ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3745

สรุปบท บทที่ 3745: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 3745 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 3745 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

หลังจากนั้น เขาถามอย่างรวดเร็วว่า “ท่านห้า การที่อาจารย์เย่ต้องการพบผมนั้นมีธุระอะไรครับ? ช่วงที่ผ่านมานี้ผมทำธุรกิจด้วยความซื่อสัตย์ และผมไม่ไปหลอกลวงคนแล้ว.......”

หงห้าเร่งเร้า “ที่อาจารย์เย่ต้องการพบคุณนั้นมีเรื่องดี เมื่อคุณพบเขาแล้วก็จะเข้าใจเอง!”

จางเอ้อเหมาถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ไม่ประหม่าอีกต่อไป แม้แต่การเดินก็เบากว่ามาก

เขาเดินตามหงห้าไปที่ห้องทำงานของเฉินจื๋อข่าย ทันทีที่เดินเข้าข้างใน เขาเห็นเย่เฉินนั่งอยู่บนโซฟา ดังนั้นเขาจึงกล่าวประจบประแจงทันทีว่า “อาจารย์เย่ ไม่ได้พบอาจารย์เย่มานานแล้ว ตอนนี้คุณสบายดีไหม?”

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “จางเอ้อเหมา ผมได้ยินจากพ่อตาของผม เขาบอกว่าพยายามตามหาคุณหลายครั้งแล้วแต่ไม่พบคุณ ผมคิดว่าคุณไม่ได้อยู่ที่เมืองจินหลิงแล้ว”

จางเอ้อเหมากล่าวด้วยความอึดอัดและกลัวเล็กน้อย “อาจารย์เย่ ไม่ใช่ว่าผมเจตนาหลบเลี่ยงพ่อตาของคุณ แต่พ่อตาของคุณไม่เหมาะการค้าขายวัตถุโบราณจริง ๆ ตั้งแต่ตอนนั้นที่ผมใช้เงินห้าแสนหยวนเพื่อซื้อภาพวาดของเขา หลังจากนั้นเขาก็ขาดสติทันที ไม่ใช่แค่มีความมั่นใจมาก แต่ยังซื้อไปทุกทั่ว บอกตามตรง ถ้าใครวาดรูปตุ๊กตานำโชคในกีฬาโอลิมปิก แล้วหลอกเขาว่ามันเป็นผลงานจริงของถังหูโป๋ ผมคิดว่าเขาจะซื้อมันทันทีโดยไม่มีความลังเลและสงสัย......”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ จางเอ้อเหมารีบกล่าวอีกว่า “นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเจตนาหลบเลี่ยงเขา แค่หวังว่าเขาจะถอนตัวออกไปจากสายอาชีพนี้โดยเร็วที่สุด.......”

หลังจากนั้น จางเอ้อเหมากล่าวด้วยความชื่นชมว่า “ผมได้ยินมาว่าตอนนี้พ่อตาของคุณเป็นรองประธานาธิบดีของสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด ผมคิดว่ามันดีกว่าวิ่งไปที่ตลาดของโบราณทุกวันมาก?”

เย่เฉินหัวเราะ พยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า “ไม่เลวนี่จางเอ้อเหมา ความสามารถในการพูดของคุณไม่ได้ลดน้อยลงไปเลยสักนิด”

จางเอ้อเหมาปาดเหงื่อและกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “อาจารย์เย่ คุณชมเกินไปแล้ว เมื่อเทียบคุณแล้ว ผมเป็นแค่ตัวตลกที่หาเลี้ยงชีพด้วยการหลอกลวงนักท่องเที่ยว ไม่สามารถถือเป็นอะไรได้เลยครับ.....”

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ในเมื่อคุณรู้เรื่องการประมูลแล้ว งั้นผมก็จะพูดตามตรงกับคุณ อีกสักครู่คุณไปหลอกคนแก่ต่างชาติคนหนึ่งกับผม พวกเราจะแสดงด้วยกัน ผมแสดงอย่างไร คุณก็เล่นตามผม เข้าใจหรือยัง?”

จางเอ้อเหมารีบถาม “อาจารย์เย่ คุณมีสคริปต์หรืออะไรให้ผมดูก่อนหรือไม่?”

“ไม่มี” เย่เฉินโบกมือ “หลังจากคุณไปแล้ว ดูผมเริ่มต้นแล้วแสดงสดตามความสามารถได้อย่างเต็มที่”

จางเอ้อเหมากล่าวด้วยความประหม่าว่า “อาจารย์เย่......นี่......นี่คือการแสดงสด.......ผมเกรงว่าถ้าเล่นได้ไม่ดี มันจะทำลายงานใหญ่ของคุณ!”

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “จางเอ้อเหมา ด้วยความฉลาดของคุณ เรื่องเล็กน้อยนี้ไม่ใช่ปัญหาแน่นอน คุณใช้ความสามารถในการหลอกลวงคนอื่นในตลาดของโบราณออกมาเจ็ดส่วน เรื่องนี้ก็สำเร็จแล้ว!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน