ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 374
บทที่ 374
ดังนั้นอนาคตของเขาขึ้นอยู่กับคืนนี้แล้ว!
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ โคบายา ชิอิจิโร่ที่รู้สึกตื่นเต้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพ่อของเขา
พ่อที่นอนป่วยเป็นอัมพาตอยู่บนเตียงเมื่อได้รับสายจากเขาก็ถามทันที “ชิอิจิโร่ นายหายไปไหนหลายวัน? ทำไมไม่มาหาพ่อ?”
โคบายา ชิอิจิโร่รีบตอบกลับ “พ่อครับ ผมมาหายาให้คุณพ่อที่ประเทศจีนครับ! ผมได้ข่าวว่ามีหมออัจฉริยะคนหนึ่งในประเทศจีน และเขาเพิ่งรักษาผู้ป่วยที่มีอาการอัมพาตเมื่อไม่นานมานี้เองครับ!”
“พูดจริงเหรอเนี่ย?!” โคบายา ชิมาซาโอะพูดอย่างประหลาดใจ “หมอวิเศษในจีนที่สามารถรักษาอัมพาตได้จริงหรือ!”
“ครับพ่อ!” โคบายา ชิอิจิโร่พูดต่อ “ผมเช็คประวัติในโรงพยาบาลแล้วครับ ยืนยันว่าผู้ป่วยคนนั้นถูกรักษาจนหายขาดแล้วจริงๆ อีกอย่างผมสอบถามคนในโรงพยาบาลแล้วครับว่าหมออัจฉริยะคนนั้นใช้ยาวิเศษเพียงแค่ครึ่งเม็ดก็สามารถรักษาผู้ป่วยอัมพาตได้!”
“ยาวิเศษเพียงแค่ครึ่งเม็ด!” โคบายา ชิมาซาโอะรู้สึกตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ได้!
ในช่วงสามปีที่เขาเป็นอัมพาต เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างสุดขีด
ตัวเขาเองก็เป็นผู้ประกอบการที่มีชื่อเสียงและมีทรัพย์สมบัติมากมาย แต่สุดท้ายแล้วกลับต้องกลายเป็นอัมพาตนอนอยู่บนเตียง ซึ่งเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ทำให้เขาต้องสูญเสียความสุขที่เขาควรได้รับ สิ่งเหล่านี้จึงเป็นความทุกข์ของเขามาโดยตลอด
หลายปีที่ผ่านมาเขาพยายามหาวิธีรักษาตัวเองให้หาย แต่ในโลกนี้ไม่มีวิธีไหนหรือแพทย์คนใดที่สามารถรักษาการเป็นอัมพาตของเขาได้ แม้จะทำกายภาพบำบัดแล้ว แต่เขาก็ยังลุกจากเตียงไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับการเดินและใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไป
โคบายา ชิมาซาโอะพูดอย่างตื่นเต้น “ถ้าอย่างนั้น ใช้เวลาบินกลับมาโตเกียวสามชั่วโมง! มากสุดสี่ชั่วโมงพ่อก็จะได้กินยาวิเศษแล้วสินะ! เยี่ยมมาก! ในที่สุดพ่อก็มีโอกาสยืนขึ้นอีกครั้งแล้ว!”
โคบายา ชิอิจิโร่พูดอย่างทราบซึ้ง “คุณพ่อครับ! เทพอามาเตราซุจะคอยปกป้องคุณพ่อ ชีวิตของคุณพ่อจะมีแต่ความสุขและความมั่งคั่งอันไม่รู้จบ การเจ็บไข้ได้ป่วยจะหายไปจากชีวิตคุณพ่อครับ!”
“ดีมาก!” โคบายา ชิมาซาโอะตื่นเต้นอย่างสุดขีด “ชิอิจิโร่ ลูกต้องระวังตัวให้ดีและอย่าทำพลาดโดยเด็ดขาดเชียวล่ะ งั้นพ่อจะรอฟังข่าวดีที่โตเกียวนะ!”
โคบายา ชิอิจิโร่รีบพูดทันที “คุณพ่อโปรดมั่นใจในตัวผมครับ ผมจะเอายาวิเศษกลับไปให้ได้ ผมจะทำให้คุณพ่อลุกขึ้นยืนได้อีกครั้งครับ!”
............
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...