ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3748

สรุปบท บทที่ 3748: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

อ่านสรุป บทที่ 3748 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บทที่ บทที่ 3748 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมฆทอง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

เย่เฉินมองเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณอาร์โนลต์ เจ้านายของพวกเราขอให้ผมมาแนะนำวัตถุโบราณของหัวเซี่ยให้แก่คุณ ลองดูว่ามีของอะไรที่คุณสนใจ จะคิดราคาพิเศษอย่างแน่นอน”

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ไม่คิดว่าสองคนนี้จะมาขาย ทันใดนั้นเขาก็ถามด้วยความแปลกใจ “คุณหมายความว่าอย่างไร? ยังเคาะประตูขายของอีกหรือ?”

เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ถูกต้อง และนี่เป็นการเคาะประตูขายของที่จัดเตรียมไว้เป็นพิเศษสำหรับคุณคนเดียว”

หลังจากกล่าวจบ เย่เฉินโบกมือให้จางเอ้อเหมาที่อยู่ด้านข้าง และกล่าวว่า “จางเอ้อเหมานำสิ่งที่มีค่าของคุณออกมาแล้วแสดงให้คุณอาร์โนลต์ดู!”

จางเอ้อเหมารีบกางห่อผ้าใบใหญ่ของเขาบนพื้นทันที

จางเอ้อเหมามักจะตั้งแผงลอยขายของ และสิ่งที่เขาใช้คือผ้าปูโต๊ะขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยวัตถุโบราณมากมาย

หากเกิดฝนตกลมแรง หรือเมื่อผู้ซื้อมาคิดบัญชีย้อนหลัง เขาสามารถจับมุมของผ้าปูโต๊ะทั้งสี่มุมได้โดยตรง คว้ามาฟาดไว้บนไหล่แล้ววิ่งหนีได้ทันที

ยิ่งกว่านั้นหลังจากทุกอย่างผ่านไป เขากางห่อผ้าลงบนพื้นและธุรกิจสามารถเริ่มต้นได้ทันที

ซึ่งเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมีสำหรับการตั้งแผงลอยขายของ

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ไม่คิดว่าเขาจะเดินทางมาไกลหลายพันไมล์เพื่อเข้าร่วมการประมูลยาอายุวัฒนะระดับสูง แต่สิ่งที่พบคือการเคาะประตูขายของที่ไม่มีระดับขนาดนี้

เขาชี้ไปที่ของสัปะรังเคของจางเอ้อเหมา ขมวดคิ้วและกล่าวว่า “นี่มันขยะอะไร.......”

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “มันเป็นวัตถุโบราณที่ประเมินค่าไม่ได้ทั้งหมด”

เขากล่าวกับจางเอ้อเหมาโดยตรงว่า “คุณไม่ต้องพูดอะไร ผมจะเป็นคนพูดเอง”

หลังจากกล่าวจบ เย่เฉินหยิบถ้วยเหล้าทองสัมฤทธิ์ที่ลอกเลียนแบบขึ้นมาโดยตรง แล้วแนะนำเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์อย่างจริงจังว่า “คุณอาร์โนลต์ นี่คือถ้วยเหล้าที่ผลิตโดยเลียนแบบวัฒนธรรมเครื่องทองแดงสมัยราชวงศ์ของหัวเซี่ย คุณก็รู้ด้วยว่าในประเทศของพวกเรานั้นทองแดงเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่มีค่ามาก และเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเปลี่ยนมือขายมัน ดังนั้นพวกเราจึงทำได้เพียงขายงานฝีมือจำลองให้กับเพื่อนต่างชาติเท่านั้น”

หลังจากนั้น เย่เฉินชี้มุมขาดหายไปและอธิบายว่า “ดูสิ เหตุผลที่พวกเราใช้พลาสติกเป็นวัตถุดิบก็เพื่อตอบสนองต่อการอนุรักษ์พลังงานและการปกป้องสิ่งแวดล้อม และเป็นการตอบสนองต่อการประหยัดพลังงานและรักษาสิ่งแวดล้อม ตลอดจนแนวคิดเรื่องความเป็นกลางของคาร์บอน และจุดสูงสุดของคาร์บอนที่กำลังร้อนอยู่ในโลกตอนนี้ พลาสติกนั้นดูเหมือนไร้ค่า แต่ทำจากวัสดุที่ย่อยสลายได้ โดยไม่มีมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม และเป็นงานหัตถกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมอย่างแท้จริง”

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ เย่เฉินกล่าวต่อไปว่า “ภายใต้สถานการณ์ปกติ พวกเราจะขายสินค้าชิ้นนี้ในราคาสิบแปดล้าน แต่อย่างที่คุณเห็น ตอนนี้มันกลายเป็นสินค้าที่มีตำหนิ ดังนั้นผมจะให้ส่วนลดแก่คุณเหลือสิบเจ็ดล้านแปดแสนแปดหมื่น!”

หลังจากจางเอ้อเหมาได้ยินประโยคนี้ กล้ามเนื้อหูรูดกระเพาะปัสสาวะก็ตึงขึ้น และเกือบฉี่แตก

เมื่อมองการแสดงของเย่เฉินแล้ว เขารู้สึกหวาดกลัวราวกับถูกฟ้าผ่า

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน