ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 373
บทที่ 373
หลังจากคุยกับท่านหงห้าเสร็จ เย่เฉินก็โทรหาเฉินจื๋อข่ายอีกครั้ง
ทันทีที่สายโทรติดเขาก็มอบหมายงานให้กับเฉินจื๋อข่าย “หลังจากที่โคบายา ชิอิจิโร่ทำสำเร็จในคืนนี้ เขาจะหนีออกจากประเทศจีนทันที ดังนั้นนายต้องแหฟ้าตาข่ายดิน ทุกคนสามารถหนีออกไปได้ นอกจากเขาคนเดียว!”
เฉินจื๋อข่ายตอบกลับทันที “คุณชายไม่ต้องเป็นห่วงครับ ผมเตรียมการทุกอย่างไว้แล้ว ถ้าโคบายา ชิอิจิโร่หนีไปได้ ผมขอรับประกันด้วยหัวของผมเองเลยครับ!”
เฉินจื๋อข่ายพูดอีกครั้ง “ถ้าโคบายา ชิอิจิโร่ชิงยาและหนีออกจากประเทศจีนไปได้ ผมก็จะเอาหัวผมเป็นประกันเลยครับ!”
“อย่า!” เย่เฉินรีบพูดต่อ “ผมตั้งใจจะเอายาให้พวกมันอยู่แล้ว จำไว้ให้ดีนะ ยากับลูกน้องของโคบายา ชิอิจิโร่ออกจากประเทศจีนได้ แต่โคบายา ชิอิจิโร่ห้ามออกจากประเทศจีนโดยเด็ดขาด!”
เฉินจื๋อข่ายรีบตอบกลับ “ผมเข้าใจแล้วครับคุณชาย! ไม่ต้องห่วงครับ โคบายา ชิอิจิโร่ไม่มีทางหนีรอดไปได้ครับ!”
“ดีมาก!” เย่เฉินยิ้มตอบ “หลังจากได้ตัวมันแล้ว คุณเอามันไปซ่อนไว้ในที่ลับนะ ผมจะไปจัดการมันเอง!”
“รับทราบครับคุณชาย!
......
โคบายา ชิอิจิโร่ยังไม่รู้ตัวว่ามีตาข่ายขนาดใหญ่ปกคลุมอยู่เหนือศีรษะของเขาอย่างแน่นหนา
แต่ถ้ายาของคุณไม่ได้ดีอย่างที่พูด ต่อให้ทำการโฆษณามากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี ผู้บริโภคอาจจะใช้ยาเพียงครั้งเดียวและไม่มีครั้งที่สองอย่างแน่นอน
ดังนั้นน้องชายของเขาโคบายา ชิจิโร่จึงมีโอกาสที่จะเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งในตระกูลมากกว่าเขาผู้เป็นพี่คนโต
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงจำเป็นต้องมาถึงประเทศจีนเพื่อเข้าร่วมงานมหกรรมการแพทย์แผนจีนในครั้งนี้ เขาต้องหาสูตรยาจีนที่ดีกว่าและนำกลับไปให้ครอบครัว หากสามารถทำสำเร็จ เขาก็จะมีผลงานที่ดีกว่าน้องชาย
เมื่อเขาได้ข่าวในงานมหกรรมการแพทย์แผนจีนว่ามีแพทย์อัจฉริยะจีนคนหนึ่งชื่อซือเทียนฉี ซึ่งแพทย์คนนี้มียาวิเศษที่สามารถรักษาอาการอัมพาตได้ เขาจึงเกิดความหวังขึ้นมาทันที
หากเขาได้ยาตัวนี้ไป เขาไม่เพียงแต่จะทำให้พ่อหายดีและยังสามารถนำโอกาสครั้งใหญ่ในทางธุรกิจไปสู่ครอบครัวของเขาได้! ที่มากไปกว่านั้น เขาอาจจะทำให้บริษัทผลิตยาโคบายาเติบโตมากขึ้นเป็นสิบเท่าร้อยเท่าได้ด้วย!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...