ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3837

สรุปบท บทที่ 3837: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 3837 – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 3837 ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

พูดจบ เบอร์นาร์ด อาร์โนล์ตที่รอคอยอย่างใจร้อนก็ส่งเสียงโห่ร้องอย่างดีใจทันที และพูดตะโกนเสียงดังว่า:"ยาอายุวัฒนะเป็นของฉันแล้ว! ยาอายุวัฒนะเป็นของฉันแล้ว!"

ในเวลานี้ จู่ๆ ใบหน้าของเฟ่ยเจี้ยนจงก็บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด และเลือดพ่นออกจากปากอย่างควบคุมไม่ได้

คนรอบข้างหลายคนที่ถูกเลือดกระเด็นใส่กำลังจะด่า แต่ไม่นึกเลยว่าเฟ่ยเจี้ยนจงจะหมดแรงก้อนสุดท้ายจากการอ้วกเลือดเมื่อกี้ และทั้งตัวก็ทรุดลงไป หมดสติทันที

หลายๆ คนที่ถูกเลือดพุ่งเต็มไปทั้งหัวทั้งตัว เห็นชายชรากำลังจะตายทันที และแต่ละคนก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เริ่มเช็ดเลือดบนตัวด้วยความโกรธ

หยวนจื่อซูรีบพยุงเฟ่ยเจี้ยนจงที่อยู่ในอาการหมดสติ จากนั้นเขาเอื้อมมือไปสัมผัสชีพจรของเฟ่ยเจี้ยนจง เมื่อเห็นว่าชีพจรของเขาอ่อนแอ และใกล้จะถึงตาย จึงรีบตะโกนว่า:"กำลังจะตายแล้ว! รีบเรียกรถพยาบาลเร็ว!"

ในเวลานี้ ประตูห้องชั้นสองที่ไปสู่ราวบันไดชั้นสองถูกเปิดออก เฟ่ยเข่อซินนอนอยู่บนราวบันไดชั้นสองด้วยความตื่นตระหนก ร้องไห้และตะโกนว่า:"คุณปู่! อาจารย์หยวน ปู่ของฉันเป็นอะไร?!"

หยวนจื่อซูเงยมองขึ้นไปมองเฟ่ยเข่อซิน และพูดอย่างเศร้าโศกว่า:"คุณเข่อซิน คุณท่าน…...เกรงว่าจะไม่ไหวแล้ว!"

เฟ่ยเข่อซินทรุดตัวลงทันที และตะโกนใส่เจ้าหน้าที่ว่า:"ชีวิตคนสำคัญดุจฟ้า พวกคุณรีบเรียกรถพยาบาลสิ!"

หยวนจื่อซูอุ้มเฟ่ยเจี้ยนจงที่หมดสติ แล้วเบียดออกจากที่นั่ง ตะโกนบอกพนักงานว่า:"รบกวนช่วยเรียกรถพยาบาลหน่อย"

ซ่งหวั่นถิงเตรียมสั่งเจ้าหน้าที่ทันที รีบติดต่อเจ้าหน้าที่ทำแผนฉุกเฉินให้เข้ามา

เธอกลัวว่าในการประมูลคืนนี้ จู่ๆจะมีคนหมดสติเพราะความดีใจหรือตื่นเต้น ดังนั้นจึงจัดทีมฉุกเฉินไว้ล่วงหน้า

ทีมฉุกเฉินได้เตรียมอุปกรณ์กู้ภัยครบไว้ล่วงหน้าแล้ว และในตอนสถานการณ์วิกฤติ ก็จะมีรถยนต์ มีเฮลิคอปเตอร์ที่สามารถพาคนไปโรงพยาบาลได้โดยเร็วที่สุด

แต่ว่า ในตอนที่เธอกำลังจะพูด เสียงของเย่เฉินก็ดังมาจากหูฟัง:"หวั่นถิง ให้พนักงานพาเขามาที่ห้องวีไอพี"

ซ่งหวั่นถิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อได้ยินเสียงของเย่เฉิน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟ่ยเข่อซินก็ตะโกนอย่างใจร้อนทันที:"อาจารย์หยวน! รีบพาคุณปู่ไป! นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณปู่นะ!"

หยวนจื่อซูเงยหน้าขึ้นมองเฟ่ยเข่อซิน เมื่อเห็นว่าน้ำเสียงของเธอหนักแน่น จึงพยักหน้าและพูดกับทหารของสำนักว่านหลงว่า:"ห้องวีไอพีอยู่ที่ไหน? พาฉันไปที่นั่น!"

ตอนนี้เย่เฉินพูดกับซ่งหวั่นถิงจากเครื่องส่งรับวิทยุว่า:"หวั่นถิง ให้หญิงสาวบนชั้นสองคนนั้นไปด้วย"

ซ่งหวั่นถิงออกคำสั่งทันทีผ่านช่องทางภายใน:"ให้พนักงานพาผู้หญิงบนชั้นสองไปที่ห้อง VIP ชั้นหนึ่งด้วย"

เดิมทีทหารของสำนักว่านหลงหลายคนที่เฝ้าอยู่นอกประตูห้อง VIP ก็ดันประตูเข้ามาทันที

พวกเขาเดินผ่านห้องวีไอพี มาถึงรั้วด้านนอกสุดของชั้นสอง และพูดกับเฟ่ยเข่อซินที่ยืนอยู่ข้างรั้วว่า:"สวัสดีครับ คุณผู้หญิง เชิญตามผมมา!"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน