ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3833
หลังจากนั้นไม่นาน ซ่งหวั่นถิงก็พูดอีกว่า:"ถ้ายาอายุวัฒนะนี้ขายไป 72 พันล้านดอลลาร์สหรัฐโดยหมายเลข016 เราจะสูญเสียเกือบ 3 แสนล้านเหรียญสหรัฐ เมื่อเทียบกับราคา 370 พันล้านเมื่อกี้!"
"แต่สำหรับเราแล้ว 3 แสนล้านเหรียญไม่สำคัญ กฎสำคัญที่สุด!"
"เราจะไม่รีรอที่จะขับไล่ใครก็ตาม ที่พยายามท้าทายกฎและความยุติธรรมของการประมูลของเรา!"
"ไม่ว่าเขาจะมีเงินมากแค่ไหน ไม่ว่าสถานะของเขาจะสูงแค่ไหน ที่นี่ก็ไม่ต้อนรับทั้งนั้น!"
จู่ๆ ในใจเฟ่ยเจี้ยนจงก็เกิดความเอะใจขึ้นมาทันที
เขานึกถึงท่าทางที่ฮั่นหย่วนเจิงถูกไล่ออกเมื่อกี้ และรู้อยู่แก่ใจว่า ตนดีใจจนลืมทุกสิ่งทุกอย่างหน่อย
การได้มีโอกาสแบบนี้ เป็นความเมตตาของพระเจ้าแล้ว ตนยังต้องกังวลอะไรอีก?
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็เลิกดิ้นรนทันที และพูดว่า:"ผมยินดีจ่าย 210,000 ล้าน!"
เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ทรุดตัวลงอย่างกะทันหัน และโพล่งออกมาว่า:"คุณซ่ง ไอ้แก่นี้พูดเรื่องสาระมากขนาดนี้ ทำไมไม่ไล่เขาออกไป! ควรให้เขาออกไปทันทีนะ!"
ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:"016 ถ้ามีใครยังไม่หุบปากหลังจากที่ฉันเตือนว่าจะไล่ออกไป ฉันก็จะไล่ออกไปแน่นอน ดังนั้นจากนี้ไป คุณกับ 035 จะต้องห้ามพูดอะไรไร้สาระอีก ไม่อย่างนั้น ไม่ว่าใครก็ตาม ก็จะถูกไล่ออกไป และยาอายุวัฒนะนี้จะถูกแบ่งออกเป็นสี่ส่วนอีกครั้ง และประมูลในงาน! "
ผู้ชมในงานคึกคักทันที และมีคนโพล่งออกมาว่า:"ไล่ทั้งสองคนออกไปซะ!!"
ซ่งหวั่นถิงมองไปที่คนนั้น และพูดอย่างเย็นชาว่า:"หมายเลข 173 ถ้าคุณส่งเสียงดังอีก ฉันจะให้พนักงานไล่คุณออกไป!"
เหล่าผู้ชมต่างปิดปากเงียบอย่างรู้ทัน
เฟ่ยเจี้ยนจงไม่กล้าทำในสิ่งที่เขาคิดอีกเลย และพูดอย่างแน่วแน่ทันที:"ผมยินดีจ่าย 210,000,000,000! กรุณาเอาโทรศัพท์ให้ผม ผมจะจัดการการชำระเงินทันที!"
เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ทรุดตัวลงทันที ปิดหน้าและร้องไห้
ในเวลานี้ ในใจของเฟ่ยเจี้ยนจงเลิกดิ้นรนแล้ว
แม้ว่าราคาจะเพิ่มขึ้นเพราะฮั่วหย่วนเจิงขึ้นมาเป็น 210 พันล้านทีละขั้น ได้ทำให้เขาเจ็บปวดอย่างมาก
แต่เมื่อเทียบกับอายุสิบหรือยี่สิบปีที่ได้จากยาอายุวัฒนะ สุดท้ายมันก็คุ้มค่า
ดังนั้นเขาจึงหยิบโทรศัพท์ที่พนักงานส่งมาให้ และโทรหาพ่อบ้านที่คนสนิทที่ตนไว้ใจมากที่สุดโดยตรง
เมื่อต่อสายแล้ว เขาจึงพูดว่า:"อาเฉิง รีบโอนเงิน 200,000 ล้านเหรียญสหรัฐที่ธนาคารสวิสเตรียมไว้ให้บริษัทจัดงานประมูล และแจ้งฝ่ายร่วมงานที่ใกล้ชิดที่สุดของเรา ให้พวกเขารีบระดมเงิน 10,000 ล้านเหรียญสหรัฐโอนมา ให้สัญญากับพวกเขาว่าอัตราดอกเบี้ยเงินกู้สูงสุดในอุตสาหกรรม และสัญญาว่าพวกเขาจะได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากตระกูลเฟ่ยของเราในอนาคต ต้องรีบหน่อย!"
สำหรับเจ้าพ่อที่มีมูลค่าสุทธิเกือบล้านล้านเหรียญสหรัฐอย่างเฟ่ยเจี้ยนจง การยืมเงิน 1 หมื่นล้านเหรียญชั่วคราวนั้นง่ายมาก ขอแค่พูดประโยคเมื่อกี้ออกไป ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่จะแย่งกัน รีบส่งเงินมาให้
แต่ว่า เขาไม่นึกเลยว่าคนที่ชื่ออาเฉิง จะเงียบไปครู่หนึ่งที่ปลาย จากนั้นจึงสะอื้นและพูดว่า:"คุณท่าน......เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว คุณชายได้เปิดใช้แผนฉุกเฉินสูงสุดของคณะกรรมการ และอายัดเงินสองแสนล้านเหรียญที่คุณเตรียมไว้ทั้งหมด……"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...