ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3867
"หา?!" เย่โจงฉวนเองก็จัดเป็นนักแสดงเก่าไปแล้ว เขาแสร้งทำเป็นตกใจและถามว่า “ฉงชิว คนที่ถูกไล่ออกจากงานก็คือนายหรอกหรือ!”
“ใช่…” ฉงชิวพูดอย่างอับอาย “แต่เดิมผมคิดจะเปิดราคาสูงเพื่อต้องการซื้อยาอายุวัฒนะกลับไป คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายกลับก็ให้ความสนใจกับกฎเกณฑ์อย่างมากขนาดนี้และขับไล่ผมออกจากงานทันที…”
เย่โจงฉวนเอ่ยปาก "เอาแบบนี้แล้วกันอานโฉงชิว ฉันรู้ความต้องการของนายแล้วซึ่งก็คืออยากพบเจ้าของยาอายุวัฒนะสักครั้งและลองดูว่าจะสามารถขอซื้อมันเป็นการส่วนตัวได้หรือไม่ ใช่ไหม?"
"ใช่!" อานโฉงชิวรีบพูด "ด้านราคาไม่มีปัญหา หากสามแสนเจ็ดหมื่นล้านดอลลาร์น้อยเกินไป ผมสามารถเพิ่มให้ได้อีก!"
เย่โจงฉวนถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า: "โฉงชิว นายไม่เข้าใจหลายสิ่งหลายอย่าง เจ้าของยาอายุวัฒนะคนนี้นิสัยแปลกประหลาดอย่างมาก เขาไม่ค่อยสนใจเรื่องเงินมากนัก นอกจากนี้ตัวเขาก็เป็นดั่งเทพมังกรเห็นหัวไม่เห็นหาง แม้กระทั่งฉันเองก็ยังไม่มีวิธีการติดต่อกับเขา มีเรื่องอะไรล้วนเป็นเขาที่ติดต่อมาก่อน ดังนั้นเรื่องที่นายเอ่ยฉันได้แต่รอให้เขาติดต่อฉันมาก่อน จากนั้นก็ช่วยนายพูดกับเขาสักหน่อย แต่ว่าเมื่อไหร่จะได้ติดต่อ หรือติดต่อแล้วสำเร็จหรือไม่ เรื่องนี้ฉันไม่สามารถรับประกันได้”
อานโฉงชิวรีบถาม “ลุงเย่ คุณรู้จักชื่อแซ่ของคนผู้นี้ไหม? ถ้าทางคุณไม่สะดวก คุณสามารถเปิดเผยข้อมูลบางอย่างให้ผมได้ แล้วผมจะไปตรวจสอบด้วยตนเอง”
เย่โจงฉวนเหลือบมองเย่เฉินแล้วพูดว่า "ขอโทษนะโฉงชิว ฉันเองก็ไม่รู้ข้อมูลเกี่ยวกับคนผู้นี้มากนักจริงๆ เอาอย่างนี้แล้วกัน นายช่วยอดทนรอสักก่อน ถ้ามีข่าวคราว ฉันจะโทรหานายก่อนทันที! "
เมื่อเห็นว่าอานโฉงชิวไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยจุดประสงค์ของการซื้อยา เย่โจงฉวนก็ทำตามคำแนะนำก่อนหน้าของเย่เฉิน คือเตรียมรับปากอานโฉงชิวไปจากนั้นก็ค่อยถ่วงเวลาเขาออกไป
อานฉงชิวเองก็รู้อยู่แก่ใจเช่นกันว่าเย่โจงฉวนจะต้องมีบางอย่างซ่อนเอาไว้จากตน ดังนั้นเขาจึงเอ่ยปาก “ลุงเย่ ถ้าคุณสามารถช่วยในเรื่องนี้ได้ ตระกูลอานจะต้องปฏิบัติกับคุณอย่างดีแน่!”
หากตระกูลเย่สูญเสียทรัพย์สินไปครึ่งหนึ่งจริงๆ เย่โจงฉวนจะต้องใช้คิดทุกหนทางเพื่อหาทางชดเชยการสูญเสียนี้แน่
แต่สถานการณ์จริงก็คือความแข็งแกร่งของตระกูลเย่ไม่ได้รับผลกระทบอะไร ในทางตรงกันข้าม หากนับความแข็งแกร่งของเย่เฉิน ทรัพย์สินของเย่เฉินและเส้นสายของเย่เฉินนั้น มีความแข็งแกร่งกว่าตระกูลเย่มากกว่าสองเท่าด้วยซ้ำ
ดังนั้น เขาจึงไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิดเกี่ยวกับข้อเสนอที่อานโฉงชิวยื่นมาให้
ดังนั้น เขาจึงพูดกับอานโฉงชิวอย่างมีหลักการและชอบธรรม: "โฉงชิวเอ๋ย พวกเราล้วนเป็นญาติกัน นายพูดแบบนี้ดูจะเป็นคนนอกไปอยู่บ้างแล้ว ฉันไม่ใช่ไม่ต้องการช่วยนาย และไม่ได้คิดจะเอาเรื่องนี้มาต่อรองอะไรกับนายด้วย เรื่องที่นายร้องขอฉันมานั้นเกินกว่าความสามารถของฉันจริงๆ ที่ฉันทำได้ก็มีแค่ช่วยนายสอบถามเท่านั้น เรื่องอื่นๆฉันควบคุมไม่ได้จริงๆ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...