บทที่ 370
เดิมทีตระกูลเว่ยยังหวังจะได้แจ้งเกิดจากยาตัวใหม่นี้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ายาตัวใหม่ยังสู้ยาตัวเก่าไม่ได้เสียอีก!
อย่างน้อยยาตัวเก่าไม่ได้ทำให้ร่างกายของคนถึงขั้นเน่าเปื่อย มากสุดก็แค่เป็นพิษต่อตับไตในระยะยาวเท่านั้น
ดังนั้น ถ้าหากเซียวอี้เชียนคิดจะเล่นงานตระกูลเว่ย พวกเขาต้องไม่มีทางสู้อย่างแน่นอน
ขณะนี้ บอดี้การ์ดทั้งสองของเซียวอี้เชียนเดินเข้ามาจับตัวเว่ยฉางหมิงไว้ แม้เขาจะร้องขอความเมตตาสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้ผล จากนั้นเสียงกระดูกข้อมือหักก็ดังขึ้น มือขวาของเว่ยฉางหมิงถูกหักจนงอไปอีกด้าน ทำให้คนมองแล้วอดไม่ได้ที่จะขนลุก
“โอ๊ย......แขนของผม!”
เว่ยหย่งเจิ้งรู้สึกทั้งโกรธและกลัวมาก เว่ยฉางหมิงเป็นลูกชายคนโตของเขาและเป็นลูกที่เขารักที่สุด แต่เขาทำได้เพียงยืนมองแขนของลูกชายถูกหักอย่างทำอะไรไม่ได้
ในเวลานี้ ศาสตราจารย์เคอก็รีบเดินเข้ามาและพูดว่า “เว่ยหย่งเจิ้ง ประธานเซียว เกิดอะไรขึ้นครับ?”
เซียวอี้เชียนหันกลับไปและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ “ไอ้สารเลว นายมาถูกเวลาจริงๆ อัดมันซะ!!”
ศาสตราจารย์เคอถึงกับมึนงง “เข้าใจอะไรผิดไหมครับท่านประธานเซียว ผมเพิ่งรักษาอาการป่วยของท่านนะครับ ท่านก็เพิ่งบอกจะยกวิลล่าให้ผมหลังหนึ่งไม่ใช่เหรอครับ?”
เซียวอี้เชียนหัวเราะอย่างเย็นชา “เดี๋ยวข้าจะยกวิลล่าในนรกให้นายเอง!”
บอดี้การ์ดทั้งสองเข้าไปจับศาสตราจารย์เคอนอนลงกับพื้น จากนั้นรุมทำร้ายศาสตราจารย์เคอจนเขากลอกตาขาวและสลบคาที่ทันที
ในเวลานี้ ครอบครัวของตระกูลเว่ยรู้สึกหวาดกลัวอย่างที่สุด ไม่คิดเลยว่าเซียวอี้เชียนจะโหดเหี้ยมขนาดนี้!
แต่จะโทษเซียวอี้เชียนไม่ได้ เพราะตั้งแต่เขาใช้การน้องชายไม่ได้ จนกระทั่งเน่าเปื่อยในตอนนี้ เขาต้องเจอกับความเจ็บปวดทั้งกายและใจ เป็นความเจ็บปวดที่คนทั่วไปไม่สามารถทนรับได้
ดังนั้นตระกูลเว่ยจึงยื้อได้อีกไม่กี่วันเท่านั้น
ถ้าในไม่กี่วันนี้ตระกูลเว่ยไม่สามารถหาวิธีในการรักษาเซียวอี้เชียนได้ เซียวอี้เชียนก็คงต้องตัดส่วนนั้นทิ้งอยู่ดี
หลังจากเซียวอี้เชียนได้รับยาแล้ว เขาก็พูดกับตระกูลเว่ยว่า “ผมจะให้เวลาพวกคุณหนึ่งวัน ถ้าหากไม่สามารถรักษาได้ภายในคืนพรุ่งนี้ ตระกูลเว่ยก็ไม่จำเป็นต้องดำรงอยู่อีกต่อไป!”
เว่ยหย่งเจิ้งรีบตอบตกลงอย่างเต็มปากเต็มคำ “ประธานเซียวไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถครับ!”
เว่ยฉางหมิงลูกชายคนโตของเว่ยหย่งเจิ้งรีบดึงเขาออกไปข้างๆ แล้วกระซิบพูดอย่างประหม่า “พ่อครับ หมอบอกว่าไม่มีวิธีรักษาที่ดีกว่านี้แล้วนะครับ เราควรทำยังไงดี?”
เว่ยหย่งเจิ้งกัดฟันพูด “ถึงยังไงก็ต้องหาวิธีให้ได้! เราจะปล่อยให้ตระกูลเว่ยต้องจบลงแบบนี้ได้ยังไง?!”
............

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...