ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3837
พูดจบ เบอร์นาร์ด อาร์โนล์ตที่รอคอยอย่างใจร้อนก็ส่งเสียงโห่ร้องอย่างดีใจทันที และพูดตะโกนเสียงดังว่า:"ยาอายุวัฒนะเป็นของฉันแล้ว! ยาอายุวัฒนะเป็นของฉันแล้ว!"
ในเวลานี้ จู่ๆ ใบหน้าของเฟ่ยเจี้ยนจงก็บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด และเลือดพ่นออกจากปากอย่างควบคุมไม่ได้
คนรอบข้างหลายคนที่ถูกเลือดกระเด็นใส่กำลังจะด่า แต่ไม่นึกเลยว่าเฟ่ยเจี้ยนจงจะหมดแรงก้อนสุดท้ายจากการอ้วกเลือดเมื่อกี้ และทั้งตัวก็ทรุดลงไป หมดสติทันที
หลายๆ คนที่ถูกเลือดพุ่งเต็มไปทั้งหัวทั้งตัว เห็นชายชรากำลังจะตายทันที และแต่ละคนก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เริ่มเช็ดเลือดบนตัวด้วยความโกรธ
หยวนจื่อซูรีบพยุงเฟ่ยเจี้ยนจงที่อยู่ในอาการหมดสติ จากนั้นเขาเอื้อมมือไปสัมผัสชีพจรของเฟ่ยเจี้ยนจง เมื่อเห็นว่าชีพจรของเขาอ่อนแอ และใกล้จะถึงตาย จึงรีบตะโกนว่า:"กำลังจะตายแล้ว! รีบเรียกรถพยาบาลเร็ว!"
ในเวลานี้ ประตูห้องชั้นสองที่ไปสู่ราวบันไดชั้นสองถูกเปิดออก เฟ่ยเข่อซินนอนอยู่บนราวบันไดชั้นสองด้วยความตื่นตระหนก ร้องไห้และตะโกนว่า:"คุณปู่! อาจารย์หยวน ปู่ของฉันเป็นอะไร?!"
หยวนจื่อซูเงยมองขึ้นไปมองเฟ่ยเข่อซิน และพูดอย่างเศร้าโศกว่า:"คุณเข่อซิน คุณท่าน…...เกรงว่าจะไม่ไหวแล้ว!"
เฟ่ยเข่อซินทรุดตัวลงทันที และตะโกนใส่เจ้าหน้าที่ว่า:"ชีวิตคนสำคัญดุจฟ้า พวกคุณรีบเรียกรถพยาบาลสิ!"
หยวนจื่อซูอุ้มเฟ่ยเจี้ยนจงที่หมดสติ แล้วเบียดออกจากที่นั่ง ตะโกนบอกพนักงานว่า:"รบกวนช่วยเรียกรถพยาบาลหน่อย"
ซ่งหวั่นถิงเตรียมสั่งเจ้าหน้าที่ทันที รีบติดต่อเจ้าหน้าที่ทำแผนฉุกเฉินให้เข้ามา
เธอกลัวว่าในการประมูลคืนนี้ จู่ๆจะมีคนหมดสติเพราะความดีใจหรือตื่นเต้น ดังนั้นจึงจัดทีมฉุกเฉินไว้ล่วงหน้า
ทีมฉุกเฉินได้เตรียมอุปกรณ์กู้ภัยครบไว้ล่วงหน้าแล้ว และในตอนสถานการณ์วิกฤติ ก็จะมีรถยนต์ มีเฮลิคอปเตอร์ที่สามารถพาคนไปโรงพยาบาลได้โดยเร็วที่สุด
แต่ว่า ในตอนที่เธอกำลังจะพูด เสียงของเย่เฉินก็ดังมาจากหูฟัง:"หวั่นถิง ให้พนักงานพาเขามาที่ห้องวีไอพี"
ซ่งหวั่นถิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อได้ยินเสียงของเย่เฉิน
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟ่ยเข่อซินก็ตะโกนอย่างใจร้อนทันที:"อาจารย์หยวน! รีบพาคุณปู่ไป! นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณปู่นะ!"
หยวนจื่อซูเงยหน้าขึ้นมองเฟ่ยเข่อซิน เมื่อเห็นว่าน้ำเสียงของเธอหนักแน่น จึงพยักหน้าและพูดกับทหารของสำนักว่านหลงว่า:"ห้องวีไอพีอยู่ที่ไหน? พาฉันไปที่นั่น!"
ตอนนี้เย่เฉินพูดกับซ่งหวั่นถิงจากเครื่องส่งรับวิทยุว่า:"หวั่นถิง ให้หญิงสาวบนชั้นสองคนนั้นไปด้วย"
ซ่งหวั่นถิงออกคำสั่งทันทีผ่านช่องทางภายใน:"ให้พนักงานพาผู้หญิงบนชั้นสองไปที่ห้อง VIP ชั้นหนึ่งด้วย"
เดิมทีทหารของสำนักว่านหลงหลายคนที่เฝ้าอยู่นอกประตูห้อง VIP ก็ดันประตูเข้ามาทันที
พวกเขาเดินผ่านห้องวีไอพี มาถึงรั้วด้านนอกสุดของชั้นสอง และพูดกับเฟ่ยเข่อซินที่ยืนอยู่ข้างรั้วว่า:"สวัสดีครับ คุณผู้หญิง เชิญตามผมมา!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...