ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3830

สามแสนล้านเหรียญ......

ทุกคนในสถานที่แทบจะเป็นลมไปเลย

หลายคนต่างสงสัยว่า คนคนนี้เป็นใครกันแน่ และทำไมเขาถึงนำเงินมากมายขนาดนี้ออกมาได้!

อีกอย่าง บนพื้นฐานของราคาซื้อขาย ตัวเองก็ได้ยกระดมเงินไปอีกแปดหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ เพียงเพื่อจะนำยาอายุวัฒนะเม็ดนี้ออกไป.......

หรือว่า เขาจะซื้อยาอายุวัฒนะเม็ดนี้ให้กับคนอื่น?!

ซ่งหวั่นถิงก็รู้สึกสับสนเล็กน้อยในทันใด

เพราะเธอรู้ว่า ยาอายุวัฒนะจะต้องกลืนลงไปทันทีคือกฎข้อที่เย่เฉินกำหนดขึ้นมาเอง

อย่างไรก็ตาม คราวนี้เป็นเงินพิเศษที่เพิ่มขึ้นอีกแปดหมื่นล้านดอลลาร์

เพียงแค่รายได้เสริมก้อนนี้อย่างเดียว มันก็มากกว่าทรัพย์สินของตระกูลซ่งทั้งหมดแล้ว

ดังนั้น เธอจึงไม่กล้าที่จะตัดสินใจด้วยตัวเอง

ในขณะนี้ เฉินจื๋อข่ายก็ตะลึงไปเลยเช่นกัน

เขามองดูเย่เฉินโดยจิตสำนึก กลืนน้ำลาย แล้วเอ่ยปากถามว่า “คุณชาย....... นี่....... ควรจะทำอย่างไร.......”

เย่เฉินมองไปที่ฮั่วหย่วนเจิงบนจอมอนิเตอร์ในเวลานี้ ยิ้มเล็กน้อย และกล่าวว่า “อยากจะนำยาอายุวัฒนะออกไป มีวัตถุประสงค์เพียงสองประการ หรือไม่ก็จะนำออกไปให้คนอื่นทาน หรือไม่ก็นำออกไปพยายามเลียนแบบ”

หลังจากพูดแล้ว เย่เฉินก็พูดอีกครั้งว่า “ผมรู้สึกว่า เขาจะมีโอกาสเป็นแบบที่หนึ่งมากกว่า”

ทันทีหลังจากนั้น เขาก็หยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมา และพูดว่า “หวั่นถิง ปฏิเสธเขา! และบอกเขาไปอีกว่า ในการประมูลครั้งนี้ กฎและความเป็นธรรมอยู่เหนือสิ่งอื่นใด! ให้สองทางเลือกแก่เขา หรือไม่ก็จ่ายสองแสนสองหมื่นล้านเหรียญดอลลาร์ทันที และก็กินยาอายุวัฒนะลงไปทันที ตามกฎระเบียบ หรือไม่ก็ล้มเลิกประมูลไป!”

เมื่อซ่งหวั่นถิงได้ยินคำพูดนี้ เธอก็ตกตะลึงไปเลยทั้งคน

เธอไม่ได้คาดคิดว่า การปฏิเสธของเย่เฉินจะตรงไปตรงมาเช่นนี้

มันคือเงินแปดหมื่นล้านดอลลาร์เลยทีเดียวนะ!

อย่างไรก็ตาม เธอก็รู้ด้วยว่า ในเมื่อเย่เฉินได้ตัดสินใจไปแล้ว แน่นอนว่าตัวเองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรอีกต่อไป

ดังนั้น เธอจึงมองไปที่ฮั่วหย่วนเจิงทันที และพูดอย่างเย็นชาว่า “หมายเลข 099 กฎของเรามีความชัดเจนมาก ไม่ว่าผู้ใดก็ตามที่ชนะการประมูลยาอายุวัฒนะได้ ก็จะต้องกินลงไปด้วยตัวเองทันที และกฎข้อนี้จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงเด็ดขาด! ในการประมูลของเรา กฎและความเป็นธรรม อยู่เหนือกว่าสิ่งอื่นใด!”