ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3722

คำพูดของเฟ่ยเข่อซิน พลันทำให้ดวงตาของเซียวชูหรันเป็นประกาย

ทันใดนั้นเธอก็คิดขึ้นมาได้ว่า “ปกติเย่เฉินก็ไม่มีเรื่องสำคัญให้ทำที่เมืองจินหลิงอยู่แล้ว อย่างมากก็แค่ช่วยดูฮวงจุ้ยให้คนอื่น และก็คงไม่จำเป็นขนาดนั้น…….”

“ถ้าให้เขาไปอเมริกากับฉัน เขาต้องมีเวลาแน่ๆ…..”

“พอแบบนี้ ฉันก็ไม่ต้องกังวลว่าจะต้องแยกจากเขานานๆ…..”

จากนั้น เซียวชูหรันก็นึกถึงพ่อแม่ของตัวเอง แอบพูดในใจว่า “เดี๋ยวพ่อก็ต้องไปแลกเปลี่ยนกิจกรรมที่เกาหลีแล้ว ส่วนขาของแม่ก็ดีขึ้นมาก น่าจะอยู่บ้านคนเดียวได้ไม่มีปัญหาอะไร อีกอย่างดูจากนิสัยแม่แล้ว น่าจะดีใจมากกว่าที่ได้อยู่บ้านหลังใหญ่ๆคนเดียว”

คิดมาถึงตรงนี้ เซียวชูหรันก็คิดว่า การให้เย่เฉินไปอเมริกาด้วย ต้องเป็นทางออกที่ดีแน่ๆ

ดังนั้น เธอจึงเอ่ยถามเคลลี่ เวสท์อย่างไม่สามารถข่มความตื่นเต้นเอาไว้ได้ “เคลลี่ ฉันขอสอบถาบหน่อย ที่โรงเรียนดีไซน์โรดไอแลนด์มีข้อกำหนดเกี่ยวกับที่พักหรือเปล่า? ถ้าสามียอมไปกับฉัน แล้วทางโรงเรียนไม่ได้กำหนดว่าต้องพักอยู่ในโรงเรียนเท่านั้น ก็แปลว่าฉันสามารถพักกับสามีข้างนอกโรงเรียนได้ใช่ไหม?”

เคลลี่ เวสท์เอ่ยพูดยิ้มๆ “ในกรณีทั่วไป ทางโรงเรียนจะมีหอพักให้ แถมยังเป็นห้องพักเดี่ยวๆด้วย แต่ถ้าพักสองคน ก็จะเบียดกันนิดนึง ถ้าเธออยากพักข้างนอก ทางโรงเรียนก็จะไม่ก้าวก่าย”

เฟ่ยเข่อซินที่อยู่ข้างๆเอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ชูหรัน ถ้าคุณเย่ตกลงไปกับเธอ แนะนำให้พวกเธฮพักโรงแรมข้างนอกจะสะดวกกว่า อีกอย่างโรงเรียนก็อยู่ใกล้นิวยอร์กด้วย ฉันต้องไปอยู่ที่นิวยอร์กช่วงปลายเดือนพอดี ถึงตอนนั้นฉันก็ขับรถประมาณสามชั่วโมงไปเล่นกับพวกเธอได้”

ในตอนนี้เซียวชูหรันตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก อดไม่ได้ที่จะเอ่ยพูดว่า “งั้นคืนนี้ฉันจะกลับไปปรึกษาสามี ไม่รู้ว่าเขาจะตกลงไปหรือเปล่า…..”

เฟ่ยเข่อซินพูดกลั้วยิ้มว่า “คุณเย่ตามใจเธอขนาดนั้น ต้องตกลงแน่ๆ!”

เซียวชูหรันหน้าแดงระเรื่อ พร้อมกับพยักหน้าอย่างเขินอาย