ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3806

เมื่อเห็นว่าอารมณ์ของหลี่ไท่หลายสงบลงแล้ว เย่เฉินก็พูดกับเขาว่า “เอาล่ะ ประธานหลี่ คุณพักผ่อนอยู่ที่นี่ไปก่อน และรอให้การประมูลสิ้นสุดลงคุณก็สามารถจากไปได้แล้ว ในเรื่องที่ผมพูดในตอนเมื่อกี้นี้ คุณสามารถใส่ใจให้มากขึ้น และผมก็จะไปทักทายกับหวังตงเสวี่ยนของตี้เหากรุ๊ป และให้เธอสื่อสารกับคุณทันเวลาหากมีความคืบหน้าใดๆ”

หลี่ไท่หลายรู้สึกขอบคุณอย่างมาก เขารีบโค้งคำนับและกล่าวว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่ที่ดูแลผม ผมจะไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน!”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็พูดโดยไม่ลังเลว่า “ผมจะกลับไปที่เมืองไห่ในคืนนี้เลย และเรียกผู้ใต้บังคับบัญชาของผมทั้งหมด เพื่อประชุมหารือเกี่ยวกับวิธีการโอนธุรกิจของบริษัทมายังเมืองจินหลิงโดยเร็วที่สุด! ถ้าอาจารย์เย่มีอะไรจะให้ผมรับใช้ หรือจะให้ผมไปทำอะไรในอนาคต สั่งมาได้เลย ผมจะพยายามอย่างเต็มที่”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “โอเค คุณปรับอารมณ์ความคิดอยู่ที่นี่สักพัก ผมจะไปก่อนแล้ว”

หลี่ไท่หลายรีบพูดว่า “ได้ครับอาจารย์เย่ ผมจะปรับและคิดทบทวนให้ดี!”

เย่เฉินตอบว่าอืม และก้าวเดินออกจากเลานจ์

หลังจากที่เย่เฉินจากไป ร่างกายของหลี่ไท่หลายก็อ่อนตัวลง และเขาก็ทรุดตัวลงกับพื้นในทันที ทันทีหลังจากนั้น เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และทั้งร่างกายของเขาก็โล่งเบาไปหมด

เขารู้ว่าเย่เฉินพูดถูก ในตอนนี้เขายังไม่ต้องการยาอายุวัฒนะจริงๆ แต่ว่า ไม่ต้องการในตอนนี้ ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ต้องการในอีกสิบปีข้างหน้า

ในตอนนี้ หลังจากที่ตัวเองทำเช่นนี้ ไม่เพียงแต่ไม่ได้รับยาอายุวัฒนะเท่านั้น แต่ยังทำลายสิทธิ์ในการเข้าร่วมการประมูลในอนาคตอีกด้วย มันก็เท่ากับการตัดทางตัวเองชัดๆ

โชคดีที่เย่เฉินยังทิ้งโอกาสอื่นๆ ไว้สำหรับตัวเอง ไม่เช่นนั้นเขาจะเสียใจมากจริงๆ

ในสถานที่ประมูลในเวลานี้ หลังจากประสบความสำเร็จในการประมูลสินค้าทั่วไปหลายรายการ ซ่งหวั่นถิงก็กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนการประมูลของเรา และช่วงเวลาต่อไปมันก็จะเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอยอย่างยิ่ง เพราะสิ่งที่จะทำการประมูลล็อตต่อไป จะเป็นยาอายุวัฒนะส่วนที่สองของคืนนี้ เพื่อนๆ ที่สนใจเตรียมประมูลราคาได้เลยค่ะ”

ทันทีที่ซ่งหวั่นถิงพูดคำเหล่านี้ ทุกคนในสถานที่ก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรงทันที

ทันทีที่พูดจบ เศรษฐีในตะวันออกกลางคนนั้นก็ยกมือขึ้นโดยไม่ใช้ความคิดและตะโกนว่า “ผมให้สองพันล้าน!”

การเสนอราคาส่วนที่สองเป็นครั้งแรก ก็เพิ่มราคาเริ่มต้นทันทียี่สิบเท่าเลยทีเดียว ซึ่งไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นอยู่ในการประมูลใดๆ

แต่ ณ เวลานี้ กลับไม่มีใครที่อยู่ในสถานที่รู้สึกว่าราคานี้เป็นสิ่งที่คาดไม่ถึงเลย

ไม่ว่ายังไง ทุกคนต่างรู้ดีว่า ราคาของยาอายุวัฒนะส่วนแรกนั้นถูกประมูลจนถึงราคานี้ไปแล้ว และส่วนที่สองจะต่ำกว่านี้ได้อย่างไร?

หากราคาส่วนที่สองก็ยังเพิ่มขึ้นจากหนึ่งร้อยล้านเหรียญสหรัฐทีละนิด งั้นก็แสดงว่าคนที่อยู่ในสถานที่มีปัญหาทางสมองแล้ว