ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3866
หากเย่โจงฉวนพูดจาแบบนี้กับตระกูลอานในเวลาก่อนหน้าวันนี้ เขาคงถูกคนตระกูลอานเยาะเย้ยใส่แน่
นั่นเพราะนอกจากอานเฉิงซีแล้ว คนในตระกูลอานคนอื่นๆ ล้วนไม่ถือว่าตระกูลเย่เป็นญาติมิตรกันเลยแม้แต่น้อย
ในตอนนั้นเย่โจงฉวนในฐานะผู้อาวุโส เขาได้เป็นฝ่ายเริ่มที่จะเข้าหาลุงรองของเย่เฉินที่การประชุมสุดยอดของสวีเดน แต่ผลกลับถูกทำให้หน้าม้านกลับมา นี่สามารถเห็นได้ว่าตระกูลอานมองไม่เห็นหัวตระกูลเย่จริงๆ
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้อานโฉงชิวมีเรื่องร้องขอเย่โจงฉวน ดังนั้นเมื่อได้ยินคำพูดของเย่โจงฉวนเข้า เขาก็โล่งใจทันที
เขาคิดว่าคุณท่านเย่ยังคงไว้หน้าตระกูลอานอยู่บ้างจริงๆ
สิ่งนี้ทำให้เขาผ่อนคลายได้มากขึ้นทันที จากนั้นเขาจึงพูดทางโทรศัพท์ว่า “ลุงเย่คุณพูดถูก พวกเราทั้งสองตระกูลแต่เดิมก็เป็นญาติกัน แต่หลายมีมานี้ไม่เคยติดต่อกันเท่าไหร่ ต่อไปจะต้องมีการมาหาสู่กันมากขึ้นในอนาคต."
"ใช่ใช่ใช่" เย่โจงฉวนเองยังคงเป็นจิ้งจอกเฒ่า เรื่องฉากหน้าแบบนี้เขาย่อมไม่เคยแพ้ใคร ดังนั้นเขาพูดอย่างสุภาพมากว่า "อานโฉงชิว จู่ๆนายก็หาเบอร์โทรศัพท์ของฉันและติดต่อฉันมา จะต้องมีอะไรแน่ใช่ไหม ล้วนเป็นคนกันเอง พวกเราไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนี้ มีเรื่องอะไรนายว่ามาตามตรงเถอะ”
อานโฉงชิวหัวเราะและพูดว่า "ลุงเย่เป็นคนใจกว้างจริงๆด้วย อย่างนั้นผมก็ไม่อ้อมค้อมกับคุณแล้ว!"
พูดไป อานโฉงชิวก็เอ่ยอีกว่า "ลุงเย่ ผมได้ยินมาว่าตระกูลเย่ก็เข้าร่วมการประมูลยาอายุวัฒนะในจินหลิงด้วย อีกทั้งผมยังได้ยินด้วยว่าคุณเป็นแขกวีไอพีของการประมูล เรื่องนี้เป็นอย่างนั้นจริงหรือครับ?"
เย่โจงฉวนหัวเราะและพูดว่า "ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ทำไม? นายเองก็สนใจการประมูลครั้งนี้หรือ?"
อานโฉงชิวรีบพูดว่า “ลุงเย่ บอกคุณตามตรง ผมอยากขอความช่วยเหลือจากคุณให้ช่วยแนะนำเจ้าของยาอายุวัฒนะให้ผมสักหน่อย ผมอยากจะซื้อยาอายุวัฒนะจากเขา ราคาอะไรก็คุยได้ทั้งนั้น คุณพอจะสะดวกหรือไม่?"
เย่โจงฉวนเอ่ย “อานโฉงชิว ถ้าเกิดทางพ่อตาและแม่ยายลูกชายฉันมีปัญหาสุขภาพอะไร นายอย่าได้เกรงใจที่จะบอกฉันนะ เรื่องแบบนี้ฉันในฐานะตระกูลที่เกี่ยวดองด้วย จะต้องช่วยเหลือนายอย่างแน่นอน"
อานโฉงชิวเอ่ยอย่างซาบซึ้ง “ขอบคุณครับลุงเย่ ตอนนี้ผมอยากขอให้คุณช่วยเป็นธุระจัดการ ให้ผมได้พบเจ้าของยาอายุวัฒนะสักครั้งได้ไหมครับ?”
เย่โจงฉวนเอ่ยถามเขา "นายอยู่ที่ไหน? อยากพบเมื่อไหร่?"
อานโฉงชิวแต่เดิมคิดจะโกหกต่อไป แต่เมื่อเขาคิดว่าหากเย่โจงฉวนสามารถช่วยเขาจัดการให้ตนพบกับเจ้าของยาอายุวัฒนะได้จริงๆ อย่างนั้นอีกฝ่ายก็จะจำเขาได้แน่นอน และถึงเวลานั้นเขาอาจทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจเพราะการปกปิดของตน
ดังนั้นเขาจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “ลุงเย่ ผมขอบอกคุณตามความจริง ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ก่อนหน้านี้คนที่เสนอราคาประมูลสามแสนเจ็ดหมื่นล้านดอลลาร์ก็คือผมเอง...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...