ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3770

หลังจากกล่าวจบ เธอมองเวลาแล้วกล่าวว่า “คุณปู่ คุณควรจะพักผ่อนได้แล้ว ช่วงสองวันนี้ฉันจะทำหน้าที่ไกล่เกลี่ยอยู่ข้างนอก เมื่อการประมูลจบลงแล้ว ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร ฉันก็จะพยายามวางแผนให้คุณได้พบอาจารย์เย่”

“โอเค!” เฟ่ยเจี้ยนจงกล่าวว่า “ถ้ามีเรื่องอะไรก็โทรหาผม แต่ผมคาดว่าวันประมูลนั้นคงไม่สามารถนำโทรศัพท์มือถือเข้าไปได้ หากมีสถานการณ์อะไร ให้รอจนกว่าจะงานประมูลจะสิ้นสุดลงแล้วค่อยว่ากัน”

“ค่ะ”

……

ขณะเดียวกัน เฉินจื๋อข่ายได้รายงานต่อเย่เฉินอย่างละเอียด โดยบอกเขาว่า “คุณชาย ตอนนี้ผู้สมัครทั้งหมดที่เข้าร่วมการประมูล ล้วนพักอาศัยอยู่ในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงแล้ว และมีอีกยี่สิบสองคนที่เป็นตัวสำรอง คือลำดับที่ 201 ถึง 220 จะมาถึงเมืองจินหลิงในวันพรุ่งนี้”

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและสั่งว่า “ไม่ต้องเรียกเก็บเงินค่าที่พักและอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับผู้สมัครสำรองเหล่านั้น ผมคิดว่าพวกเขาอาจจะมาเสียเที่ยว เมื่อถึงเวลาแล้วเกรงว่าพวกเขาอาจจะไม่มีสิทธิ์เข้าไปในสถานที่ประมูลด้วยซ้ำ”

“ครับ อาจารย์เย่” เฉินจื๋อข่ายตอบตกลง และรีบถามว่า “คุณชาย คราวนี้พวกเราจะปล่อยให้พวกเขามาเสียเที่ยวหรือ? มีไม่น้อยเลยที่มาจากต่างประเทศ และการเดินทางมานั้นทำให้พวกเขาเหนื่อยยากไม่น้อย”

เย่เฉินครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “เอาอย่างนี้ ถ้าสุดท้ายพวกเขาไม่มีโอกาสแทนที่คนอื่น ในวันประมูลก็ให้พวกเขาผ่านด่านตรวจสอบความปลอดภัยแล้วเข้าไปนั่งดูการประมูล แต่พวกเขาทำได้เพียงดูเท่านั้น ไม่สามารถถือป้ายเข้าร่วมการประมูลได้ เพื่อให้พวกเขามีโอกาสได้เห็นผลของยาอายุวัฒนะ เพราะอย่างไรเสียคนเหล่านี้มาที่นี่ก็เพื่อยาอายุวัฒนะ”

เนื่องจากการไหลเข้ามาของเศรษฐีเหล่านั้น ทำให้การประมูลงานเย่เฉิน ยิ่งอยู่คนยิ่งตั้งหน้าตั้งตารอมากขึ้นเรื่อย ๆ

ตอนนี้เขายังไม่รู้หรอกว่าหลังจากผ่านการโปรโมตรแล้ว คราวนี้ยาอายุวัฒนะจะสามารถประมูลได้ราคาเท่าไหร่

แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขารู้อย่างชัดเจน ขอเพียงแค่ในงานประมูล ทำให้เศรษฐีเหล่านั้นเห็นถึงผลยาอายุวัฒนะด้วยตาตนเอง ซึ่งจะทำให้แต่ละคนมีความปรารถนาในยาอายุวัฒนะมากขึ้นเป็นหมื่นเท่า