ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3848
ในมุมมองของเย่เฉิน ในเมื่อไม่รู้ว่าตระกูลอานศัตรูหรือมิตรอย่างชัดเจน งั้นตนก็ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยตัวตนเอง
ส่วนมีใครในตระกูลอานต้องการยาอายุวัฒนะกันแน่ ตอนนี้เขาไม่อยากสืบหา
ล่ายชิงหวาก็รู้สึกว่าสิ่งที่เย่เฉินพูดนั้นสมเหตุสมผลมาก ในเมื่อตระกูลอานสามารถให้อานโฉงชิวมาหาความจริงได้ มันก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ความต้องการยาอายุวัฒนะของพวกเขานั่น ไม่เร่งด่วนนัก
มิฉะนั้น คงจะมาด้วยตัวเองเหมือนเฟ่ยเจี้ยนจงแล้ว
ดังนั้น เขาจึงคำนับมือให้เย่เฉิน และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"คุณชายเย่ งั้นฉันกลับเข้างานก่อนนะ"
เย่เฉินพยักหน้า และกล่าวว่า:"ท่านกลับไปรอก่อน ผมจัดการบางอย่างเสร็จ ก็จะให้งานประมูลดำเนินต่อ"
จากนั้น ล่ายชิงหวากล่าวอำลา ออกจากห้องวีไอพีทันที
หลังจากที่ล่ายชิงหวาออกไป เย่เฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และโทรหาเฮ่อจือชิว ที่รับผิดชอบบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด พอรับสาย ก็ถามเธอโดยตรงว่า:"จือชิว ช่วงนี้มีเรือลำที่ไปตะวันออกกลางบ้างไหม?"
"มีค่ะ"เฮ่อจือชิวรีบพูดว่า:"อาหารชุดที่คุณสัญญาว่าจะให้ซีเรีย ชุดแรกได้บรรจุไว้ที่ท่าเรือเมืองไห่แล้วค่ะ และจะออกเดินทางในอีกสองวันข้างหน้า"
เย่เฉินพูดขึ้นทันทีว่า:"ตอนนี้เธอเลือกกัปตันและลูกเรือ รวมถึงเจ้าหน้าที่เครื่องยนต์ที่น่าเชื่อถือที่สุด ให้พวกเขาเริ่มเตรียมการตอนนี้ พยายามออกเรือคืนนี้ เดี๋ยวฉันจะขอให้ทหารของสำนักว่านหลงพาคนสองคนไป จากนั้นนำเรือลำนี้ไปตะวันออกกลาง ต้องทำหน้าที่รักษาความลับอย่างเคร่งครัด"
เฮ่อจือชิวได้ยินคำสั่งของเย่เฉิน ก็ไม่ถามรายละเอียดใดๆ และพูดทันทีว่า:"ได้ค่ะคุณเย่ ฉันจะเตรียมการเดี๋ยวนี้ และการเดินเรือคงจะออกเดินทางภายในสองชั่วโมงอย่างเร็วที่สุด ทางคุณจะส่งคนมาตอนไหนคะ?"
เย่เฉินดูเวลา และพูดว่า:"ฉันจะจัดเฮลิคอปเตอร์เพื่อส่งพวกเขาไปที่นั่น ถ้าเร็วล่ะก็ คงแค่ชั่วโมง สองชั่วโมง"
เฮ่อจือชิวพูดอย่างสบายๆ:"งั้นฉันจะจัดการเดี๋ยวนี้ ให้พวกเขาเตรียมออกเรือ นอกจากนี้ ฉันจะให้พวกเขาแยกพื้นที่ใช้งานของเรือออกสองส่วน และจะไม่ให้ใครไปยังพื้นที่นั้น"
พูดจบ จู่ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างได้ และรีบถามว่า:"ต้องเตรียมหนังสือเดินทางไหม?"
หากผ่านด่านศุลกากร และออกนอกประเทศตามปกติ จะต้องเตรียมหนังสือเดินทาง ซึ่งจะใช้สำหรับเข้าและออกอย่างแน่นอน
แต่ว่า หากเดินทางออกนอกประเทศผ่านช่องทางที่ผิดปกติ หนังสือเดินทางนั้นก็ไร้ประโยชน์
เย่เฉินพูดว่า:"ไม่จำเป็นต้องเตรียมหนังสือเดินทาง พวกคุณทุกคนเดินทางโดยเรือข้ามคืน ทางนั้น ฉันจะให้ว่านพั่วจวินรอรับ"
"ได้ค่ะ คุณเย่!"ซูรั่วหลีพยักหน้าทันทีและพูดว่า:"ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้"
หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อย เย่เฉินจึงกลับห้องตรวจสิบ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...