ทั่วทั้งสถานที่นั้นได้วุ่นวายไปหมดแล้ว
คนรวยที่มีมูลค่าทางทรัพย์สินมากกว่าหนึ่งแสนล้านดอลลาร์สหรัฐ ในรายชื่อ Forbesก็มีจำนวนมาก และยังมีอีกมากมายที่ไม่ได้อยู่ในรายชื่อ Forbes
อย่างไรก็ตาม คนที่จะสามารถนำเงินหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นล้านออกมาได้นั้น ในรายชื่อ Forbes อาจมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
ทุกคนต่างคาดเดาว่า ที่มาของหมายเลข 035 และหมายเลข 099 คนนี้คืออะไรกันแน่
และในเวลานี้ เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ ซึ่งสวมเสื้อหมายเลข 016 ได้ทรุดตัวลงอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้
แม้ว่าจากข้อมูลบนกระดาษ เขาจะเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในบรรดาคู่แข่งทั้งหมดในคืนนี้ แต่เขาไม่เคยคิดฝันมาก่อนเลยว่า ยาอายุวัฒนะเม็ดสุดท้ายนี้พึ่งเริ่มการประมูลได้เพียงหนึ่งนาที และตัวก็ถูกบีบให้ออกจากลำดับของคู่แข่งโดยตรงแล้ว
ความสิ้นหวังและความเสียใจแทบจะทำให้เขาล้มลงทันที
ถ้ารู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก แม้ว่าจะใช้เงินห้าหมื่นล้านดอลลาร์เพื่อประมูลยาอายุวัฒนะหนึ่งส่วนสี่เม็ดสุดท้ายนั้น ก็จะไม่รอให้ถึงตอนนี้และถูกประกาศออกจากการแข่งขันโดยตรง
ในห้องเหมา เฟ่ยเข่อซินก็ตกตะลึงไปเลยเช่นกัน
เธอไม่เห็นใบหน้าของฮั่วหย่วนเจิง แต่จากแรงผลักดันของฮั่วหย่วนเจิงนั้น ก็จะสามารถเห็นได้ว่า เงินหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐนั้น สำหรับบุคคลคนนี้แล้ว ไม่ได้ถือว่าอะไรเลย
ด้วยเหตุนี้ เกรงว่าคุณปู่คงจะลำบากไม่น้อย หากอยากได้ยาอายุวัฒนะ
ไม่เพียงแต่เฟ่ยเข่อซินเท่านั้นที่ประหลาดใจ แม้แต่เย่เฉินเองก็ประหลาดใจมากเช่นกัน
เขาเคยสงสัยมาตลอดว่าฮั่วหย่วนเจิงหมายเลข 99 คนนี้ มีภูมิหลังที่ยอดเยี่ยม แต่ไม่ได้คาดคิดว่าจะเป็นเรื่องที่คิดไว้ไม่มีผิด
สิ่งนี้ยังทำให้เขาอยากรู้อยากเห็นมากยิ่งขึ้นว่า ฮั่วหย่วนเจิงคนนี้คือใครกันแน่
และในขณะนี้ที่อยู่ในสถานที่ เฟ่ยเจี้ยนจงก็ยกมือขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้และพูดว่า “หนึ่งแสนสองหมื่นล้าน!”
เขาได้เข้าใจถึงการดำเนินการของทุ่งชูราในวันนี้มานานแล้วว่า ให้กลุ่มเศรษฐีที่กำลังจะตายต่อสู้ดิ้นรนกันเพื่อเอาชีวิตรอด ราคาถูกลิขิตไว้แหลกสลายถึงขอบฟ้าไปแล้ว ในเมื่อหนึ่งแสนล้านก็หยุดมันไม่ได้ งั้นก็ต้องเพิ่มงบประมาณ ไม่ว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะยอมแพ้ เพราะเมื่อยอมแพ้ไปแล้ว มันก็หมายถึงสละชีวิต และเลือกความตาย
และในที่สุด เขาก็ได้เผชิญกับคู่แข่งที่เพิ่มราคาขึ้นไม่ต่ำกว่าหนึ่งหมื่นล้านในแต่ละครั้ง
สีหน้าของฮั่วหย่วนเจิงไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ และยังคงยกมือขึ้น “หนึ่งแสนสามหมื่นล้าน!”
มีความโกลาหลเต็มทั่วสถานที่
เดิมทีเขาคิดว่าเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์เป็นคนใหญ่ในคืนนี้ แต่ผลคือคนจีนสองคนกลับแข่งขันกันขึ้นมา และโยนเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ออกจากท้องฟ้าโดยตรง
ตระกูลเฟ่ยมีกองทุนทรัสต์ของตระกูลหลายแสนล้านดอลลาร์ กระจายอยู่ในประเทศที่มีชื่อเสียงต่างๆ ทั่วโลก กองทุนทรัสต์ของตระกูลเหล่านี้สามารถรับประกันได้ว่า ตราบใดที่สมาชิกถาวรห้าคนของสหประชาชาติไม่ล้มละลาย และมนุษย์ไม่ได้สูญพันธุ์ ลูกหลานของตระกูลเฟ่ยก็จะไม่มีวันขาดเงินแน่นอน
ก็เพราะว่าด้วยเหตุนี้ เงินสดทั้งหมดที่ตระกูลเฟ่ยสามารถนำออกมาได้นั้น ไม่เกินสองแสนล้านดอลลาร์สหรัฐ
เงินจำนวนนี้ เกือบจะสูงอย่างไม่น่าเชื่อในสายตาของคนทั่วไป แต่เมื่อเผชิญหน้ากับจระเข้ยักษ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก มันก็เป็นเพียงเนื้อชิ้นเล็กชิ้นน้อยเท่านั้น
ตามตำนานเล่าว่าตระกูลรอธส์ไชลด์ที่ทรงอิทธิพลที่สุด มีทรัพย์สินรวมมากกว่าห้าล้านล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งเกือบเท่ากับผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติของสหรัฐอเมริกาเป็นเวลาสองปีครึ่ง
อย่างไรก็ตาม บางคนในโลกภายนอกรู้สึกว่า ตัวเลขนี้เกินจริงไปอย่างสิ้นเชิง และไม่สามารถเชื่อถือได้เลย
แต่บางคนกลับรู้สึกว่า ตัวเลขนี้ค่อนข้างอนุรักษ์นิยม เมื่อเทียบกับความมั่งคั่งที่แท้จริงของตระกูลรอธส์ไชลด์
อย่างไรก็ตาม เฉพาะผู้จัดการชั้นนำของตระกูลรอธส์ไชลด์เท่านั้นที่ทราบตัวเลขที่แท้จริง
ในเวลานี้ เฟ่ยเจี้ยนจงทำได้เพียงต้องกัดฟันและยืนกรานต่อไป “หนึ่งแสนห้าหมื่นสองพันล้าน!”
หมายเลข 099 ฮั่วหย่วนเจิงยกมือขึ้นอีกครั้ง และพูดด้วยเสียงดังว่า “ผมให้หนึ่งแสนหกหมื่นล้าน!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...