ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3720

“ออกจากจินหลิงงั้นเหรอ?!”

เมื่อเซียวชูหรันได้ยินคำถามของเฟ่ยเข่อซิน และก็ถามด้วยท่าทางงงงวยว่า “ทำไมฉันต้องออกจากเมืองจินหลิงด้วย?”

เฟ่ยเข่อซินยิ้มและพูดว่า “เพราะเคลลี่กับฉันอยากจะเชิญคุณไปเที่ยวต่างประเทศสักพัก”

“ไปต่างประเทศ? แล้วยังไปเดือนหนึ่งด้วยงั้นเหรอ?” เมื่อเซียวชูหรันได้ยินเรื่องนี้ เธอก็รีบโบกมืออย่างรวดเร็ว และพูดอย่างเขินอายว่า “ฉันจะมีเวลาว่างได้มากขนาดนี้ได้อย่างไร บริษัทก็ต้องดูแล และทางครอบครัวก็ต้องดูแล ถ้าเป็นเวลาสี่ห้าวัน ก็ยังกัดฟันบีบออกมาได้ เวลาหนึ่งเดือนก็นานเกินไป มันไม่สามารถทำได้เลย……..”

เฟ่ยเข่อซินพูดด้วยใบหน้าจริงจังว่า “พี่ชูหรัน คุณไม่เคยได้ยินคนพูดบ่อยเหรอ? เวลาก็เหมือนอันนั้นของผู้หญิง บีบๆ มันหน่อยก็พอจะมี…….”

เซียวชูหรันรู้สึกละอายใจเล็กน้อย แตะที่หน้าผากของเธอ และพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “หนึ่งเดือนมันยาวนานไปจริงๆ อย่าว่าแต่ฉันไม่สามารถหาเวลาได้ แม้ว่าฉันจะทำได้ฉันก็ไม่อยากออกจากบ้านนานขนาดนั้นหรอก”

เฟ่ยเข่อซินรีบพูดติดตลกว่า “พี่ชูหรัน ฉันว่านะเป็นเพราะคุณแยกห่างกับสามีไม่ได้ใช่ไหม?”

เซียวชูหรันหน้าแดง และพูดอย่างเขินอายว่า “ถ้าจะบอกไม่ใช่มันก็คงไม่จริงใจแล้ว หลักๆ เป็นเพราะฉันไม่เคยได้แยกจากเขานานมากขนาดนั้นมาก่อน ที่ผ่านมาก็มีเพียงแค่ในช่วงเวลาที่เขาไปดูฮวงจุ้ยที่อื่นให้กับคนอื่น เราถึงจะห่างกันสักสองสามวัน แต่ก็แค่ไม่กี่วันเท่านั้น เต็มที่ก็ไม่เกินหนึ่งสัปดาห์ ตังนั้นคุณจะให้ฉันทิ้งเขาไปหนึ่งเดือน ฉันไม่กล้าคิดเลยจริงๆ …….”

เฟ่ยเข่อซินยิ้มและพูดว่า “เป็นอย่างนี้นี่เอง……… ฉันเข้าใจแล้ว…….”

เซียวชูหรันพยักหน้า และพูดว่า “ฉันขอโทษนะเสี่ยวเฟย ถ้ามีโอกาสในอนาคตฉันค่อยไปเที่ยวกับพวกคุณทีหลัง”