ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3721

สรุปบท บทที่ 3721: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปเนื้อหา บทที่ 3721 – ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บท บทที่ 3721 ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เซียวชูหรันไม่สามารถปกปิดอาการตื่นเต้นไว้ได้ กระนั้นก็เอ่ยพูดอย่างประหม่าว่า “เคลลี่…..พอเปรียบเทียบกับเด็กฝึกคนอื่นๆที่เข้าร่วมMaster classแล้ว ประวัติของฉันดูไม่น่าหยิบขึ้นมาอ่านเลย ฉันได้เข้าร่วมMaster classระดับสูงๆด้วยทักษะแค่นี้ จะไม่ทำให้คุณโดนวิจารณ์เหรอ……”

“วิจารณ์?” เคลลี่ เวสท์พูดเยาะออกมาว่า “โรงเรียนดีไซน์โรดไอแลนด์ให้ฉันเป็นคนกำหนดสิทธิ์โควตาพิเศษเอง ซึ่งการกำหนดสิทธิ์ฉันมีอำนาจตัดสินใจได้แค่คนเดียว ฉันอยากให้ใครก็ให้คนนั้น อย่าว่าแต่ประวัติของเธอไม่ลึกพอเลย ต่อให้เป็นคนที่ไม่เคยเรียนออกแบบมาเลยสักครั้ง ตราบใดที่ฉันกรอกข้อมูลของคนนั้นลงไป และผลักดันให้เข้าโรงเรียนดีไซน์โรดไอแลนด์ คนคนนั้นก็จะสามารถเข้าร่วมMaster classได้อย่างเปิดเผย ใครก็เห็นต่างไม่ได้ทั้งนั้น!”

เคลลี่ เวสท์พูดพร้อมกับมองมาที่เซียวชูหรัน เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “ชูหรัน เธอไม่ต้องกดดันหรอกนะ ตอนนี้โอกาสดีๆมาวางอยู่ตรงหน้าของเธอแล้ว แค่เธอพยักหน้า โอกาสมันก็จะตกเป็นของเธอ”

เซียวชูหรันเม้มริมฝีปาก เอ่ยพูดอย่างยากลำบากว่า “เคลลี่…คุณพูด…จริงๆเหรอ?”

เซียวชูหรันในตอนนี้ ลึกในใจก็ยังคงไม่กล้าเชื่อ

เคลลี่ เวสท์พูดดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “จริงแท้แน่นอน!ฉันกับเสี่ยวเฟยคิดเหมือนกันว่า ในอนาคตเธอต้องเป็นนักออกแบบที่มีศักยภาพแน่ๆ ขาดอย่างเดียวคือโอกาสและประสบการณ์ที่ไม่มากพอ และครั้งนี้แหละคือโอกาสที่ดีในการเก็บสะสมประสบการณ์ ถ้าเธอมั่นใจในตัวเอง คำว่านักออกแบบแนวหน้าก็จะไม่ใช่คำพูดลมๆแล้งๆอีกต่อไป แต่ถ้าเธอไม่มั่นใจ ต่อให้ในอนาคตมีโอกาสมากมายแค่ไหน ก็คงยากที่จะได้เป็นแนวหน้า”

พูดมาถึงตรงนี้ เคลลี่ เวสท์ก็เอ่ยพูดอย่างจริงจังอีกครั้ง “ชูหรัน เธอฟังฉันนะ เธอต้องไปเข้าร่วมmaster class ในครั้งนี้!”

เฟ่ยเข่อซินเองก็เชียร์อยู่ข้างๆ “ใช่ๆชูหรัน เธอต้องคว้าโอกาสนี้ไว้นะ ถ้าเธอหยิบช่วงระยะเวลาเดือนกว่าๆที่ได้ไปอเมริกามาเขียนในประวัติ อาชีพนักออกแบบของเธอในอนาคตอีกสิบปีข้างหน้าต้องได้ผลประโยชน์มากมายแน่นอน ห้ามปฏิเสธเชียวนะ!”

เฟ่ยเข่อซินพูดขึ้นมาอีกว่า “ถ้าเธอเป็นห่วงความคืบหน้าการตกแต่งคฤหาสน์หลังนั้น ฉันบอกได้เลยว่า ไม่ต้องคิดมาก ต่อให้จะตกแต่งช้าไปสองเดือนก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉัน ฉันรอได้”

ในใจของเซียวชูหรันตอนนี้ เริ่มไหวเอนเพราะคำพูดของสองคนนี้แล้ว

อีกอย่าง ไม่ใช่แค่ต้องแยกจากเย่เฉินหนึ่งเดือน แต่ทั้งสองต้องอยู่ไกลกันหลายหมื่นกิโล ข้อนี้ยิ่งทำให้เซียวชูหรันตัดใจไม่ได้

มากไปกว่านั้น เธอไม่เคยไปอเมริกา ไม่คุ้นเคยกับประเทศที่อยู่อีกฟากมหาสมุทรเลยแม้แต่นิดเดียว

หลังจากชั่งน้ำหนักในใจ เธอก็หันไปพูดกับเฟ่ยเข่อซินและเคลลี่ เวสท์ว่า “ขอบคุณที่พวกคุณหวังดีนะคะ เรื่องนี้ฉันขอเก็บกลับไปคิดให้ดีๆก่อน กรุณาให้เวลาฉันหน่อยนะคะ ขอฉันกลับไปรึกษาสามีที่บ้าน…”

เฟ่ยเข่อซินเอ่ยพูดอย่างไม่ลังเลว่า “ไม่มีปัญหา เธอกลับไปคุยกับคุณเย่ก่อนก็ได้ ฉันเชื่อว่าเขาต้องสนับสนุนเธอแน่นอน”

เฟ่ยเข่อซินยักคิ้ว พร้อมกับพูดยิ้มๆว่า “ใช่สิชูหรัน ไม่งั้นเธอก็กลับไปคุยกับคุณเย่ ให้เขาตามเธอไปด้วยก็ได้นะ!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน