ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3851

ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าและพูดอย่างจริงจังว่า “หมายเลข 016 ในเมื่อคุณยอมรับข้อกำหนดด้านการจัดจำหน่ายของเราโดยสมัครใจ อย่างนั้นคุณก็ต้องจ่ายเงิน แปดหมื่นล้านดอลลาร์มาก่อน เพื่อให้แน่ใจว่าคุณจะปฏิบัติตามสัญญา และพวกเราต้องลงนามในเอกสารทางกฎหมายอีกชุดหนึ่งด้วย ยาอายุวัฒนะจะถูกจัดส่งให้คุณหลังจากที่มีการลงนามในเอกสารทางกฎหมายแล้ว คุณมีข้อคัดค้านอะไรหรือไม่?

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ส่ายหัวและพูดอย่างเศร้าใจ "ไม่... ฉันไม่มีข้อโต้แย้ง..."

ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ในเมื่อเป็นอย่างนี้ อย่างนั้นพวกเราก็ถือว่าบรรลุข้อตกลงเกี่ยวกับการจัดจำหน่ายยาอายุวัฒนะบนพื้นฐานที่เท่าเทียมและสมัครใจโดยยึดหลักความเป็นธรรมและความยุติธรรม คุณแน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่?”

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์พูดด้วยสีหน้าอยากจะร้องไห้ “แน่ใจ… ฉันแน่ใจ…”

"ดี" ซ่งหวั่นถิงยิ้มและพูดต่อ "แต่ว่า มีสองเงื่อนไขที่ฉันต้องการเน้นต่อหน้า 016 และผู้เสนอราคาทั้งหมดในวันนี้สักหน่อย"

“ก่อนอื่น ทุกท่านโปรดวางใจ ระบบการจัดจำหน่ายของเราใช้กับแค่คุณเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ผู้เดียวเท่านั้น ยกเว้นเขา ใครก็ตามที่ประสบความสำเร็จในการประมูลยาอายุวัฒนะ ล้วนไม่มีการเรียกเก็บค่าธรรมเนียมเพิ่มเติมใดๆ ดังที่ยาอายุวัฒนะทั้งสี่ที่พวกคุณเห็นก่อนหน้านี้ พวกเราล้วนปฏิบัติตามหลักความเป็นธรรมและยุติธรรมอย่างเคร่งครัด จะไม่มีการบังคับค่าใช้จ่ายใดๆกับผู้ร่วมการประมูลทั้งสี่ท่าน ดังนั้นทุกท่านได้โปรดอย่ากังวล!"

ทันทีที่เอ่ยออกไป ทุกคนในที่งานก็ส่งเสียงเชียร์ขึ้นมาทันที

เนื่องจากมันมุ่งเป้าไปที่เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์เท่านั้น ทุกคนจึงย่อมมองดูเรื่องน่าตลกของเขาด้วยความสนุกสนาน

ดังนั้นทุกคนจึงปรบมือและเชียร์อย่างมีความสุข มีเพียงเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์เท่านั้นที่สีหน้าดูน่าเกลียดอย่างยิ่ง

จากนั้น ซ่งหวั่นถิงก็เอ่ยอีก "ประการที่สอง เงื่อนไขในการจัดจำหน่ายของพวกเราไม่เหมือนกับองค์กรภายนอกพวกนั้น รายได้ที่เกิดขึ้นจากการจัดจำหน่ายทั้งหมด เราจะแจกจ่ายเพื่อการกุศลทั้งหมด ไม่เก็บเอาไว้แม้แต่แดงเดียว!"

“และครึ่งหนึ่งในนั้นจะนำไปบริจาคให้กับพื้นที่ยากจนในหัวเซี่ย เพื่อแก้ปัญหาทั้งในด้านการเรียน ชีวิต และสุขภาพแก่เด็กในพื้นที่ เด็กวัยรุ่น และเด็กที่ขาดการศึกษา ซึ่งรวมถึงแต่ไม่จำกัดแค่เพียงค่าเล่าเรียน ค่าครองชีพ ค่าอาหารกลางวัน ทุนการศึกษา เงินช่วยเหลือเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการรักษาโรคเมื่อเจ็บป่วยด้วย”

“ส่วนอีกครึ่งหนึ่งจะนำไปบริจาคให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า สถานสงเคราะห์ และสถาบันสวัสดิการเด็กอื่นๆ ทั่วประเทศ เพื่อปรับปรุงระดับความเป็นอยู่และการศึกษาของเด็กกำพร้าในสถาบันสวัสดิการ”

"ดังนั้นที่มาที่ไปของกองทุนทั้งหมดจะถูกแบ่งออกอย่างชัดเจน และเผยแพร่สู่สังคมทั้งหมด และยินดีให้ทุกคนได้มีส่วนร่วมในการกำกับดูแล!"

ทันทีที่คำพูดนี้เอ่ยออกมา ทุกคนในงานก็เกิดความโกลาหลอีกครั้ง