอยู่ได้ สรุปว่าต้องเวลาเวลานานเท่าไหร่ ”
เซียวซูหรันกล่าวด้วยความลำบากใจ: “คุณเฉิน โครงการตอนนี้ของเราอยู่ในขั้นตอนของการสื่อสาร ฉันไม่รู้ว่า ขณะที่เราสื่อสารกันก็ต้องใช้เวลา 2-3 ครั้งถึงจะหาจุดสมดุลได้ และก็ไม่รู้ว่าแปลนออกแบบจะต้องใช้กี่เวอร์ชันถึงจะถูกใจคุณจาน ดังนั้นตอนนี้ฉันยังไม่สามารถบอกเวลาที่แน่นอนกับคุณได้”
พูดแล้ว เซียวชูหรันก็พูดอีกว่า: “แต่ว่า ฉันคิดว่าเรื่องนี้แบ่งได้เป็น 2 ขั้นตอน ขั้นแรกต้องรื้อของตกแต่งเดิมออกก่อน เรื่องนี้ก็จะรวดเร็วหน่อย ในเรื่องของบ้านฉันก็ค่อนข้างเข้าใจแล้ว ฉันคาดเดาว่าภายใต้สถานการณ์ที่เร็วที่สุด 1 อาทิตย์ก็สามารถรื้อถอนเฟอร์นิเจอร์ลอยตัวและเฟอร์นิเจอร์ติดตั้งกับที่ออกได้
“ถ้าการออกแบบของเราสามารถสรุปผลได้เร็ว การควบคุมเวลาก่อสร้างที่ตามมาก็จะคุมง่ายกว่า”
เฉินอิ่งซานก็พูดต่อจากการคำพูดของเธอว่า: “ประธานเซียว ถ้าออกแบบเสร็จ งั้นตั้งแต่วันที่ออกแบบเสร็จสิ้นวันนั้น การก่อสร้างต้องใช้เวลานานแค่ไหน?”
เซียวชูหรันพูดอย่างลำบากใจเล็กน้อย: “พูดความจริงนะคุณเฉิน ในตอนนี้เรื่องนี้ฉันไม่สามารถรับปากคุณได้จริงๆ เพราะตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าการออกแบบขั้นสุดท้าย มันยากแค่ไหน ถ้าการก่อสร้างยากมากๆ งั้นระยะเวลาก่อสร้างนั้นก็จะนานขึ้นไปอีก”
“อีกอย่าง ฉันก็ไม่แน่ใจว่าคุณจานมีข้อกำหนดอะไรบ้างสำหรับวัสดุก่อสร้างของวิลล่าแห่งนี้ ฉันเคยออกแบบตกแต่งภายในให้กับลูกค้าบางคนมาก่อน ลูกค้าบางรายจะระบุการใช้วัสดุบางอย่างในบางประเทศ เช่น บางคนชอบหินอ่อนธรรมชาตินำเข้าจากอิตาลีหินชนิดนี้ควรจองล่วงหน้าอย่างน้อยครึ่งปี ถึงจะไม่ทำให้การปรับปรุงบ้านล่าช้า ถ้าเป็นเฟอร์นิเจอร์นำเข้า เหตุผลนี้ก็เหมือนกัน”
เป็นเช่นนี้ ตัวเองก็สามารถใช้ประโยชน์จากเงื่อนไขที่เอื้ออำนวยได้แล้ว
ครั้นแล้ว เธอก็รีบพูดว่า: “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นประธานเซียวรอสักครู่ ฉันจะโทรศัพท์หาคุณหนูของเราเดี๋ยวนี้ ดูตารางเวลาของเธอ”
เซียวชูหรันรีบพูด: “ไม่มีปัญหา!”
เฉินอิ่งซานรีบหยิบโทรศัพท์และโทรหาเฟ่ยเข่อซิน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...