ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3864
หลังอาหารเย็น เย่เฉินส่งทั้งสามกลับไปที่อาคารเอ็กเซ็กคูทีฟและพูดกับเย่โจงฉวนว่า “คุณปู่ ผมมีเรื่องอยากขอคำแนะนำจากคุณสักหน่อย ผมไปคุยที่ห้องคุณสักหน่อยแล้วกันนะครับ”
"ได้เลย!" เย่โจงฉวนตอบรับอย่างยินดี จากนั้นก็บอกลาคนอีกสองคนและพาเย่เฉินไปที่ห้องที่เขาอาศัยอยู่
ปู่หลานสองคนนั่งตรงข้ามกันบนโซฟา เย่เฉินถามเขาว่า "คุณปู่ คุณรู้จักหมายเลข 99 ที่ถูกไล่ออกจากงานประมูลในวันนี้หรือไม่ครับ?"
เย่โจงฉวนเอ่ย "ไม่รู้จัก เกิดอะไรขึ้นหรือ?"
เย่โจงฉวนมีภาพจำเกี่ยวกับชายผู้นี้อย่างแม่นยำ นั่นเพราะคนๆนั้นแค่เปิดปากก็เอ่ยมูลค่าสามแสนล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งนี่ทำเอาเขาตกใจไม่เบา
อย่างไรก็ตาม เขาเองก็ไม่รู้ว่าชายคนนั้นเป็นใครมาจากไหน
ในเวลานี้เองเย่เฉินก็ถามเขา "ผมถามคนอื่นๆ พวกเขาบอกว่าคนคนนั้นก็คือน้าชายใหญ่ของผม อานโฉงชิว"
“อานโฉงชิว? เป็นเขาหรอกหรือ...” เย่โจงฉวนเบิกตากว้างและตกใจจนพูดไม่ออกเป็นเวลานานกว่าจะได้สติกลับมา
เย่เฉินเอ่ยปากถาม "คุณไม่รู้จักเขาหรือ?"
เย่โจงฉวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ตระกูลฝั่งตาของนายในตอนนั้นค่อนข้างไม่พอใจตระกูลเย่ของเรา ตอนที่แม่ของนายแต่งงานมา ไม่มีแม้แต่คนในตระกูลของเธอมาด้วย ฉันไม่เคยพบน้าชายเหล่านั้นของนายมาก่อน มีเพียงแค่เห็นน้าชายคนรองของนาย :black"อานข่ายเฟิง ที่การประชุมสุดยอดผู้นำในสวีเดนเมื่อสองสามปีก่อน ตอนนั้นเขาอยู่บนเวที ส่วนฉันอยู่ข้างล่างและเห็นเขาจากไกลๆเท่านั้น ต่อมาฉันคิดจะเข้าไปทำความสนิทสนมกับเขาและเยี่ยมเยือนเขาสักหน่อยแต่ผลก็คือเขายังคงไม่อยากเจอฉัน”
เย่เฉินหัวเราะและกล่าวว่า "ดูเหมือนว่า ตระกูลอานจะมองไม่เห็นหัวตระกูลเย่จริงๆ"
เย่เฉินเอ่ยเรียบๆ “ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าตอนนี้ผมยังไม่คิดจะรู้จักพวกเขา ต่อให้วันหนึ่งผมรู้สึกพวกเขาแล้ว ผมก็จะไม่ให้พวกเขามาสนับสนุนการพัฒนาของผม ผลประโยชน์อยู่ต่อหน้า ญาติมิตรก็ไม่แน่ว่าอาจไว้ใจได้ เรื่องแบบนี้พึ่งพาตนเองดีกว่าพึ่งพาผู้อื่น”
พูดไป เย่เฉินก็นึกอะไรบางอย่างได้และพูดว่า “ใช่สิคุณปู่ น้าชายใหญ่ของผมยังอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ผมคิดว่าถ้าเขายังต้องการยาอายุวัฒนะ เขาจะต้องหาวิธีติดต่อคุณแน่ ถ้าเขามาพบคุณ ได้โปรดอย่าบอกเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ของผม”
เย่โจงฉวนพยักหน้าและถามว่า "แล้วถ้าเขาขอให้ฉันช่วยซื้อยาอายุวัฒนะล่ะ? ฉันควรจะตอบกลับยังไง?”
เย่เฉินเอ่ย “ง่ายมาก คุณสามารถถามเขาก่อนว่าทำไมเขาถึงอยากซื้อยาอายุวัฒนะ จากนั้นก็รับปากกับเขาว่าจะช่วยเขาสอบถามเรื่องนี้ จากนั้นก็ปล่อยเรื่องนี้ไป หากเขาไม่มาถามคุณ คุณก็ไม่ต้องตอบกลับ แต่ถ้าเขามาถามคุณ คุณก็แค่บอกว่ายังไม่มีความคืบหน้า ถ่วงเวลาเขาไปเรื่อยๆก็พอแล้ว”
"ได้"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...