ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3839

เมื่อเห็นว่าเฟ่ยเข่อซินและล่ายชิงหวาต่างก็มีสีหน้าอ้อนวอน เย่เฉินไม่ได้พูดอะไรอีก และหยิบยาช่วยหัวใจครึ่งเม็ดที่เขาเตรียมไว้มานานแล้ว ออกจากกระเป๋า

ทันทีที่เขาหยิบยาช่วยหัวใจครึ่งเม็ดออกมา เฟ่ยเข่อซินก็หลั่งน้ำตาด้วยความตื่นเต้นทันที

โดยทั่วไปแล้วเม็ดยาจะมีรูปร่างเหมือนกัน เธอคิดว่าที่เย่เฉินเอาออกมาคือยาอายุวัฒนะที่คุณปู่นึกถึงทั้งวันทั้งคืน

เมื่อย้อนนึกถึงผลอัศจรรย์ของยาอายุวัฒนะเมื่อกี้นี้ เกรงว่าแค่ต้องการหนึ่งส่วนสี่ของยา ก็สามารถช่วยคุณปู่ได้

ถ้ากินครึ่งเม็ด คาดว่าอาจจะยืดอายุขัยของเขาอย่างน้อยหกหรือเจ็ดปี หรือแม้แต่สิบปี

แต่ว่า ในตอนที่เธอตื่นเต้นสุดขีด จนไม่รู้ว่าจะขอบคุณเย่เฉินอย่างไร เย่เฉินกลับพูดนิ่ง ๆ ว่า:"คุณเฟ่ย ผมขอชี้แจงก่อนว่า นี่ไม่ใช่ยาอายุวัฒนะ"

เฟ่ยเข่อซินตกตะลึงครู่หนึ่ง:"ไม่ใช่ยาอายุวัฒนะ…...คุณเย่…… ถ้างั้น…...นี่คือยาอะไรเหรอคะ?"

เย่เฉินพูดนิ่งๆ:"นี่คือยาช่วยหัวใจ ประสิทธิภาพของมันแย่กว่ายาอายุวัฒนะมาก แต่เพียงครึ่งเม็ดก็เพียงพอแล้วที่จะช่วยปู่ของคุณ และยังสามารถช่วยชีวิตเขาได้อีกปี-สองปี"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟ่ยเข่อซินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ตอนนี้ เธอจะกล้าขอให้คุณปู่สามารถเพิ่มอายุขัยอีกสิบปีได้อย่างไร ขอแค่ผ่านอุปสรรคนี้ไปได้ ถือว่าโชคดีมากแล้ว

ดังนั้น เธอคุกเข่าคำนับให้เย่เฉินไปด้วย และอดไม่ได้ที่จะพูดขอบคุณไปด้วย:"ขอบคุณพระคุณที่ช่วยชีวิตค่ะคุณเย่! ขอบคุณค่ะคุณเย่ ในอนาคตเข่อซินจะรับใช้คุณ เพื่อตอบแทนบุญคุณอันใหญ่หลวงนี้"

เย่เฉินโบกมือ และพูดอย่างเย็นชาเล็กน้อย:"ผมไม่ต้องการคุณมารับใช้เพื่อตอบแทนผม สำหรับยาช่วยหัวใจครึ่งเม็ดนี้ อย่างแรกผมไม่ต้องการเป็นหนี้บุญคุณกับคุณ อีกอย่างผมก็มองเห็นความกตัญญูของคุณ หลังจากที่คุณปู่ของคุณกินยาครึ่งเม็ดนี้ เราต่างก็ไม่เป็นหนี้กัน"