และตอนนี้ เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ก็รู้สึกตื่นเต้นอีกครั้ง
เขาไม่รู้ว่าวันนี้สิ้นหวัง ตื่นเต้น แล้วสิ้นหวัง แล้วตื่นเต้นไปกี่ครั้งแล้ว
เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาใกล้จะถูกทำลายจนพังแล้ว
ถ้าเป็นแบบนี้อีกหลายครั้ง ยังไม่ทันได้กินยาอายุวัฒนะ เกรงว่าเขาคงจะโรคหัวใจกำเริบแล้ว และตายที่นี่โดยตรง
ตอนนี้เขาถลึงตา จ้องมองเฟ่ยเจี้ยนจงตลอดเวลา รอให้เขาพูดว่าเขาไม่สามารถซื้อ หรือจ่ายเงินไม่ไหวอะไรแบบนี้
ถ้าเป็นเช่นนี้ ตนจะสามารถซื้อยาอายุวัฒนะนี้ในราคา 72 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ!
หัวใจของเฟ่ยเข่อซินที่เพิ่งโล่งใจ ก็เต้นระรัวอีกครั้งทันทีแม้ว่าเธอจะได้ยินเพียงเสียงคำรามจากปู่ของเธอ แต่เธอก็รู้ทันทีว่า ลุงใหญ่คงจะฉวยโอกาสนี้เพื่อแย่งตำแหน่งแน่นอน......
ในขณะนี้ อาเฉิงทางโทรศัพท์สะอื้นอย่างช่วยไม่ได้ และพูดว่า:"คุณท่าน......ผมขอโทษ…...ผมไม่มีวิธีที่จะช่วยท่านได้จริงๆ ตอนนี้ผมอยู่ภายใต้การควบคุมของคุณชาย มีทหารรับจ้างอย่างน้อยหลายสิบนายคอยคุ้มกันบ้านผม เขาบอกว่า ก่อนท่านตาย ผมห้ามออกจากบ้านแม้แต่ก้าวเดียว……"
เฟ่ยเจี้ยนจงคำรามอย่างโกรธจัด:"ฉันจะโทรหาไอ้สัตว์นั้นเดี๋ยวนี้!"
พูดจบ เฟ่ยเจี้ยนจงวางสายทันที และกดโทรหาหมายเลขอื่น
โทรติดเร็วมาก
แต่ว่า ไม่มีเสียงจากปลายสายเลย
เฟ่ยเจี้ยนจงกัดฟัน และคำรามอย่างโกรธเคือง:"ไอ้สัตว์! ไอ้สัตว์เอ้ย ทำไมมึงถึงทำแบบนี้! ทำไม? !"
ปลายสาย มีเสียงค่อนข้างแก่พูดขึ้นว่า:"พ่อ......ปีนี้ผมอายุเจ็ดสิบแล้ว พ่อก็ถือว่าคุ้นเคยกับหนังสือประวัติศาสตร์แล้ว พ่อดูผมสิ ไท้จื่อเอี๊ยอายุเจ็ดสิบกว่าแบบผม แม้จะอยู่ในสมัยโบราณ ก็หาไม่เจอกี่คนหรอกใช่ไหม?"
เฟ่ยเจี้ยนจงถามเสียงโหด:"คงแทบรอไม่ไหวที่จะสืบทอดตำแหน่งแล้ว ดังนั้นแกถึงอยากให้ฉันตายสินะ! อย่าลืมว่าฉันเป็นคนให้ชีวิตแก! ทุกสิ่งที่แกมีอยู่ ฉันเป็นคนให้ทั้งนั้น! ทั้งชาติบ้านเมืองตระกูลเฟ่ย ฉันเป็นคนสร้างขึ้นมาเองทั้งนั้น! แกไม่รู้จักสำนึกบุญคุณเลยรึไง!"
พูดจบ อีกฝ่ายก็พูดอีกว่า:"พ่อ คนสนิทของพ่อในบริษัท ผมเคลียร์หมดแล้ว ดังนั้นผมแนะนำให้พ่อเลิกดิ้นรน ต่อไปก็ใช้ชีวิตดีๆในประเทศเถอะ ยังไงซะพ่อก็ออกไปนานหลายปีแล้ว ถึงเวลาต้องกลับมาอยู่บ้านแล้ว ต่อให้กลับมา ผมก็จะ ไม่ยอมให้พ่อเข้าเมือง ถึงตอนนั้นพ่อไปๆมาๆ และถ้าตายกลางทาง ผมที่เป็นลูกชายก็คงจะรู้สึกผิด"
"ดังนั้น ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พ่อก็ใช้ชีวิตวัยชราในจีนเถอะ!"
"ถ้าพ่อถูกกำหนดให้มีชีวิตที่ยืนยาว งั้นผมในฐานะลูกชายก็คงจะปลาบปลื้มใจมากแน่นอน"
"แต่ถ้าพ่อถูกลิขิตให้มีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึง 100 ปี ในตอนที่พ่อถึงแก่กรรมด้วยโรคชรา ผมในฐานะลูกชาย ก็จะใส่ชุดผ้าดิบ และส่งพ่อเป็นครั้งสุดท้ายอย่างมีหน้ามีตาแน่นอน!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ในใจเฟ่ยเจี้ยนจงเกลียดชังเข้ากระดูกแล้ว
เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่า คำพูดของลูกชายของเขาหมายถึงอะไร?
แม้ว่าคำพูดของอีกฝ่ายจะฟังดูสูงส่ง แต่แก่นแท้ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าแปดคำ:ตายในประเทศ อย่ากลับมาอีก!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...