ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3717

หลังพูดจบ เขาก็มองดูเวลา แล้วพูดว่า “คุณจาน ผมยังมีเรื่องต้องทำ ไม่คุยกับคุณมากกว่านี้แล้ว”

เฟ่ยเข่อซินกล่าวอย่างเข้าใจว่า “คุณเย่ ไปทำงานก่อนเถอะ”

ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น เธอก็เปลี่ยนเรื่อง แล้วพูดอีกครั้งว่า “คุณเย่ ไว้โอกาสหน้าถ้าว่าง ฉันจะชวนคุณกับชูหรันไปทานข้าวเย็นด้วยกัน ไม่ว่ายังไงเราก็รู้จักกันมาหลายวันแล้ว มีหลายเรื่องยังจะต้องพึ่งพาคุณและชูหรันช่วยเหลือ ยังไม่ได้มีโอกาสขอบคุณพวกคุณเลย”

เมื่อเย่เฉินได้ยินเช่นนี้ เขาก็ตัดสินใจทันทีในใจว่า เฟ่ยเข่อซินต้องแอบวางแผนอะไรแน่นอน

ดังนั้น เย่เฉินไม่ได้ปฏิเสธเธอโดยตรง แต่พยักหน้าและยิ้มพูดว่า “โอเค แต่ช่วงหลายวันนี้ผมอาจจะยุ่งหน่อย หรือว่ารอสัปดาห์หน้าดีไหม?”

การประมูลยาอายุวัฒนะคือวันอาทิตย์นี้

เย่เฉินจงใจพูดว่าสัปดาห์หน้า เพื่ออยากจะดูว่าเฟ่ยเข่อซินจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

ตามที่คาดไว้ เมื่อเฟ่ยเข่อซินได้ยินคำพูดนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเล็กน้อย และถามอย่างรวดเร็วว่า “คุณเย่ ฉันอาจจะออกจากเมืองจินหลิงไปสักพักในสัปดาห์หน้า ไม่ทราบว่าคุณจะสะดวกนัดภายในสัปดาห์นี้หรือไม่?”

เย่เฉินส่ายหัวเล็กน้อย และกล่าวขอโทษว่า “ขอโทษนะคุณจาน ในช่วงหลายวันนี้ ผมไม่มีเวลาว่างจริงๆ เลย หรือว่ารอให้คุณกลับมาเมืองจินหลิงในครั้งต่อไป และให้ผมจัดการเอง?”

เมื่อเฟ่ยเข่อซินได้ยินคำพูดนี้ เธอก็รู้แล้วว่าด้วยความสามารถของเธอเอง คงจะเป็นการยากที่จะเชิญเย่เฉินออกไปทานอาหาร ก่อนการประมูล

ดังนั้น เธอจึงฝากความหวังไว้ที่เซียวชูหรันอยู่ในใจ

กำลังคิดที่จะกลับไปและลองอีกครั้งผ่านเซียวชูหรัน เพื่อดูว่าจะมีจุดเปลี่ยนหรือไม่

ถ้ามันไม่ได้ผลจริงๆ ให้เซียวชูหรันและคุณปู่รู้จักกันก่อนก็ได้ อย่างน้อยก็สามารถสร้างเครติดได้