ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3776

หลังจากนั้นล่ายชิงหวากล่าวว่า “แต่เขาจะไม่อยู่ในเมืองจินหลิงนาน หลังจากเข้าร่วมการประมูลแล้ว ไม่ว่าเขาจะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว เขาจะต้องกลับไปที่สหรัฐอเมริกาทันที ดังนั้นช่วงนี้ต้องรบกวนอาจารย์เย่”

เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ในเมื่อมีลางร้ายปรากฏอยู่ในปากว้าถู ผมคาดว่าเขาอาจจะไม่สามารถประมูลยาอายุวัฒนะได้”

เมื่อล่ายชิงหวาได้ยินเช่นนี้ เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นหัวเราะและกล่าวว่า “คุณพูดถูก ถ้าใครสามารถประมูลยาวิเศษอย่างยาอายุวัฒนะได้ จะต้องเป็นคนที่โชคดี และในปากว้าถูของเขาจะต้องปรากฏลางดี คิดว่าคราวนี้เฟ่ยเจี้ยนจงคงไม่มีวาสนากับยาอายุวัฒนะแล้ว...”

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ล่ายชิงหวาถอนหายใจและกล่าวว่า “เขาอายุมากแล้ว และเป็นคนที่อายุมากที่สุดในบรรดาคนสองร้อยคนที่เข้าร่วมการประมูลยาอายุวัฒนะ ถ้าคราวนี้เขาไม่สามารถประมูลยาอายุวัฒนะได้ เกรงว่าเขาคงมีเวลาเหลืออีกไม่มากแล้ว”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เฉินรู้สึกชื่นชมเฟ่ยเข่อซินมากขึ้นอีกเล็กน้อย

ผู้หญิงคนนี้มีความสามารถ อย่างน้อยตอนนี้ตนเองนั้นเป็นหนี้น้ำใจเธอ ถ้าคุณปู่ของเธอประมูลยาอายุวัฒนะไม่ได้ ไม่ว่าอย่างไรตนเองจะมอบยาช่วยหัวใจแก่เขาครึ่งเม็ด เพื่อให้เขามีอายุไปอีกสองปี

เมื่อรวมกับคำพูดของล่ายชิงหวาแล้ว สามารถยืนยันได้โดยพื้นฐานว่า คราวนี้เฟ่ยเจี้ยนจงอยู่ในเมืองจินหลิง หากมีสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับของเขา ยังมียาช่วยหัวใจครึ่งหนึ่งของตนเอง เกรงว่าเพียงแค่เป็นสถานการณ์ที่มีความน่ากลัว แต่ไม่มีอันตรายใด ๆ

เย่เฉินรู้ว่าเธอกำลังใช้กลยุทธ์น้ำใจ และรู้ว่ากลยุทธ์น้ำใจของเธอรวมกันทั้งหมดแล้ว ยังห่างไกลจากมูลค่ายาช่วยหัวใจครึ่งเม็ด

แต่เย่เฉินรู้สึกเสมอว่าหากเขาไม่ตอบแทนน้ำใจนี้ และเป็นหนี้เฟ่ยเข่อซินอยู่ตลอด เขาจะรู้สึกอึดอัดอย่างแน่นอน

นี่คือความฉลาดเฉลียวของเฟ่ยเข่อซิน

ขณะนี้ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าเนื่องจากเป็นเช่นนี้ งั้นตนเองใช้แผนซ้อนแผนกับเฟ่ยเข่อซิน ซึ่งถือว่าตาต่อตา ฟันต่อฟัน

ดังนั้น เขาจึงยิ้มเล็กน้อยและกล่าวกับล่ายชิงหวา “ท่านล่ายวางใจเถอะ ผมจะดูแลเป็นพิเศษ”

ล่ายชิงหวาประสานมือคำนับเย่เฉิน และกล่าวด้วยความเคารพ “ขอบคุณ คุณชายเย่”

……