ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3764

ผู้จัดการร้านไม่คิดว่าหวางต้าหลงจะกล่าวประโยคนี้ออกมา

สิ่งนี้ทำให้เขาโกรธทันทีและกัดฟันด่าว่า “แม่งฉิบหายคุณยังงกอีก! พวกเราถูกไล่ออก! และไม่ได้รับค่าชดเชยจากการเลิกจ้างแม้แต่หยวนเดียว! และกลุ่มกล่าวว่าพวกเรามันทำให้แบรนด์เสียหายอย่างร้ายแรง และทำให้กลุ่มต้องสูญเสียมหาศาล ดังนั้นจะสงวนสิทธิ์ในการฟ้องร้องพวกเรา! บางทีพวกเราอาจจะต้องชดใช้ค่าเสียหายให้กับกลุ่ม!”

หวางต้าหลงเหมือนถูกฟ้าผ่า ดวงตาของเขามืดลงและหมดสติไป

ต้องขอบคุณเพื่อนร่วมงานหญิงที่เอาน้ำแข็งมาเทใส่หน้าเขา ทำให้เขาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

ขณะนี้ เขาร้องไห้ออกมาและกล่าวว่า “เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร! ถ้าไม่จ่ายคอมมิชชั่นให้ผม แล้วเดือนหน้าผมจะไปรับรถอย่างไร?.....ผมเพิ่งจ่ายเงินมัดจำหนึ่งแสน หยวนไป ถ้าเดือนหน้าผมไม่สามารถไปรับรถได้ เงินหนึ่งแสนหยวนของผมก็จะสูญเปล่า! ผมใช้เวลาเก็บตั้งนานถึงจะสามารถเก็บเงินได้หนึ่งแสนหยวน และมันมาจากหยาดเหงื่อแรงกายของผม!”

“ถึงขนาดนี้แล้ว ยังคิดถึงเรื่องรถอีก....” ผู้จัดการร้านโกรธจนไม่มีแรงจูงใจที่จะชกเขาอีกต่อไป เหวี่ยงเขาลงบนพื้น กล่าวอย่างเย็นชาว่า “หวางต้าหลง คุณเป็นคนเกินเยียวยาจริง ๆ พรุ่งนี้กลุ่มจะส่งคนมาจัดการขั้นตอนการเลิกจ้างพวกเรา นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ร้านจะไม่เปิดทำการอีกแล้ว คุณกลับไปคิดว่าต่อไปจะทำอย่างไร!”

เพื่อนร่วมงานชายคนหนึ่งกล่าวด้วยความโมโหว่า “ผู้จัดการร้าน คุณจะปล่อยไอ้สารเลวไปง่าย ๆ แบบนี้หรือ!”

ผู้จัดการร้านถอนหายใจ ชี้หวางต้าหลงซึ่งใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด แล้วถามชายคนนั้นว่า “ตอนนี้เขามีสภาพเช่นนี้แล้ว ถึงจะฆ่าเขาแล้วจะมีประโยชน์อะไร? ถึงจะฆ่าเขา กลุ่มก็ลงโทษพวกเราเหมือนเดิม พวกเรานั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าออกจากร้านนี้แล้วติดคุกทันที!”

ทุกคนต่างพูดไม่ออก

พวกเขารู้สึกเกลียดหวางต้าหลงจริง ๆ แต่อย่างที่ผู้จัดการร้านพูด ตอนนี้ฆ่าเขาก็ไม่มีประโยชน์อะไร?