ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3755

แม้ว่าขณะนี้ในใจของเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์จะเต็มไปด้วยความโกรธ แต่ในใจของเขานั้นได้ยอมรับแล้ว

ตนเองเป็นผู้ริเริ่มอุตสาหกรรมการซื้อพ่วงสินค้า และอาศัยกลลวงของการซื้อพ่วงสินค้านี้ เขาสามารถหากำไรได้หลายแสนล้านดอลลาร์สหรัฐแล้ว

ดังนั้น เขาจึงเข้าใจเป็นอย่างดีว่าเหตุผลที่ผู้ขายมีความมั่นใจในการขอให้ผู้บริโภคทำการซื้อพ่วงสินค้า นั่นเพราะพวกเขามั่นใจในสินค้าของตนเองอย่างเต็มที่

เมื่อพวกเขารู้ว่าผู้บริโภคเต็มใจที่จะซื้อผลิตภัณฑ์นี้โดยไม่คำนึงถึงราคา พวกเขาก็จะมีความมั่นใจมากพอที่จะขอให้ผู้บริโภคทำการซื้อพ่วงสินค้า

กระเป๋ามูลค่าหนึ่งแสนกว่า จะต้องซื้อพ่วงสินค้าสองแสน และนาฬิกามูลค่าสองแสนกว่าหยวน จะต้องซื้อพ่วงสินค้าสี่หรือห้าแสน พวกเขาเข้าใจจิตวิทยาของผู้บริโภคอย่างแม่นยำ ดังนั้นผู้บริโภคจึงถูกสังหารอย่างดุเดือด

ตอนนี้ เขาต้องการยาอายุวัฒนะมาก และการที่จะให้เขาซื้อพ่วงสินค้าเพื่อมัน ตอนนี้เขาทำได้เพียงกัดฟันยอมรับ

ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อออกมาทำมาหากิน คงมีสักวันที่ต้องชดใช้คืน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาพยักตกลง และกล่าวกับเย่เฉินว่า “เอาล่ะ สองพันล้านก็สองพันล้าน!”

เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “อีกสักครู่ผู้จัดการทั่วไปเฉินของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงจะนำหมายเลขบัญชีของบริษัทให้แก่คุณ คุณให้บัญชีของคุณโอนเงินเข้ามาได้โดยตรง”

“โอเค” เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์พยักหน้าด้วยสีหน้ามัวหมอง ระงับความโกรธและกล่าวว่า “ผมจะจัดการให้เร็วที่สุด…”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “คุณอาร์โนลต์ ต่อไปการทำธุรกิจนั้นขอให้มีมโนธรรมหน่อย สินค้าตั้งราคาไว้เท่าไร ก็ควรขายเท่านั้น อย่าคิดที่จะหากำไรพิเศษโดยพึ่งพาการซื้อพ่วงสินค้า ตามคำกล่าวของชาวหัวเซี่ยว่าทำสิ่งชั่วร้ายมากเกินไป มันจะเป็นบาป และมีผลร้ายต่อลูกหลาน”

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ถามด้วยความโมโหว่า “คุณก็เหมือนกันไม่ใช่หรือ?”