ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3833

หลังจากนั้นไม่นาน ซ่งหวั่นถิงก็พูดอีกว่า:"ถ้ายาอายุวัฒนะนี้ขายไป 72 พันล้านดอลลาร์สหรัฐโดยหมายเลข016 เราจะสูญเสียเกือบ 3 แสนล้านเหรียญสหรัฐ เมื่อเทียบกับราคา 370 พันล้านเมื่อกี้!"

"แต่สำหรับเราแล้ว 3 แสนล้านเหรียญไม่สำคัญ กฎสำคัญที่สุด!"

"เราจะไม่รีรอที่จะขับไล่ใครก็ตาม ที่พยายามท้าทายกฎและความยุติธรรมของการประมูลของเรา!"

"ไม่ว่าเขาจะมีเงินมากแค่ไหน ไม่ว่าสถานะของเขาจะสูงแค่ไหน ที่นี่ก็ไม่ต้อนรับทั้งนั้น!"

จู่ๆ ในใจเฟ่ยเจี้ยนจงก็เกิดความเอะใจขึ้นมาทันที

เขานึกถึงท่าทางที่ฮั่นหย่วนเจิงถูกไล่ออกเมื่อกี้ และรู้อยู่แก่ใจว่า ตนดีใจจนลืมทุกสิ่งทุกอย่างหน่อย

การได้มีโอกาสแบบนี้ เป็นความเมตตาของพระเจ้าแล้ว ตนยังต้องกังวลอะไรอีก?

เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็เลิกดิ้นรนทันที และพูดว่า:"ผมยินดีจ่าย 210,000 ล้าน!"

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ทรุดตัวลงอย่างกะทันหัน และโพล่งออกมาว่า:"คุณซ่ง ไอ้แก่นี้พูดเรื่องสาระมากขนาดนี้ ทำไมไม่ไล่เขาออกไป! ควรให้เขาออกไปทันทีนะ!"

ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:"016 ถ้ามีใครยังไม่หุบปากหลังจากที่ฉันเตือนว่าจะไล่ออกไป ฉันก็จะไล่ออกไปแน่นอน ดังนั้นจากนี้ไป คุณกับ 035 จะต้องห้ามพูดอะไรไร้สาระอีก ไม่อย่างนั้น ไม่ว่าใครก็ตาม ก็จะถูกไล่ออกไป และยาอายุวัฒนะนี้จะถูกแบ่งออกเป็นสี่ส่วนอีกครั้ง และประมูลในงาน! "

ผู้ชมในงานคึกคักทันที และมีคนโพล่งออกมาว่า:"ไล่ทั้งสองคนออกไปซะ!!"

ซ่งหวั่นถิงมองไปที่คนนั้น และพูดอย่างเย็นชาว่า:"หมายเลข 173 ถ้าคุณส่งเสียงดังอีก ฉันจะให้พนักงานไล่คุณออกไป!"

เหล่าผู้ชมต่างปิดปากเงียบอย่างรู้ทัน

เฟ่ยเจี้ยนจงไม่กล้าทำในสิ่งที่เขาคิดอีกเลย และพูดอย่างแน่วแน่ทันที:"ผมยินดีจ่าย 210,000,000,000! กรุณาเอาโทรศัพท์ให้ผม ผมจะจัดการการชำระเงินทันที!"

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ทรุดตัวลงทันที ปิดหน้าและร้องไห้