เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3748

เย่เฉินมองเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณอาร์โนลต์ เจ้านายของพวกเราขอให้ผมมาแนะนำวัตถุโบราณของหัวเซี่ยให้แก่คุณ ลองดูว่ามีของอะไรที่คุณสนใจ จะคิดราคาพิเศษอย่างแน่นอน”

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ไม่คิดว่าสองคนนี้จะมาขาย ทันใดนั้นเขาก็ถามด้วยความแปลกใจ “คุณหมายความว่าอย่างไร? ยังเคาะประตูขายของอีกหรือ?”

เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ถูกต้อง และนี่เป็นการเคาะประตูขายของที่จัดเตรียมไว้เป็นพิเศษสำหรับคุณคนเดียว”

หลังจากกล่าวจบ เย่เฉินโบกมือให้จางเอ้อเหมาที่อยู่ด้านข้าง และกล่าวว่า “จางเอ้อเหมานำสิ่งที่มีค่าของคุณออกมาแล้วแสดงให้คุณอาร์โนลต์ดู!”

จางเอ้อเหมารีบกางห่อผ้าใบใหญ่ของเขาบนพื้นทันที

จางเอ้อเหมามักจะตั้งแผงลอยขายของ และสิ่งที่เขาใช้คือผ้าปูโต๊ะขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยวัตถุโบราณมากมาย

หากเกิดฝนตกลมแรง หรือเมื่อผู้ซื้อมาคิดบัญชีย้อนหลัง เขาสามารถจับมุมของผ้าปูโต๊ะทั้งสี่มุมได้โดยตรง คว้ามาฟาดไว้บนไหล่แล้ววิ่งหนีได้ทันที

ยิ่งกว่านั้นหลังจากทุกอย่างผ่านไป เขากางห่อผ้าลงบนพื้นและธุรกิจสามารถเริ่มต้นได้ทันที

ซึ่งเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมีสำหรับการตั้งแผงลอยขายของ

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ไม่คิดว่าเขาจะเดินทางมาไกลหลายพันไมล์เพื่อเข้าร่วมการประมูลยาอายุวัฒนะระดับสูง แต่สิ่งที่พบคือการเคาะประตูขายของที่ไม่มีระดับขนาดนี้

เขาชี้ไปที่ของสัปะรังเคของจางเอ้อเหมา ขมวดคิ้วและกล่าวว่า “นี่มันขยะอะไร.......”

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “มันเป็นวัตถุโบราณที่ประเมินค่าไม่ได้ทั้งหมด”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน